Jarosław W liście z prośbą o pomoc czytamy: „Mam 22 lata. Kilka lat temu stwierdzono u mnie chorobę Leśniowskiego Crohna. Jestem po trzech poważnych zabiegach chirurgicznych jelit. Od ostatniej operacji
minęły 2 lata, jednak z powodu czynnej przetoki jelita cienkiego mój brzuch jest wciąż otwarty. Ponieważ byłem już wielokrotnie operowany, kolejny zabieg będzie trudny, a chirurdzy w naszym kraju nie
wyrażają chęci podjęcia się go. Moim przypadkiem są zainteresowani lekarze z kliniki w Münster, ale koszt operacji wynosi tam 17 tys. euro. Sam nie jestem w stanie zgromadzić takiej sumy, liczę na Państwa
pomoc”.
Wpłaty na rzecz chorego można przekazywać na konto: Caritas Diecezji Tarnowskiej, ul. Legionów 30, 33-100 Tarnów, PKO BP SA I O/Tarnów, 53-10204955-110660158, z dopiskiem: „Dla Jarka
na operację”.
Dominika Rodzice 10-letniej dziewczynki piszą w liście do redakcji: „Nasza córka urodziła się z dziecięcym porażeniem mózgowym. Po rozpoznaniu choroby rozpoczęliśmy rehabilitację, jednak Dominika, chociaż
ma już 10 lat, jeszcze sama nie chodzi, porusza się na wózku inwalidzkim. Umysłowo rozwija się bardzo dobrze, uczęszcza do integracyjnej klasy III szkoły podstawowej. Dzięki pomocy wielu osób uczestniczyliśmy
dotąd w trzech turnusach rehabilitacyjnych, które przyniosły dobre efekty. Pragniemy kontynuować rehabilitację w Ośrodku Rehabilitacyjno-Wypoczynkowym w Wągrowcu. Ponieważ oboje z mężem nie pracujemy,
zwracamy się z prośbą o pomoc finansową na leczenie i rehabilitację naszej córki”.
Wpłaty dla Dominiki można przekazywać na konto: Fundacja Dzieciom „Zdążyć z Pomocą”, ul. Ludna 4, 00-406 Warszawa, PKO BP XV O/Warszawa, nr 93 10201156 123112454, z dopiskiem: „Rehabilitacja
Dominiki Chruściel”.
Każda niedziela, każda niedzielna Eucharystia niesie ze sobą przygotowany przez Kościół do rozważań fragment Pisma Świętego – odpowiednio dobrane czytania ze Starego i Nowego Testamentu. Teksty czytań na kolejne niedziele w rozmowie z Aleksandrą Mieczyńską rozważa abp Andrzej Przybylski.
Tak mówi Pan wszechmogący: «Biada beztroskim na Syjonie i dufnym na górze Samarii. Leżą na łożach z kości słoniowej i wylegują się na dywanach; jedzą oni jagnięta z trzody i cielęta ze środka obory. Improwizują na strunach harfy i jak Dawid wynajdują instrumenty muzyczne. Piją czaszami wino i najlepszym olejkiem się namaszczają, a nic się nie martwią upadkiem domu Józefa. Dlatego teraz ich poprowadzę na czele wygnańców, i zniknie krzykliwe grono hulaków».
Był synem księcia Wratysława I i lutyckiej księżniczki Drahomiry.
Wacław objął panowanie w Czechach ok. 925 r. Został zamordowany ok. 929 r. na polecenie swojego brata Bolesława, który za namową matki zaprosił go do wzięcia udziału w konsekracji świątyni w Starym Bolesławcu ku czci świętych męczenników Kosmy i Damiana. Był wzorowym chrześcijaninem. Legenda starosłowiańska głosi, że „wspierał wszystkich ubogich, nagich odziewał, łaknących żywił, podróżnych przyjmował zgodnie z nakazami Ewangelii. Nie dozwalał wyrządzać krzywdy wdowom, miłował wszystkich ludzi, biednych i bogatych. Wspomagał sługi Boże, uposażał kościoły”. Ta sama legenda opisuje jego męczeńską śmierć. W świątyni „Bolesław przystąpił doń u drzwi. Wacław zobaczył go i rzekł: «Bracie, dobrym byłeś dla nas wczoraj». Szatan jednak podszepnął Bolesławowi, uczynił przewrotnym jego serce, tak iż wyciągnąwszy miecz, odezwał się: «Teraz pragnę być jeszcze lepszym». To powiedziawszy, uderzył go mieczem w głowę. Wacław, zwróciwszy się do niego, rzekł: «Co czynisz, bracie?». Pochwyciwszy go, rzucił na ziemię. Tymczasem podbiegł jeden ze wspólników Bolesława i ciął Wacława w rękę. Ten, porzuciwszy brata, ze zranioną ręką uszedł do kościoła. W drzwiach kościoła zabili go dwaj zamachowcy. Trzeci, przybiegłszy, przebił mu bok. Wówczas Wacław oddał ostatnie tchnienie z tymi słowami: «W ręce Twoje, Panie, oddaję ducha mego»”.
W kaplicy zamontowano już witraż z oazową symboliką
Ośrodek Szkoleniowo-Formacyjny Myśli Katolicko-Społecznej im. ks. Franciszka Blachnickiego w Zalesiu jest coraz bliższy ukończenia.
Oazowy dom rekolekcyjny k. Bełżyc powstaje na bazie dawnej szkoły. Jest odpowiedzią na tęsknotę członków Ruchu Światło-Życie Archidiecezji Lubelskiej za własną przestrzenią do modlitwy i odpoczynku, ale też wynikiem owocnej współpracy licznych środowisk i wielu darczyńców. – W starej części budynku zakończył się już remont. W miejscu dawnych klas są m.in. pokoje gościnne z pełnym węzłem sanitarnym, które mogą pomieścić ok. 60 osób, tymczasowe sale konferencyjne, a nawet kaplica, w której znajduje się Najświętszy Sakrament – mówi z radością ks. Jerzy Krawczyk. Archidiecezjalny moderator podkreśla, że dzięki środkom, pozyskanym m.in. z archidiecezji lubelskiej, ale też zaangażowaniu wielu osób, prace w starej części szkoły są na ukończeniu.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
