Reklama

Kochaj bliźniego swego

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Choszczeńska Grupa Archidiecezjalnego Apostolatu Chorych swoją działalnością obejmuje nie tylko dwie miejskie parafie, ale i okolice Choszczna. Zalążki Grupy powstały w 1993 r., z inicjatywy ówczesnego wikariusza parafii pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny, ks. Stanisława Krzyżanowskiego, współpracującego z Rodziną Miłości Miłosiernej - Apostolatem Chorych Archidiecezji Szczecińsko-Kamieńskiej. Po odejściu ks. Stanisława Krzyżanowskiego z Choszczna z jego błogosławieństwem i akceptacją ks. proboszcz Jana Abramskiego, uznając taką potrzebę, przejęłam opiekę organizacyjną nad Grupą Apostolatu Chorych.

Sama od wielu lat, z powodu choroby, nie jestem w pełni sprawna ruchowo i musiałam zrezygnować z pracy zawodowej. Jak wielu innym, choroba dała mi poznać nie tylko związane z nią dolegliwości fizyczne, ale także odczucie osamotnienia i niezrozumienia. W chorobie właśnie doświadczyłam, jak wielką i często jedyną silą i oparciem w pokonywaniu trudności są wiara i modlitwa. Wielokrotne pobyty w szpitalach zbliżały mnie do ludzi chorych, którzy - podobnie jak ja - uważali się już za niepotrzebnych i uciążliwych, nawet dla najbliższych. Wśród nich nawiązywałam nowe kontakty i przyjaźnie, znajdowałam nie tylko, jak dotąd, współczucie i litość, ale przede wszystkim zrozumienie. Odnajdywałam także radość w tym, że i ja komuś mogę je ofiarować. Wokół napotykałam chorych, którzy mogli jedynie w samotności się modlić i najwyżej raz w miesiącu przyjąć do serca Chrystusa i dla których jedynie pobyty w szpitalu były okazją do częstszej Komunii św. Mnie choroba nie uniemożliwiła jeszcze pójścia do Kościoła, uczestnictwa w Mszy św., wspólnej modlitwy w modlitewnej grupie parafialnej. W chorobie odczuwałam pomocną moc wiary, modlitwy i zjednoczenia z Chrystusem w Komunii św., wiedziałam jak i innym - szczególnie chorym - są one potrzebne i jak wiele poprzez nie sami chorzy mogą ofiarować.

Zrozumienie i otwarcie na potrzeby chorych znalazłam również u proboszcza drugiej z choszczeńskich parafii (pw. św. Królowej Jadwigi) - ks. Andrzeja Lemieszko, który niejednokrotnie pomagał mi w trudnościach organizacyjnych, poszerzyłam więc działalność Grupy Apostolatu na obie parafie - docierając początkowo przeważnie osobiście do chorych i niepełnosprawnych. Równocześnie związałam się z Archidiecezjalnym Apostolatem Chorych i poprzez udział w rekolekcjach i spotkaniach zdobywałam brakującą wiedzę i umiejętności.

Od 1994 r. Choszczeńska Grupa Chorych systematycznie uczestniczy w organizowanych przez Archidiecezjalny Apostolat Chorych majowych pielgrzymkach chorych do Sanktuarium Matki Bożej Fatimskiej oraz w grudniowych spotkaniach opłatkowych w Arcybiskupim Wyższym Seminarium Duchownym w Szczecinie.

W latach 1994-97 chorzy z Choszczna brali udział w każdym turnusie rekolekcji organizowanych dla chorych przez Apostolat Archidiecezjalny - ja uczestniczyłam w nich jako animator - a spora grupa młodzieży choszczeńskiej zasilała szeregi opiekunów chorych. Od 1998 r. rekolekcje dla chorych organizowane są przez Grupę Choszczeńskiego Apostolatu Chorych także w Choszcznie, dzięki pomocy i zgodzie Księży Proboszczów obu naszych parafii, ofiarności mieszkańców wspomagających nas materialnie i pomocy Wspólnoty Sióstr Uczennic Krzyża pracującej w naszych parafiach.

Uczestnictwo zarówno w comiesięcznych (poza okresem wakacyjnym) spotkaniach chorych odbywających się w kaplicy i salkach parafii pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny, połączonych z Eucharystią i głoszonym przez kapłana słowem Bożym, a nieraz i agapą (która jest okazją do rozmów, zawierania znajomości, a nawet przyjaźni pomiędzy chorymi), jak i w pielgrzymkach oraz spotkaniach opłatkowych i corocznych już choszczeńskich rekolekcjach jest coraz liczniejsze. Swoją działalność Grupa rozpoczynała od 26 osób chorych i pomimo że pożegnaliśmy już ponad trzydziestu naszych przyjaciół jest nas ponad 50. Wiemy, że w Choszcznie jest znacznie więcej ludzi chorych, takich, którym może brak jest przyjaciół, spotkań w ich gronie, dlatego liczymy, że nasza Grupa Chorych nadal będzie rosła. Wszyscy chorzy i niepełnosprawni we wspólnej Eucharystii mogą uczestniczyć, nawet jeśli nie mają możliwości przyjścia czy też przyjazdu do Kościoła. W jedną z sobót miesiąca, o której terminie zawsze wszyscy członkowie Grupy Apostolatu są osobiście wcześniej powiadamiani, a inni chorzy poprzez ogłoszenia parafialne, na wspólną Eucharystię i modlitwę dowożą ich współpracujący z Grupą wolontariusze.

W dniach 19-25 sierpnia br. odbyły się V Choszczeńskie Rekolekcje Chorych. Uczestniczyło w nich 30 osób chorych, z tego 11 poruszających się na wózkach inwalidzkich oraz 20 wolontariuszy opiekujących się chorymi. Chorzy mieli zapewnioną opiekę lekarską, którą świadczyła nam dr Elżbieta Uruska z pomocą wieloletniej pielęgniarki Grupy Apostolatu s. Krystyny Głębockiej i sanitariuszki Małgosi Głębockiej. W rekolekcjach uczestniczą przeważnie chorzy z Choszczna i okolic, ale także z innych miejscowości naszej archidiecezji.

Tegoroczne rekolekcje prowadził pochodzący z Choszczna ks. Piotr Gronostaj. W poprzednich latach naszymi duchowymi przewodnikami byli: ks. Janusz Malski ze wspólnoty Ochotnicy Cierpienia w Głogowie, o. Jan Steliga z Zakonu Księży Redemptorystów z Torunia oraz dwukrotnie ks. Dariusz Larus z Gniezna. Czas spędzony na rekolekcjach to nie tylko zajęcia typowo rekolekcyjne i modlitwa. Chociaż w ciągu dnia zajmują średnio ok. 5 godzin, chorzy nie narzekają, ani na ich przeładowanie, ani na brak atrakcji, jakie zapewniają im organizatorzy z pomocą sponsorów.

Chorzy i niepełnosprawni są wśród nas, nie zapominajmy o tych, których Papież Jan Paweł II nazywa "skarbem Kościoła", pozwólcie im wierzyć, że są ludzie, którzy wypełniają słowa testamentu Chrystusa "Kochaj bliźniego...".

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2002-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Łódzcy proboszczowie spotkali się z Ojcem Świętym Franciszkiem

2024-05-04 16:00

[ TEMATY ]

archidiecezja łódzka

ks. Wiesław Kamiński

Zakończyło się – trwające od 29 kwietnia br. - rzymskie spotkanie blisko 300 proboszczów z całego świata, którzy odpowiedzieli na zaproszenie Ojca Świętego Franciszka, by w czynny sposób włączyć się w prace Synodu o Synodalności.

CZYTAJ DALEJ

Wy jesteście przyjaciółmi moimi

2024-04-26 13:42

Niedziela Ogólnopolska 18/2024, str. 22

[ TEMATY ]

homilia

o. Waldemar Pastusiak

Adobe Stock

Trwamy wciąż w radości paschalnej powoli zbliżając się do uroczystości Zesłania Ducha Świętego. Chcemy otworzyć nasze serca na Jego działanie. Zarówno teksty z Dziejów Apostolskich, jak i cuda czynione przez posługę Apostołów budują nas świadectwem pierwszych chrześcijan. W pochylaniu się nad tajemnicą wiary ważnym, a właściwie najważniejszym wyznacznikiem naszej relacji z Bogiem jest nic innego jak tylko miłość. Ona nadaje żywotność i autentyczność naszej wierze. O niej także przypominają dzisiejsze czytania. Miłość nie tylko odnosi się do naszej relacji z Bogiem, ale promieniuje także na drugiego człowieka. Wśród wielu czynników, którymi próbujemy „mierzyć” czyjąś wiarę, czy chrześcijaństwo, miłość pozostaje jedynym „wskaźnikiem”. Brak miłości do drugiego człowieka oznacza brak znajomości przez nas Boga. Trudne to nasze chrześcijaństwo, kiedy musimy kochać bliźniego swego. „Musimy” determinuje nas tak długo, jak długo pozostajemy w niedojrzałej miłości do Boga. Może pamiętamy słowa wypowiedziane przez kard. Stefana Wyszyńskiego o komunistach: „Nie zmuszą mnie niczym do tego, bym ich nienawidził”. To nic innego jak niezwykła relacja z Bogiem, która pozwala zupełnie inaczej spojrzeć na drugiego człowieka. W miłości, zarówno tej ludzkiej, jak i tej Bożej, obowiązują zasady; tymi danymi od Boga są, oczywiście, przykazania. Pytanie: czy kochasz Boga?, jest takim samym pytaniem jak to: czy przestrzegasz Bożych przykazań? Jeśli je zachowujesz – trwasz w miłości Boga. W parze z miłością „idzie” radość. Radość, która promieniuje z naszej twarzy, wyraża obecność Boga. Kiedy spotykamy człowieka radosnego, mamy nadzieję, że jego wnętrze jest pełne życzliwości i dobroci. I gdy zapytalibyśmy go, czy radość, uśmiech i miłość to jest chrześcijaństwo, to w odpowiedzi usłyszelibyśmy: tak. Pełna życzliwości miłość w codziennej relacji z ludźmi jest uobecnianiem samego Boga. Ostatecznym dopełnieniem Dekalogu jest nasza wzajemna miłość. Wiemy o tym, bo kiedy przygotowywaliśmy się do I Komunii św., uczyliśmy się przykazania miłości. Może nawet katecheta powiedział, że choćbyśmy o wszystkim zapomnieli, zawsze ma pozostać miłość – ta do Boga i ta do drugiego człowieka. Przypomniał o tym również św. Paweł Apostoł w Liście do Koryntian: „Trwają te trzy: wiara, nadzieja i miłość, z nich zaś największa jest miłość”(por. 13, 13).

CZYTAJ DALEJ

#PodcastUmajony (odcinek 5.): Ile słodzisz?

2024-05-04 22:24

[ TEMATY ]

Ks. Tomasz Podlewski

#PodcastUmajony

Mat. prasowy

W czym właściwie Maryja pomogła Jezusowi, skoro i tak nie mogła zmienić Jego losu? Dlaczego warto się Jej trzymać, mimo że trudności wcale nie ustępują? Zapraszamy na piąty odcinek „Podcastu umajonego”, w którym ks. Tomasz Podlewski opowiada o tym, że czasem Maryja przynosi po prostu coś innego niż zmianę losu.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję