Gdyby zapytać, czego najbardziej potrzeba każdemu człowiekowi, to na pewno większość odpowiedziałaby, że uśmiechu. Lecz nie uśmiechu ironicznego, kpiącego, kątem ust, wymuszonego, który krytykuje i pomniejsza wszystko. Uśmiechu szerokiego, jasnego, radosnego, promiennego, otwartego na drugiego człowieka, takiego, o którym mówią słowa piosenki: „Uśmiech najkrótszą, najprostszą jest drogą / Do szczęścia, do ludzkich serc, / Świat się piękniejszy otworzy przed tobą, / Gdy tylko uśmiechniesz się...”.
Lecznicze znaczenie śmiechu znali już starożytni lekarze. Niektóre pierwotne plemiona Ameryki Północnej i Afryki miały specjalnych uzdrawiaczy, leczących śmiechem wiele chorób.
Testy wykazały, że 1 minuta śmiechu znaczy dla organizmu tyle, co 45 minut kompletnego relaksu fizycznego. Śmiech to rodzaj oczyszczenia organizmu przez pozbycie się agresji, którą każdy nosi w sobie, a która obraca się przeciw niemu, wpędzając w chorobę. Ponieważ śmiech wpływa korzystnie na równowagę naszych narządów, można go uważać za wielkiego sprzymierzeńca w leczeniu astmy, skurczów żołądka i jelit, niektórych migren; dobry jest także na zmęczenie, depresje, nerwowość i drobne bóle.
Śmiech z tzw. całego serca jest znakomitym ćwiczeniem, uruchamia i zmienia wszystko: mięśnie, oddech, funkcjonowanie mózgu, jest jakby łagodnym, ale głębokim potrząsaniem organizmu. Gdy się śmiejemy, droga oddechu poszerza się i zamiast pół litra powietrza, wchodzi do płuc 3 razy więcej. Przerwy między oddechami stają się dłuższe, przedłuża się też wydech. Zwolniony i miarowy rytm oddechu znakomicie przewietrza płuca. Przy tym sposobie oddychania zmienia się środowisko krwi z zasadowego na kwasowe. Powoduje to zwolnienie rytmu serca, zmniejszenie ciśnienia tętniczego i polepszenie krążenia krwi. W mózgu człowieka, w korze mózgowej, zachodzą zmiany, pozbywamy się agresji. Śmiejąc się, gimnastykujemy nawet struny głosowe.
Śmiejmy się więc często w myśl słów cytowanej już piosenki: „Uśmiechaj się rano, uśmiechaj wieczorem, /Uśmiechaj przez cały dzień,/ Do wróbli na dachu, do życia, do słońca/ I do nas uśmiechaj się...”.