W wieku 87 lat zmarł w Lublinie 9 maja 2008 r. o. Mieczysław Albert Krąpiec OP, wieloletni profesor Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego i jego rektor w latach 1970-83, wybitny humanista i filozof - metafizyk, główny twórca Lubelskiej Szkoły Filozofii Klasycznej. Jego zasługi dla nauki i kultury polskiej są nieocenione. Wraz z odejściem Ojca Profesora Polska utraciła niestrudzonego sługę prawdy i obrońcę najwyższych wartości.
Mieczysław Albert Krąpiec urodził się 25 maja 1921 r. w Berezowicy Małej na Podolu. W 1939 r. ukończył gimnazjum w Tarnopolu i wstąpił do Zakonu Dominikanów. Studia odbywał w czasie okupacji niemieckiej w Instytucie Filozoficzno-Teologicznym w Krakowie. Święcenia kapłańskie przyjął w 1945 r. Doktorat z filozofii napisał pod kierunkiem o. Jacka Woronieckiego; doktorat z teologii, napisany pod kierunkiem ks. Antoniego Słomkowskiego, obronił na KUL w 1948 r. Od 1951 r. związał się na stałe z Katolickim Uniwersytetem Lubelskim. Był głównym twórcą Lubelskiej Szkoły Filozoficznej, która w latach PRL-u stanowiła ośrodek wolnej myśli filozoficznej, a która dziś jest jednym z nielicznych w świecie ośrodków filozofii realistycznej. O. Krąpiec opracował spójny system filozoficzny, wyjaśniający całą rzeczywistość dostępną ludzkiemu poznaniu. Jego filozofia jest największym dokonaniem w zakresie realistycznej i mądrościowej filozofii klasycznej w Polsce i na świecie w XX wieku.
Dorobek naukowy o. Krąpca liczy kilkadziesiąt pozycji książkowych oraz setki artykułów. Rozpatrywał w nich problemy poznania, miłości, wolności, zła, śmierci, kultury, religii, prawa, moralności, polityki... Zaznaczał swoją obecność we wszystkich niemal dziedzinach ludzkiej aktywności po to, by przywracać im ich antyczno-średniowieczny wymiar, zgodnie z którym celem ludzkiego poznania powinna być mądrość. Jest inicjatorem wydania Powszechnej Encyklopedii Filozofii, która ukazuje się od 2000 r. (do tej pory wydano 7 tomów). Jako wybitny pedagog uformował wiele pokoleń filozofów, tworzących dziś środowisko naukowe rozwijające realistyczny sposób filozofowania. W swoich licznych podróżach zagranicznych wymownie przedstawiał zarówno filozofię klasyczną, jak i rolę oraz potrzeby Uniwersytetu. Jako rektor KUL-u umacniał pozycję katolickiej uczelni w kraju i za granicą, zabiegając o jego rozbudowę i odbudowę struktur naukowo-dydaktycznych. Był członkiem wielu krajowych i zagranicznych towarzystw naukowych; otrzymał wiele odznaczeń i wyróżnień. W 1989 r. Papieski Instytut Studiów Mediewistycznych, będący częścią Uniwersytetu w Toronto, przyznał mu tytuł doktora honoris causa. Rok później honorowym doktoratem wyróżnił go Katolicki Uniwersytet w Leuven w Belgii, a w 1993 r. - Tarnopolski Eksperymentalny Instytut Pedagogiczny na Ukrainie. W 2006 r., z okazji 85. urodzin, środowisko akademickie KUL-u przygotowało jubileuszową wystawę prezentującą życie i niezwykle bogaty dorobek naukowy tego wielkiego człowieka. Podczas jej otwarcia rektor KUL-u ks. prof. Stanisław Wilk podkreślał, że „o. Krąpiec poprzez przykład swojego życia uczył, jak służyć Bogu i Ojczyźnie”.
O. Krąpiec chętnie dzielił się swoimi bogatymi przemyśleniami, zawsze podkreślał, że filozofia jest podstawą wszelkiej kultury. W wywiadzie udzielonym „Niedzieli Lubelskiej” w 2005 r. mówił, że „filozofia realistyczna jest potrzebna dla ratowania kultury humanistycznej, która stoi w sprzeczności z obecnym zideologizowanym i zmitologizowanym spojrzeniem na rzeczywistość”. Podkreślał, że „filozofia powinna prowadzić do zadawania pytań o realną rzeczywistość, o sprawy najbliższe człowiekowi - istoty coraz bardziej świadomej sensu swego istnienia; a w końcu do stwierdzenia istnienia czystego bytu, którym jest Bóg jako ostateczna racja naszej rzeczywistości”.
Biogram opracowany na podst.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
