Reklama

Papież nad Sekwaną

Francja nie zna Benedykta XVI, ale Benedykt XVI zna Francję - tak mówiono przed przybyciem Ojca Świętego nad Sekwanę. Cztery dni pobytu we Francji było doskonałą okazją dla Francuzów, aby poznać Papieża

Niedziela Ogólnopolska 38/2008, str. 4-5

Powitanie
Grzegorz Gałązka

Powitanie<br>Grzegorz Gałązka

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Okazją do wizyty Benedykta XVI we Francji było 150-lecie objawień w Lourdes. Tej rocznicy poświęcona była druga część czterodniowej papieskiej pielgrzymki. Najpierw jednak Benedykt XVI odwiedził Paryż. Intensywny program ponad 24-godzinnego pobytu wypełniły spotkania: z francuskim prezydentem Nicolasem Sarkozym, z przedstawicielami wspólnoty żydowskiej, z przedstawicielami świata kultury, duchowieństwa oraz z młodymi. W drugim dniu pobytu w Paryżu Benedykt XVI odprawił Mszę św. na placu Inwalidów.

Laickość w wydaniu francuskim

Reklama

Już przed pielgrzymką wskazywano, że jednym z jej tematów będzie laickość. Francuskie wydanie laickości różni się od jej obrazów w innych państwach Zachodu. „Laickość we Francji była antychrześcijańskim ruchem, podczas gdy instytucjonalny rozdział Kościoła od państwa w USA zmierzał do tego, aby wspierać wolność religijną” - mówił przed pielgrzymką znany amerykański teolog George Weigel.
Temat ten poruszono już na samym początku pielgrzymki, podczas spotkania Ojca Świętego z prezydentem Francji. Wcześniej Nicolas Sarkozy już kilkakrotnie opowiadał się przeciwko wrogiemu rozdziałowi Kościoła od państwa i wyrażał pragnienie większej obecności religii w życiu publicznym, czym niejednokrotnie ściągał na siebie gromy lewicowej prasy. W podobnym tonie prezydent Francji wypowiedział się w przemówieniu powitalnym w Pałacu Elizejskim. Potwierdzeniem tej postawy była sama ceremonia powitania Papieża. Protokół przewiduje, że prezydent wita swego gościa w Pałacu Elizejskim. Tym razem francuski przywódca udał się już na lotnisko i tam oczekiwał papieskiego samolotu.
Mocne słowa padły z ust Sarkozy’ego w powitalnym przemówieniu. Głośnym echem odbiło się głównie to zdanie: „Religie, a szczególnie religia chrześcijańska, z którą dzielimy długą historię, jest żywym dziedzictwem refleksji i myśli nie tylko o Bogu, ale i o człowieku, o społeczeństwie, a także o tym, co obecnie jest głównym przedmiotem troski, czyli o naturze. Szaleństwem byłoby odrywanie się od religii, a - mówiąc wprost - błędem przeciwko kulturze i myśli. Oto dlaczego mówię o świeckości pozytywnej” - wyjaśnił Sarkozy. Za sformułowanie „świeckość pozytywna” natychmiast został skrytykowany przez masońską Lożę Wielkiego Wschodu Francji. W wydanym w tym samy dniu komunikacie masoni stwierdzili, że „świeckość nie potrzebuje przymiotników, aby istnieć, a jakiekolwiek odniesienia do «świeckości pozytywnej» wypaczają jej sens”.
Benedykt XVI, odpowiadając francuskiemu prezydentowi w tej kwestii, stwierdził, że „w obecnej chwili historycznej, kiedy kultury spotykają się coraz częściej, konieczne stało się podjęcie na nowo refleksji nad prawdziwym sensem i znaczeniem laickości. Istotnie, fundamentalne znaczenie ma z jednej strony dbanie o rozróżnienie sfery politycznej od religijnej, w celu zapewnienia zarówno wolności religijnej obywateli, jak i odpowiedzialności państwa względem nich, z drugiej zaś strony trzeba sobie wyraźnie uświadomić, że religia odgrywa niezastąpioną rolę w formowaniu sumień oraz że może wpływać, wraz z innymi czynnikami, na stworzenie podstawowego konsensusu etycznego w społeczeństwie.”

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Bieżące sprawy

Benedykt XVI wskazał w swoim pierwszym przemówieniu na rolę Kościoła w rozwiązywaniu problemów francuskiego życia, w tym niepokojów społecznych, które w ostatnim czasie wstrząsały Francją. Kościół może tu pomóc, kształtując sumienia i edukując, szczególnie młodych.
Nawiązał też do francuskiego przewodnictwa w Unii Europejskiej, które przypadło na trudny okres. „Czasy są niepewne - mówił Benedykt XVI. - Znalezienie właściwych rozwiązań w skomplikowanej codziennej sytuacji społecznej, gospodarczej, krajowej i międzynarodowej - to trudne przedsięwzięcie, w szczególności w obliczu niebezpieczeństwa pojawienia się znów dawnych nieufności, napięć i konfliktów między narodami, czego dziś jesteśmy świadkami i co budzi nasz niepokój”.

Kultura to poszukiwanie Boga

Reklama

Szczególne nadzieje wiązano ze spotkaniem Benedykta XVI z ludźmi kultury. W paryskim Kolegium Bernardynów zgromadziło się 700 intelektualistów, którzy wysłuchali głębokiego i precyzyjnego wykładu Papieża o korzeniach kultury europejskiej. Tkwią one - jak kilkakrotnie podkreślał Ojciec Święty - w „poszukiwaniu Boga”. „W zamieszaniu tamtych czasów, gdy zdawało się, że nic nie może się ostać, mnisi pragnęli rzeczy najważniejszej: poświęcić się temu, co wartościowe, nieprzemijalne, znalezieniu samego Życia. Poszukiwali Boga. Od spraw drugorzędnych pragnęli przechodzić do rzeczywistości zasadniczej - jedynej naprawdę ważnej i pewnej” - zaznaczył Benedykt XVI. Duża część papieskiego przesłania poświęcona została słowu. „W pragnieniu Boga zawiera się miłość kultury literackiej, umiłowanie słowa, jego zgłębianie w każdym wymiarze. W słowie biblijnym Bóg idzie do nas, a my do Niego. To słowo może być odczytane we wspólnocie - mówił Ojciec Święty. - Słowem, które otwiera drogę poszukiwania Boga, samo stając się ową drogą, jest słowo rodzące wspólnotę. Przenika ono każdą osobę do głębi serca (por. Dz 2,37)”. Na koniec Benedykt XVI nawiązał do przemowy św. Pawła na Areopagu i do jego słów: „Znalazłem ołtarz z napisem: «Nieznanemu Bogu». Ja wam głoszę to, co czcicie, nie znając” (por. 17, 23). Papież mówił dalej: „Pod wieloma względami dzisiejsza sytuacja jest odmiennna od tej, którą Paweł zastał w Atenach, ale mimo różnic jest w niej także wiele analogii. W naszych miastach nie ma już ołtarzy czy wizerunków przeróżnych bóstw. Dla wielu Bóg prawdziwie stał się wielkim Nieznanym. Mimo wszystko - podobnie jak niegdyś w licznych wizerunkach bóstw kryło się i żyło pytanie o nieznanego Boga, tak i dziś nieobecność Boga milcząco niepokoi pytaniem o Niego. «Quaerere Deum» - szukanie Boga i pozwalanie, by nas odnalazł, jest tak samo potrzebne dziś, jak i w przeszłości. Czysto pozytywistyczna kultura, dla której pytanie o Boga należałoby jedynie do dziedziny subiektywizmu, jako nienaukowe, byłaby kapitulacją rozumu, rezygnacją z jego najwyższych możliwości, a tym samym porażką humanizmu, i to o poważnych następstwach. To, co było podstawą kultury Europy, poszukiwanie Boga i gotowość, by Go słuchać, również dzisiaj pozostaje fundamentem każdej prawdziwej kultury”.
Równie ważne było spotkanie z przedstawicielami wspólnoty żydowskiej. Benedykt XVI potwierdził, że być antysemitą - to znaczy być antychrześcijaninem.
Na spotkaniu z duchowieństwem podczas Nieszporów w katedrze Notre Dame zwrócił się z apelem o piękne sprawowanie liturgii, która jest jedynie słabym odblaskiem liturgii w niebie.

Spotkanie z młodymi Francuzami

Na zakończenie pierwszego dnia wizyty Benedykt XVI spotkał się z młodzieżą. Swoim przemówieniem rozpoczął nocne czuwanie modlitewne młodych Francuzów. Nawiązał do Światowego Dnia Młodzieży w Sydney. Wskazał na znaczenie Ducha Świętego i sakramentu bierzmowania dla indywidualnego życia wiary. Przypomniał też o krzyżu: „Jest on symbolem mądrości Boga i Jego nieskończonej miłości, objawionej w zbawczym darze Chrystusa, który umarł i zmartwychwstał za życie świata, a zwłaszcza za życie każdego i każdej z was - mówił Papież. - Dziś wieczorem powierzam wam krzyż Chrystusa. Duch Święty pomoże wam zrozumieć jego tajemnicę miłości i wówczas powtórzycie za św. Pawłem: «Co do mnie, to nie daj Boże, bym się miał chlubić z czego innego, jak tylko z krzyża Pana naszego, Jezusa Chrystusa, dzięki któremu świat stał się ukrzyżowany dla mnie, a ja dla świata» (Ga 6, 14).”

Wystrzegajcie się bożków

Głównym wydarzeniem drugiego dnia papieskiej pielgrzymki we Francji była Eucharystia na placu Inwalidów w Paryżu. Zgromadziło się 260 tys. wiernych, którzy wysłuchali słów Benedykta XVI, ostrzegającego przed współczesnymi formami bałwochwalstwa. Zaliczył do nich gloryfikowanie nieistniejącej już przeszłości czy też utopijne marzenie o tym, żeby człowiek własnymi siłami zbudował raj na ziemi. Mówiąc o relacji wiary i rozumu, Papież podkreślił, że Bóg nigdy nie domaga się od człowieka ofiary ze swojego rozumu. Rozum nigdy nie wchodzi w rzeczywisty konflikt z wiarą. „Jedyny Bóg, Ojciec, Syn i Duch Święty, stworzył nasz rozum i daje nam wiarę, proponując, abyśmy w wolności przyjęli ją jako cenny dar. Właśnie bałwochwalstwo odwraca człowieka od tej perspektywy, a rozum sam może sobie stworzyć bożków”.
Po południu Papież udał się na kolejny etap swojej podróży apostolskiej - do sanktuarium maryjnego w Lourdes.

2008-12-31 00:00

Ocena: +4 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Święty Jan Nepomucen

Niedziela podlaska 20/2001

[ TEMATY ]

święty

Arkadiusz Bednarczyk

Św. Jan Nepomucen z kościoła w Lutczy

Św. Jan Nepomucen z kościoła w Lutczy
Św. Jan Nepomucen urodził się w Pomuku (Nepomuku) koło Pragi. Jako młody człowiek odznaczał się wielką pobożnością i religijnością. Pierwsze zapiski o drodze powołania kapłańskiego Jana pochodzą z roku 1370, w których figuruje jako kleryk, zatrudniony na stanowisku notariusza w kurii biskupiej w Pradze. W 1380 r. z rąk abp. Jana Jenzensteina otrzymał święcenia kapłańskie i probostwo przy kościele św. Galla w Pradze. Z biegiem lat św. Jan wspinał się po stopniach i godnościach kościelnych, aż w 1390 r. został mianowany wikariuszem generalnym przy arcybiskupie Janie. Lata życia kapłańskiego św. Jana przypadły na burzliwy okres panowania w Czechach Wacława IV Luksemburczyka. Król Wacław słynął z hulaszczego stylu życia i jawnej niechęci do Rzymu. Pragnieniem króla było zawładnąć dobrami kościelnymi i mianować nowego biskupa. Na drodze jednak stanęła mu lojalność i posłuszeństwo św. Jana Nepomucena. Pod koniec swego życia pełnił funkcję spowiednika królowej Zofii na dworze czeskim. Zazdrosny król bezskutecznie usiłował wydobyć od Świętego szczegóły jej spowiedzi. Zachowującego milczenie kapłana ukarał śmiercią. Zginął on śmiercią męczeńską z rąk króla Wacława IV Luksemburczyka w 1393 r. Po bestialskich torturach, w których król osobiście brał udział, na pół żywego męczennika zrzucono z mostu Karola IV do rzeki Wełtawy. Ciało znaleziono dopiero po kilku dniach i pochowano w kościele w pobliżu rzeki. Spoczywa ono w katedrze św. Wita w bardzo bogatym grobowcu po prawej stronie ołtarza głównego. Kulisy i motyw śmierci Świętego przez wiele lat nie był znany, jednak historyk Tomasz Ebendorfer około 1450 r. pisze, że bezpośrednią przyczyną śmierci było dochowanie przez Jana tajemnicy spowiedzi. Dzień jego święta obchodzono zawsze 16 maja. Tylko w Polsce, w diecezji katowickiej i opolskiej obowiązuje wspomnienie 21 maja, gdyż 16 maja przypada św. Andrzeja Boboli. Jest bardzo ciekawą kwestią to, że kult św. Jana Nepomucena bardzo szybko rozprzestrzenił się na całą praktycznie Europę. W wieku XVII kult jego rozpowszechnił się daleko poza granice Pragi i Czech. Oficjalny jednak proces rozpoczęto dopiero z polecenia cesarza Józefa II w roku 1710. Papież Innocenty XII potwierdził oddawany mu powszechnie tytuł błogosławionego. Zatwierdził także teksty liturgiczne do Mszału i Brewiarza: na Czechy, Austrię, Niemcy, Polskę i Litwę. W kilka lat potem w roku 1729 papież Benedykt XIII zaliczył go uroczyście w poczet świętych. Postać św. Jana Nepomucena jest w Polsce dobrze znana. Kult tego Świętego należy do najpospolitszych. Znajduje się w naszej Ojczyźnie ponad kilkaset jego figur, które można spotkać na polnych drogach, we wsiach i miastach. Często jest ukazywany w sutannie, komży, czasem w pelerynie z gronostajowego futra i birecie na głowie. Najczęściej spotykanym atrybutem św. Jana Nepomucena jest krzyż odpustowy na godzinę śmierci, przyciskany do piersi jedną ręką, podczas gdy druga trzyma gałązkę palmową lub książkę, niekiedy zamkniętą na kłódkę. Ikonografia przedstawia go zawsze w stroju kapłańskim, z palmą męczeńską w ręku i z palcem na ustach na znak milczenia. Również w licznych kościołach znajdują się obrazy św. Jana przedstawiające go w podobnych ujęciach. Jest on patronem spowiedników i powodzian, opiekunem ludzi biednych, strażnikiem tajemnicy pocztowej. W Polsce kult św. Jana Nepomucena należy do najpospolitszych. Ponad kilkaset jego figur można spotkać na drogach polnych. Są one pamiątkami po dziś dzień, dawniej bardzo żywego, dziś już jednak zanikającego kultu św. Jana Nepomucena. Nie ma kościoła ani dawnej kaplicy, by Święty nie miał swojego ołtarza, figury, obrazu, feretronu, sztandaru. Był czczony też jako patron mostów i orędownik chroniący od powodzi. W Polsce jest on popularny jako męczennik sakramentu pokuty, jako patron dobrej sławy i szczerej spowiedzi.
CZYTAJ DALEJ

Leon XIV zachęca wiernych do otwartości na Słowo Boże

2025-05-21 10:22

[ TEMATY ]

Papież Leon XIV

Vatican Media

„Prośmy Pana o łaskę, abyśmy zawsze przyjmowali to ziarno, którym jest Jego słowo” - zaapelował Ojciec Święty do wiernych podczas swojej pierwszej audiencji ogólnej. Leon XIV postanowił kontynuować cykl katechez rozpoczęty przez Franciszka „Jezus Chrystus naszą nadzieją”, a dzisiaj omówił przypowieść o siewcy (Mt 13, 1-17).

Cieszę się, że mogę powitać was na mojej pierwszej Audiencji Generalnej. Podejmuję cykl katechez jubileuszowych na temat „Jezus Chrystus naszą nadzieją”, rozpoczęty przez Papieża Franciszka.
CZYTAJ DALEJ

MEN chce dopuścić do wyboru dyrektora szkoły pełnoletnich uczniów

2025-05-21 12:31

[ TEMATY ]

edukacja

PAP/Leszek Szymański

Minister edukacji Barbara Nowacka

Minister edukacji Barbara Nowacka

W wyborze dyrektora szkoły mieliby uczestniczyć przede wszystkim uczniowie, którzy ukończyli 18 lat – poinformował PAP resort edukacji. Uczniowie mieliby mieć w komisji konkursowej jednego swojego przedstawiciela.

Zgodnie z ustawą Prawo oświatowe, w skład komisji konkursowej wybierającej dyrektora szkoły wchodzi po trzech przedstawicieli: organu prowadzącego (np. samorządu miasta) i organu sprawującego nadzór pedagogiczny (kuratorium oświaty); po dwóch przedstawicieli rady pedagogicznej i rady rodziców; po jednym przedstawicielu organizacji związkowych.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję