Ks. Andrzej Draguła: - Za rok mamy przeżywać uroczystości jubileuszowe ku czci Pierwszych Męczenników Polski. Czy jest już znana dokładna data i ramowy program tych uroczystości?
Bp Paweł Socha: - Jubileusz 1000-lecia męczeństwa Braci Międzyrzeckich przypada faktycznie 11 listopada 2003 r. Jednak na prośbę bp. A. Dyczkowskiego Konferencja Episkopatu Polski w czasie obrad we Wrocławiu ustaliła, że uroczystości tę odbędą się 15 czerwca 2003 r. w Międzyrzeczu. Dwa dni wcześniej w seminarium duchownym w Paradyżu odbędzie się posiedzenie plenarne Konferencji Episkopatu Polski.
Program uroczystości jest w trakcie opracowywania, ale już dzisiaj można powiedzieć, że w wigilię uroczystości zaprosimy młodzież całej diecezji na czuwanie przy relikwiach Pierwszych Męczenników Polski. Sam dzień uroczystości, czyli 15 czerwca, rozpocznie się procesją z relikwiami do ołtarza przygotowanego na placu celebry, gdzie odbędzie się modlitewne przygotowanie do Mszy św. W uroczystej Mszy św. wezmą udział kardynałowie, arcybiskupi, biskupi oraz kapłani z Polski i z zagranicy.
- Jaki wymiar będą miały te uroczystości: diecezjalny, ogólnopolski czy ogólnokościelny?
Pomóż w rozwoju naszego portalu
- Pięciu Męczenników, nazywanych "Międzyrzeckimi", to Włosi i Polacy. Ich relikwie znalazły się w Pradze i tam doznawały czci przez wieki. Będą więc to uroczystości o wymiarze ogólnopolskim i ogólnokościelnym. Dlatego spodziewamy się udziału gości z zagranicy: Włoch, Czech i Węgier, a być może także i z innych krajów. Niektórzy już nadsyłają zgłoszenia, szczególnie z tych diecezji włoskich, z których pochodzili św. Benedykt i św. Jan.
- Jak ocenia Ksiądz Biskup rozwój kultu Pięciu Braci w naszej diecezji?
- Pierwszym etapem kultu Pięciu Braci był jubileusz 1000-lecia chrztu Polski i sprowadzenie przez bp. W. Plutę relikwii naszych patronów do Międzyrzecza z Kazimierza Biskupiego. Kościół św. Jana Chrzciciela stał się w ten sposób pierwszym "sanktuarium" i tym samym pierwszym ośrodkiem kultu naszych świętych Braci.
Decydującym czynnikiem w rozwoju kultu Pięciu Braci w diecezji była wizyta Jana Pawła II i jego homilia niemal w całości poświęcona świadkom wiary: Benedyktowi, Janowi, Mateuszowi, Izaakowi i Krystynowi. Ojciec Święty nakreślił nam bardzo jasno program formacji duchowej w oparciu o życie i świadectwo miłości do Boga i ludzi naszych świętych patronów. Nie tylko zobowiązał nas do formacji w wierze, ale także 12 listopada 1997 r. w Watykanie zadał nam swoiste posłannictwo: "Wy, którzy w szczególny sposób przygotowujecie się do uroczystych obchodów tysiąclecia śmierci Międzyrzeckich mnichów, jesteście wezwani, aby przekazać ich lekcję wiary i miłości Chrystusa następnym pokoleniom". Po wizycie Ojca Świętego w Gorzowie Wlkp. wierni całej diecezji uświadomili sobie, że mają wielki skarb, który przez wieki był ukryty i czekał na ponowne odkrycie i ukazanie go w całym blasku.
Reklama
- Od kilku miesięcy trwa peregrynacja relikwii Pięciu Braci w diecezji. W jaki sposób parafie przeżywają to nawiedzenie. Czy widać duchowe owoce?
- Osobiście odbieram bardzo radośnie peregrynację relikwii Pięciu Braci. Opracowane i udostępnione kapłanom i wiernym świeckim materiały liturgiczne, pomoce do katechez i kazań oraz śpiewniki i obrazki relikwiarza i Pięciu Braci wraz z modlitwą bardzo pomogły w przygotowaniu parafii do peregrynacji. Na podkreślenie zasługuje wielki wkład księży misjonarzy, szczególnie księży pallotynów, którzy przygotowują duchowo wiernych do owocnego przeżycia nawiedzenia relikwii świętych Męczenników.
Niewiele można powiedzieć na temat samych owoców duchowych. Przemiany wewnętrznej człowieka, jego nawrócenia i pojednania się z Bogiem nie da się wymierzyć żadnymi statystykami. Jednak po udziale wiernych i licznych Komuniach św. w czasie nawiedzenia relikwii można sądzić, że owoce są rzeczywiście obfite. W wielu parafiach rekolekcje lub misje zaowocowały licznymi nawróceniami do Boga, zapełnieniem księgi trzeźwości przyrzeczeniami abstynenckimi, pojednaniami w rodzinach, zawarciem sakramentalnych związków małżeńskich przez osoby żyjące w konkubinacie itp. Jednak najważniejszym owocem peregrynacji jest uświadomienie sobie przez wspólnotę diecezjalną, kim byli nasi święci patronowie i jak należy ich naśladować w dawaniu świadectwa wierze.
- W jaki sposób każdy z nas może przygotować się do rocznicy tak ważnej dla naszej diecezji?
- Życie Pierwszych Męczenników Polski podsuwa nam dosyć jasny program: winniśmy poznawać, a raczej uczyć się Jezusa Chrystusa przez uważne słuchanie Ewangelii świętej i jej rozważanie. Winniśmy także kochać Jezusa Chrystusa, upodabniać się do Niego przez żarliwą modlitwę, jaką proponuje nam Ojciec Święty, tzn. Różaniec. To cudowna szkoła upodabniania się do naszego Zbawiciela. Poznanego Chrystusa należy głosić przez świadectwo życia ewangelicznego, szczególnie przez czynną miłość. Do tego bowiem wzywał nas Jan Paweł II: "Wydaje się, że dziś świat potrzebuje bardziej niż kiedykolwiek prawdy o Miłości Chrystusa - miłości, która trwa od wieków i nigdy nie przeminie (...). Dlatego wspominając dziś nasze gorzowskie spotkanie, jeszcze raz proszę was, Bracia i Siostry, abyście dawali świadectwo tej miłości".
Innym rodzajem przygotowania jest pomoc duchowa i materialna w budowie sanktuarium świętych Męczenników w Międzyrzeczu, w pracach nad odnową miasta, przygotowaniem parkingów itp. Szczególnie ważna będzie pomoc przy budowie ołtarza polowego oraz przygotowaniu placu, na którym odbędzie się główna uroczystość. Już dzisiaj pragnę podziękować władzom miejskim i gminnym oraz wielu organizacjom i instytucjom miasta Międzyrzecza, a także wojsku za dotychczasowe zaangażowanie.
W ramach przygotowania do jubileuszu winno się w parafiach zorganizować spotkania liderów grup i stowarzyszeń, by omówić wyjazd młodzieży na czuwanie i wszystkich chętnych na same uroczystości. Tymi sprawami powinni zająć się przede wszystkim liderzy grup i stowarzyszeń parafialnych, a także instytucje świeckie. Jest to bowiem promocja naszego regionu i województwa na całą Polskę i świat. Największy ciężar prac przygotowawczych będzie oczywiście spoczywał na naszych duszpasterzach.
Na końcu pragnę zawierzyć całe dzieło uroczystości samym świadkom wiary w formie krótkiej modlitwy: Wam, święci Bracia: Benedykcie, Janie, Mateuszu, Izaaku i Krystynie zawierzamy wielkie dzieło odnowy wewnętrznej naszej rodziny diecezjalnej przez peregrynację relikwii i przez uroczystości jubileuszowe. Wypraszajcie nam wiarę odważną i żywą, ale także miłość czynną, która może stawać się świadectwem obecności zbawczej Chrystusa w dwudziestym pierwszym wieku.