Piątek, 8 grudnia. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, uroczystość

• Rdz 3, 9-15.20 • Ps 98, 1-4 • Ef 1, 3-6.11-12 • Łk 1, 26-38

Bóg posłał anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, do Dziewicy poślubionej mężowi, imieniem Józef, z rodu Dawida; a D ziewicy było na imię Maryja. Anioł wszedł do Niej i rzekł: «Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą, błogosławiona jesteś między niewiastami». Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co miałoby znaczyć to pozdrowienie. Lecz anioł rzekł do Niej: «Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida. Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca». Na to Maryja rzekła do anioła: «Jakże się to stanie, skoro nie znam męża?» Anioł Jej odpowiedział: «Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym. A oto również krewna Twoja, Elżbieta, poczęła w swej starości syna i jest już w szóstym miesiącu ta, która uchodzi za niepłodną. Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego ». Na to rzekła Maryja: «Oto Ja służebnica Pańska, niech Mi się stanie według twego słowa». Wtedy odszedł od Niej anioł.

Przeżywamy dziś uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny. Prawda o niepokalanym poczęciu Maryi jest dogmatem wiary, ogłoszonym uroczyście 8 grudnia 1854 r. przez papieża Piusa IX. W bulli ogłaszającej dogmat, zwierzchnik Kościoła napisał: Najświętsza Maryja Panna od pierwszej chwili swego poczęcia – mocą szczególnej łaski i przywileju wszechmocnego Boga, mocą przewidzianych zasług Jezusa Chrystusa, Zbawiciela rodzaju ludzkiego – została zachowana nietknięta od wszelkiej zmazy grzechu pierworodnego. Maryja, wolna od grzechu pierworodnego, pozostała niepokalaną do końca swych ziemskich dni. Nie popełniła też żadnego, nawet najmniejszego, grzechu osobistego. Być może kiedy patrzymy na Maryję pod kątem jej życia nieskalanego grzechem, wydaje nam się niedoścignionym ideałem. Tymczasem nie do końca tak jest. Owszem, nie jesteśmy niepokalani. Przyszliśmy na świat obciążeni grzechem pierworodnym, ale zostaliśmy uwolnieni od niego w sakramencie chrztu świętego. Popełniamy też grzechy osobiste, ale wyznając je w sakramencie pokuty i pojednania, pozwalamy, aby Krew Chrystusa obmywała nas i uwalniała od grzechu. Jest jednak jeszcze coś, co nas duchowo oczyszcza, pomaga przezwyciężać zło, pokusy i sprawia że upodobniamy się do Niepokalanej. Jest to Boże Słowo. W rozważanej dziś scenie zwiastowania, Maryja wyraża ufność w Słowo Boga: Oto Ja służebnica Pańska, niech Mi się stanie według twego słowa! Maryja będzie wierna Bożemu Słowu przez całe swe życie. To właśnie dzięki Słowu, którego będzie szukać, które będzie rozważać, któremu będzie ufać, na którym się będzie duchowo opierać i którym będzie żyć, pozostanie Niepokalaną – nietkniętą przez grzech – przez całe swe ziemskie życie. W tym właśnie Maryja jest dla nas wzorem. Możemy razem z Nią jeszcze bardziej wsłuchiwać się w Boże Słowo, medytować je, brać je do serca, ufać mu i żyć nim. W ten sposób mamy szansę stawać się podobni do Maryi, „niepokalani” – wolni od grzechu dzięki Słowu i łasce Boga.

J.G.

ROZWAŻANIA NA ROK 2024 JUŻ DOSTĘPNE W KSIĄŻCE "ŻYĆ EWANGELIĄ". DO KUPIENIA W NASZEJ KSIĘGARNI!