Poniedziałek, 1 stycznia. Uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki Maryi

• Lb 6, 22-27 • Ps 67 • Ga 4, 4-7 • Łk 2, 16-21

Pasterze pospiesznie udali się do Betlejem i znaleźli Maryję, Józefa i Niemowlę, leżące w żłobie. Gdy Je ujrzeli, opowiedzieli o tym, co im zostało objawione o tym Dziecięciu. A wszyscy, którzy to słyszeli, dziwili się temu, co im pasterze opowiadali. Lecz Maryja zachowywała wszystkie te sprawy i rozważała je w swoim sercu. A pasterze wrócili, wielbiąc i wysławiając Boga za wszystko, co słyszeli i widzieli, jak im to było powiedziane. Gdy nadszedł dzień ósmy i należało obrzezać Dziecię, nadano Mu imię Jezus, którym Je nazwał anioł, zanim się poczęło w łonie Matki.

Dziś obchodzimy święto Świętej Bożej Rodzicielki, Matki Tego, którego czcimy jako Syna Bożego. Ten fragment zachęca, abyśmy jak pasterze mogli usłyszeć i zrozumieć w naszych sercach, o co prosi Pan; ode mnie, od ciebie, od nas wszystkich. Mówi osobiście, bezpośrednio. Mówi w taki sposób, że mogę Go zrozumieć. Prości ludzie zawsze znajdują kierunek, drogę do Boga, ponieważ ich serca są wolne i czyste. Pasterze przychodzą na nabożeństwo. Ich spotkanie z Jezusem ich zmienia, daje jasność, pokój, miłość, radość... To spotkanie, które przemienia człowieka, które skłania do składania świadectwa o tym, jak rodzi się nowa osoba, która żyje z tego spotkania, słyszy uszami swojego serca, widzi oczami swojego serca. Życie takiej osoby bez wielu słów staje się świadectwem. Czy słyszę skierowane do mnie Boże przesłanie, czy znajduję znak, którego tak bardzo szukam? Maryja zachowywała wszystko, co się wydarzyło, w swoim sercu. Co ja przechowuję w moim sercu? Życie pasterza po spotkaniu z Jezusem staje się chwałą, „Chwała Bogu na wysokościach, a na ziemi pokój ludziom Jego upodobania” (Łk 2, 14). Czy wysławiam Pana za wszystkie dobrodziejstwa, jakie mi uczynił, przyznał, pomnożył?

M.Z.

ROZWAŻANIA NA ROK 2024 DOSTĘPNE W KSIĄŻCE "ŻYĆ EWANGELIĄ". DO KUPIENIA W NASZEJ KSIĘGARNI!