Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Legnickiej ogłasza nabór kandydatów na studia teologiczne i przygotowanie do kapłaństwa

Bądź na bieżąco!

Jezus rzekł do niego: Pójdź za Mną! On wstał i poszedł za Nim (Mk 2,14)
Jeśli mówi do Ciebie...
Jeśli odczuwasz w sobie głos powołania kapłańskiego...
Jeśli pragniesz służyć Panu Bogu i ludziom jako kapłan...
Jeśli interesuje Cię teologia...

Warunki i dokumenty wymagane od kandydatów ubiegających się o przyjęcie do Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Legnickiej

l WARUNKI
1. Szczera chęć służenia Bogu w kapłaństwie
2. Wzorowa postawa moralna
3. Wiek: zasadniczo do 25. roku życia
4. Odpowiednie uzdolnienia intelektualne
5. Dobra kondycja fizyczna i zdrowie psychiczne

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

II DOKUMENTY
1. Podanie o przyjęcie, życiorys, 2 fotografie podpisane
2. Świadectwo chrztu i bierzmowania
3. Świadectwo maturalne (oryginał)
4. Świadectwo nauki religii
5. Świadectwo zdrowia dla kandydatów na wyższe uczelnie
6. Świadectwo nauki religii i opinia księdza katechety
7. Świadectwo ślubu kościelnego rodziców
8. Opinia Księdza Proboszcza
9. Dowód osobisty i Książeczka wojskowa

III INFORMACJE
1. Kandydaci do Seminarium Duchownego stają się równocześnie studentami Papieskiego Wydziału Teologicznego we Wrocławiu, których obowiązuje egzamin wstępny:
- praca pisemna
- test z wiadomości religijnych w zakresie szkoły średniej
2. Konieczne jest osobiste zgłoszenie się kandydata w Rektoracie Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Legnickiej w Legnicy, ul. Jana Pawła II nr 1, tel. (0-76) 724-41-25. Dokumenty należy składać w Rektoracie do dnia 25 czerwca 2003 r.
3. W tym roku egzamin wstępny odbędzie się 26 czerwca br. (czwartek) o godz. 10.00 - w gmachu Seminarium.
Termin dodatkowy - 17 września 2003 r. o godz. 10.00.

2003-12-31 00:00

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Wy jesteście przyjaciółmi moimi

2024-04-26 13:42

Niedziela Ogólnopolska 18/2024, str. 22

O. Waldemar Pastusiak, paulin

[ TEMATY ]

homilia

o. Waldemar Pastusiak

Adobe Stock

Trwamy wciąż w radości paschalnej powoli zbliżając się do uroczystości Zesłania Ducha Świętego. Chcemy otworzyć nasze serca na Jego działanie. Zarówno teksty z Dziejów Apostolskich, jak i cuda czynione przez posługę Apostołów budują nas świadectwem pierwszych chrześcijan. W pochylaniu się nad tajemnicą wiary ważnym, a właściwie najważniejszym wyznacznikiem naszej relacji z Bogiem jest nic innego jak tylko miłość. Ona nadaje żywotność i autentyczność naszej wierze. O niej także przypominają dzisiejsze czytania. Miłość nie tylko odnosi się do naszej relacji z Bogiem, ale promieniuje także na drugiego człowieka. Wśród wielu czynników, którymi próbujemy „mierzyć” czyjąś wiarę, czy chrześcijaństwo, miłość pozostaje jedynym „wskaźnikiem”. Brak miłości do drugiego człowieka oznacza brak znajomości przez nas Boga. Trudne to nasze chrześcijaństwo, kiedy musimy kochać bliźniego swego. „Musimy” determinuje nas tak długo, jak długo pozostajemy w niedojrzałej miłości do Boga. Może pamiętamy słowa wypowiedziane przez kard. Stefana Wyszyńskiego o komunistach: „Nie zmuszą mnie niczym do tego, bym ich nienawidził”. To nic innego jak niezwykła relacja z Bogiem, która pozwala zupełnie inaczej spojrzeć na drugiego człowieka. W miłości, zarówno tej ludzkiej, jak i tej Bożej, obowiązują zasady; tymi danymi od Boga są, oczywiście, przykazania. Pytanie: czy kochasz Boga?, jest takim samym pytaniem jak to: czy przestrzegasz Bożych przykazań? Jeśli je zachowujesz – trwasz w miłości Boga. W parze z miłością „idzie” radość. Radość, która promieniuje z naszej twarzy, wyraża obecność Boga. Kiedy spotykamy człowieka radosnego, mamy nadzieję, że jego wnętrze jest pełne życzliwości i dobroci. I gdy zapytalibyśmy go, czy radość, uśmiech i miłość to jest chrześcijaństwo, to w odpowiedzi usłyszelibyśmy: tak. Pełna życzliwości miłość w codziennej relacji z ludźmi jest uobecnianiem samego Boga. Ostatecznym dopełnieniem Dekalogu jest nasza wzajemna miłość. Wiemy o tym, bo kiedy przygotowywaliśmy się do I Komunii św., uczyliśmy się przykazania miłości. Może nawet katecheta powiedział, że choćbyśmy o wszystkim zapomnieli, zawsze ma pozostać miłość – ta do Boga i ta do drugiego człowieka. Przypomniał o tym również św. Paweł Apostoł w Liście do Koryntian: „Trwają te trzy: wiara, nadzieja i miłość, z nich zaś największa jest miłość”(por. 13, 13).

CZYTAJ DALEJ

Kim był św. Florian?

Niedziela łódzka 19/2003

Daniela Bednarek

4 maja Kościół wspominał św. Floriana, patrona strażaków, obrońcy przed ogniem pożarów. Kim był św. Florian, któremu tak często na znak czci wystawiane są przydrożne kapliczki i dedykowane kościoły? Był męczennikiem, chrześcijaninem i rzymskim oficerem. Podczas krwawego prześladowania chrześcijan za panowania w cesarstwie rzymskim Dioklecjana pojmano Floriana i osadzono w obozie Lorch k. Wiednia. Poddawany był ciężkim torturom, które miały go zmusić do wyrzeknięcia się wiary w Chrystusa. Mimo okrutnej męki Florian pozostał wierny Bogu. Uwiązano mu więc kamień u szyi i utopiono w rzece Enns. Działo się to 4 maja 304 r. Legenda mówi, że ciało odnalazła Waleria i ze czcią pochowała. Z czasem nad jego grobem wybudowano klasztor i kościół Benedyktynów. Dziś św. Florian jest patronem archidiecezji wiedeńskiej.
Do Polski relikwie Świętego sprowadził w XII w. Kazimierz Sprawiedliwy. W krakowskiej dzielnicy Kleparz wybudowano ku jego czci okazały kościół. Podczas ogromnego pożaru, jaki w XVI w. zniszczył całą dzielnicę, ocalała jedynie ta świątynia - od tego czasu postać św. Floriana wiąże się z obroną przed pożarem i z tymi, którzy chronią ludzi i ich dobytek przed ogniem, czyli strażakami.
W licznych przydrożnych kapliczkach św. Florian przedstawiany jest jak rzymski legionista z naczyniem z wodą lub gaszący pożar.

CZYTAJ DALEJ

Turniej WTA w Madrycie - Świątek wygrała w finale z Sabalenką

2024-05-04 22:18

PAP

[ TEMATY ]

sport

PAP/EPA/JUANJO MARTIN

Iga Świątek pokonała Białorusinkę Arynę Sabalenkę 7:5, 4:6, 7:6 (9-7) w finale turnieju WTA 1000 na kortach ziemnych w Madrycie. To 20. w karierze impreza wygrana przez polską tenisistkę. Spotkanie trwało trzy godziny i 11 minut.

Świątek zrewanżowała się Sabalence za ubiegłoroczną porażkę w finale w Madrycie. To było ich 10. spotkanie i siódma wygrana Polki.

CZYTAJ DALEJ

Reklama