Księga i zwój są symbolami mądrości i wiedzy. Księga święta w kręgu naszej kultury oznacza Biblię i zapisane w niej słowo Boże. Księga życia w ręce Zbawiciela oznacza księgę z zapisem zbawionych. Księga z siedmioma pieczęciami to symbol Bożych wyroków dotyczących losów świata. Polecenie spożycia księgi oznacza pełne przyjęcie Bożego słowa. Księga przyjmowana jako słodka, raduje proroka, a gdy ją odczuwa się jako gorzką, oznacza ciężar odpowiedzialności i trudy związane z realizacją treści księgi.
Chrystus Pan przejął symbolikę księgi, w której zapisywane są czyny człowieka. Uczniów, cieszących się próbnymi osiągnięciami apostolskimi, pouczał: „Cieszcie się, że wasze imiona zapisane są w niebie” (Łk 10, 20). To „zapisanie w niebie” jest nawiązaniem do sposobu wyrażania w innych miejscach Pisma Świętego. Już Mojżesz modlił się za niewierny lud, aby nie został wymazany z księgi Boga. W Starym Testamencie znana jest myśl o zapisanych w Księdze życia, czyli zapisanych do życia wiecznego. I tak prorok Izajasz widzi tam zapisane wszystko, co święte. Św. Paweł Apostoł pisze o swoich współpracownikach, „których imiona są w księdze życia” (Flp 4, 2-3). Autor Listu do Hebrajczyków pisze o wierzących: „Wy natomiast przystąpiliście (...) do Kościoła pierworodnych, którzy zapisani są w niebiosach” (12, 22-23). Księga Apokalipsy wyjaśnia, że do Niebieskiego Miasta Bożego mogą wejść „tylko zapisani w księdze życia Baranka” (21, 27). W Objawieniu św. Jana jest wiele wzmianek o zapisaniu lub niezapisaniu imion w księdze życia. „Jeśli się ktoś nie znalazł zapisany w księdze życia, został wrzucony do jeziora ognia” (20, 15) czy „I osądzono zmarłych z tego, co w księgach zapisano według ich czynów” (20, 12). W tym duchu psalmista Pański mówi do Boga: „Oczy Twoje widziały me czyny i wszystkie są spisane w Twej księdze” (por. Ps 139, 16).
W symbolice księgi spotykamy jeszcze zwój księgi zapieczętowany, co oznacza ukryte wyroki Boże, zwłaszcza dotyczące spraw mesjańskich, które wypełniają się w czasie. Ten Boży plan zbawienia świata jest bogaty w wydarzenia, co symbolizuje zapisanie zwoju księgi po wewnętrznej i zewnętrznej stronie. Jest w symbolice biblijnej ważna Księga, opieczętowana siedmioma pieczęciami, której nikt z ludzi nie może otworzyć. Prawo do tej Księgi ma tylko sam Chrystus Zwycięski – Apokaliptyczny Baranek Boży.
W Kościele księga Pisma Świętego otaczana była zawsze wielką czcią jako list Boga do człowieka. Od soboru w Efezie (431 r.) ustawiano na tronie Ewangelię w środku obradujących ojców. Tak było również na Soborze Watykańskim II, który rozważania o Piśmie Świętym zawarł w Konstytucji dogmatycznej o Objawieniu Bożym.