Publikujemy pełny tekst Listu Rektorów Papieskiego Wydziału Teologicznego i Metropolitalnego Wyższego Seminarium Duchownego we Wrocławiu na Święto św. Szczepana Męczennika w dniu 26 grudnia 2018 r., który tradycyjnie już będzie dziś odczytany podczas wszystkich Mszy Świętych w kościołach i kaplicach Archidiecezji Wrocławskiej.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
LIST REKTORA PAPIESKIEGO WYDZIAŁU TEOLOGICZNEGO I REKTORA METROPOLITALNEGO WYŻSZEGO
SEMINARIUM DUCHOWNEGO WE WROCŁAWIU
NA ŚWIĘTO SZCZEPANA MĘCZENNIKA W DNIU 26 GRUDNIA 2018 ROKU
DRODZY SIOSTRY I BRACIA W CHRYSTUSIE PANU!
Świętowanie Bożego Narodzenia skłania nas do pochylenia się nad tajemnicą życia
i prowokuje do przyjrzenia się własnemu życiu pod kątem jego wartości. W tym liście
chcemy podzielić się kilkoma myślami o ludzkim życiu.
Wartość życia nie tkwi w długości dni, ale w użytku, jaki z nich czynimy; ktoś może
żyć długo, a jednak niewiele.
Życie Syna Bożego na ziemi nie trwało długo. Od chwili narodzenia w Betlejem aż po
oddanie życia na Golgocie żył On około trzydziestu trzech lat. A jednak to stosunkowo
krótkie życie przyniosło nam największe dobro – zbawienie i życie wieczne. Podobnie
życie św. Szczepana, które zostało tragicznie przerwane przez męczeńską śmierć,
przyniosło wiele dobra.
Tylko życie przeżyte dla innych warte jest życia.
Już niemal do rangi sloganu urasta wartościowanie człowieka ze względu na jego czyny
wobec innych. Częste powtarzanie tych i podobnych słów potwierdza, że życie oddane
innym zyskuje na wartości. Syn Boży, który staje się człowiekiem i żyje całkowicie dla
innych, dowodzi swojej miłości ofiarnej. Dlatego też człowiek, który żyje dla innych,
staje się podobny do Boga. Przykładem jest św. Szczepan, który potrafił miłować nawet
swoich prześladowców. Dał temu wyraz, kiedy modlił się za nich w chwili konania:
Reklama
„Panie, nie poczytaj im tego grzechu!” Tylko żyjąc w miłości do Boga i bliźniego możemy
odnaleźć pełny sens życia. Życie przeżyte z miłości dla innych jest pełnią życia
i przekracza naszą teraźniejszość, stając się życiem wiecznym w Bogu, który jest
miłością.
Czynić rzeczy użyteczne, mówić odważnie o rzeczach ważnych, kontemplować
rzeczy piękne: oto, co wystarczy życiu człowieka.
Słowo „wystarczy” użyte w tej sentencji jest nieco przewrotne, ponieważ
kontemplowanie piękna, mówienie odważnie o rzeczach ważnych i robienie rzeczy
użytecznych nie zawsze okazuje się proste i łatwe. Niestety, mamy skłonność do
marnowania czasu i talentów. Często zajmujemy się rzeczami niepotrzebnymi. Dajemy
się zwodzić złemu duchowi i gubimy to, co istotne i ważne. W dzisiejszym Psalmie
responsoryjnym modliliśmy się słowami: „Wyrwij mnie z ręki mych wrogów
i prześladowców!” (Ps 31,16). Można powiedzieć, że wrogami i prześladowcami
w naszym życiu są rzeczy, które niszczą piękno naszego życia, nie pozwalają rozwinąć
się naszemu życiu i nie prowadzą do jego pełni.
Tajemnica ludzkiego istnienia nie tkwi tylko w samym życiu, ale także w wiedzy
o sensie życia.
Nie możemy zapominać, że nasze życie jest związane bezpośrednio z głoszeniem
prawdy o zbawieniu. Wiąże się to z wartością piękna, odwagi i użyteczności w życiu.
I jeśli w dzisiejszych realiach codzienności nieraz gubimy jego sens, to przyjście Syna
Bożego na ziemię i spotkanie z Nim podczas liturgii Bożego Narodzenia jest ogromną
szansą na odnalezienie na nowo wartości życia.
Po tej krótkiej refleksji pragniemy złożyć nasze podziękowania i życzenia. Papieski
Wydział Teologiczny i Wyższe Seminarium Duchowne we Wrocławiu nie tylko kształcą
Reklama
młodych ludzi w naukowych dyscyplinach: filozofii, naukach teologicznych i pedagogice,
ale także pomagają odnaleźć pełny sens i piękno życia. Wierzymy, że jest to dzieło Boże,
a nasza praca wpisuje się w misję ewangelizacyjną całego Kościoła. Dlatego dziękujemy
księżom proboszczom, księżom wikarym, siostrom zakonnym, katechetom i wszystkim
wiernym za modlitwę w intencji naszej akademickiej wspólnoty – szczególnie w dniu
dzisiejszym – i za każdą inną formę braterskiej pomocy, także tę materialną w postaci
dzisiejszej ofiary na tacę. Dziękując z serca, pragniemy jeszcze dołączyć
najserdeczniejsze życzenia. Życzymy głębokiego i mocnego przylgnięcia do Słowa, które
stało się ciałem - do naszego Pana Jezusa Chrystusa, który mówi: Ja jestem Życiem,
Życiem, które jest Miłością! Niech doświadczenie bliskości Boga w tych dniach
świątecznych pomaga odkrywać piękno i sens życia – każdego ludzkiego życia, także
życia naznaczonego cierpieniem i starością. Życzymy także doświadczenia życzliwości,
serdeczności i miłości osób bliskich, krewnych i przyjaciół, bo w życiu liczy się jedynie
miłość i tylko ona pozostaje na zawsze.
ks. dr Kacper Radzki, ks. prof. dr hab. Włodzimierz Wołyniec
Rektor Metropolitalnego Wyższego Seminarium
Rektor Papieskiego Wydziału Teologicznego Duchownego we Wrocławiu we Wrocławiu
