Dzisiaj coraz częściej słyszy się o zwiększającej się liczbie osób uzależnionych, zwłaszcza narkomanów. Problem ten nie jest nowy, ale coraz bardziej palący. Przed ponad 30 laty postanowiła mu wyjść naprzeciw s. Elwira Petrozzi. Widziała na ulicy wielu narkomanów i bardzo chciała im pomóc. Przez wiele lat odczuwała w swym sercu potrzebę i Boże wołanie, aby poświęcić swe życie młodzieży zepchniętej na margines, rozczarowanej życiem, smutnej, błąkającej się po ulicach. W ich twarzach dostrzegała cierpiącego Chrystusa. Poprosiła biskupa o możliwość zajęcia się narkomanami, lecz odmówiono jej, argumentując, że pomoc dla nich jest niemożliwa. Ona jednak nie poddała się i po 10 latach starań wraz z dwiema siostrami uzyskała zgodę. W 1983 r. założyła wspólnotę „Cenacolo” (Wieczernik). Od gminy Saluzzo (prowincja Cuneo) na północy Włoch, otrzymała stary, opuszczony dom. Zaczęli tam przybywać pierwsi młodzi. Odrestaurowali dom, który po jakimś czasie okazał się niewystarczający, ponieważ do drzwi Wspólnoty pukało coraz więcej młodzieży. Z roku na rok powstawało coraz więcej nowych domów, zarówno na terenie Włoch, jak i w innych krajach.
Obecnie Wspólnota „Cenacolo” liczy 1700 chłopców i dziewcząt, przebywających w 50 domach w 34 krajach świata (m.in. Włochy, Francja, Chorwacja, Bośnia i Hercegowina, Rosja, Polska, Brazylia, Austria, Anglia, Republika Dominikany, USA, Meksyk, Peru).
Wspólnota żyje z otrzymanych darów. Pieniądze, które ofiarują im ludzie, są przeznaczone na zakup materiałów budowlanych, opłaty za prąd, telefon. Nie można ich przeznaczyć na zakup jedzenia i ubrań. Jeżeli brakuje im pożywienia, modlą się o nie. Zdarza się czasami, że przez kilka dni jedzą tylko ryż. We Wspólnocie nie ma lekarzy, nie podaje się także zastępczych środków odurzających, detoksów, psychoterapeutów. Jest tylko modlitwa i praca.
Dzień zaczyna się o godz. 6.00 od spotkania w kaplicy, gdzie odmawiana jest pierwsza część Różańca św. oraz czytany jest fragment Biblii. Wyznaczony chłopiec komentuje go, opowiadając równocześnie o swoich przeżyciach, dzieląc się problemami i trudnościami. Umożliwia mu to pokonanie milczenia i strachu przed tym, że inni dowiedzą się, jaki jest naprawdę. Może również prosić o wybaczenie swoich negatywnych emocji i reakcji.
Po śniadaniu każdy udaje się do wyznaczonej pracy (wyrąb lasu, kuchnia, obora, pole, pieczenie chleba, prace murarskie, ogrodnicze, stolarskie itp.). Wspólna praca ma również sprzyjać wzajemnemu poznaniu się, zawieraniu przyjaźni. Bardzo ważna jest rozmowa. W „Cenacolo” wszystko robi się w parach, żeby nie pozwolić nikomu na bycie samemu. Wspólnota uczy słuchania, szczerości w relacjach z innymi, gdyż samotność pcha ludzi w uzależnienia. Chłopcy mówią prawdę i słyszą ją o sobie. Co dwa tygodnie każdy uczestnik ma tzw. rewizję życia, która odbywa się w grupach. Podczas niej przedstawia jak żyje, z czym ma problemy. Następnie czterech chłopców mówi po kolei prawdę o nim. Celem rewizji życia jest zaakceptowanie prawdy o sobie, która stanowi warunek wybaczenia. O godz. 12.00 jest obiad, a po nim czas wolny, spędzany na rozmowach lub drobnych pracach osobistych, np. praniu. Po południu, w czasie pracy, odmawia się drugą część Różańca w intencji s. Elwiry.
Większość uzależnionych, wstępując do Wspólnoty, nie widzi potrzeby modlitwy. Na początku modlą się dlatego, że inni się modlą. Z czasem rozumieją, że modlitwa uzdrawia ich serca. Dzięki jej światłu odkrywają, że problemy tkwią w nich, a nie poza nimi. Podstawowym problemem nie są narkotyki, lecz nieumiejętność życia, pozbawienie go wartości chrześcijańskich. Zło, z którym trzeba codziennie walczyć, to egoizm, brak zainteresowań, nienawiść, pycha.
Praca kończy się ok. godz. 18.00, następnie jest podwieczorek i ponowne spotkanie w kaplicy, aby odmówić trzecią część Różańca. Chłopcy rozmawiają o swoich przeżyciach i przemyśleniach, jakie nasuwają się po przeczytaniu Ewangelii. Kolacja jest o godz. 20.00, a cisza nocna o godz. 22.00.
Uzależniony, wstępujący do „Cenacolo”, otrzymuje przez 3 miesiące „Anioła Stróża” - chłopca przebywającego z nim przez 24 godziny. Troszczy się on o swojego podopiecznego, przekazując mu jak żyć we Wspólnocie. Na początku pracuje za niego, gdyż nowicjusz nie ma siły ani ochoty, by pracować i cierpieć. Razem z nim walczy z bardzo silną na początku chęcią sięgania po narkotyki i czynienia zła. „Anioł Stróż” umie słuchać i mówi cierpliwie prawdę o uzależnionym.
Wspólnota „Cenacolo” ma bardzo twarde reguły, lecz przynoszą one owoce - 75% wyleczeń. Chłopcy przebywają w niej ok. 3 lata, po czym w większości pragną założyć rodziny. Można jednak w sposób szczególny darować siebie innym, wyjeżdżając do domów w Ameryce Południowej, Brazylii, Meksyku, Republice Dominikany, Peru. Domy te przyjmują „dzieci z ulicy” oraz wychowują je.
Wspólnota „Cenacolo” ma w Polsce 3 domy dla chłopców: Giezkowo k. Koszalina, Jastrzębie, Poręba Radlna k. Tarnowa.
W Zespole Szkół Centrum Edukacji Zawodowej i Ustawicznej im. M. Kopernika w Rawie Mazowieckiej oraz w Świetlicy „Przymierza Rodzin” im. E. Bojanowskiego 18 marca br. odbyły się spotkania młodzieży rawskiej z chłopcami ze Wspólnoty w Porębie Radlnej - najmłodszej z polskich wspólnot, oraz z rodzicami, których dzieci przebywają w „Cenacolo” lub tam byli.
Spotkanie odbyło się w dwóch grupach po 60 osób. Przybyła na nie młodzież borykająca się z problemem uzależnień w swoim środowisku lub zainteresowana wysłuchaniem świadectwa osób uzależnionych, by w przyszłości znajdywać argumenty przeciw narkotykom, pomóc swoim kolegom. Spotkanie z chłopcami ze Wspólnoty „Cenacolo” miało również miejsce w Świetlicy „Przymierza Rodzin” im. E. Bojanowskiego. Byli na nim obecni gimnazjaliści ze świetlicy, ich rodzice oraz wolontariusze pomagający w nauce dzieciom i młodzieży. Młodzież mogła wysłuchać świadectwa chłopców, którzy wcześniej brali narkotyki, kradli, handlowali heroiną, a teraz swoim życiem świadczą, że Chrystus przez modlitwę i pracę wyleczył ich z nałogu. Dominik i Piotrek przybliżyli uczniom Wspólnotę „Cenacolo”. Dużym zainteresowaniem cieszyły się również świadectwa rodziców, którzy doświadczyli narkomanii swych dzieci i przyprowadzili je do Wspólnoty.
Wspólnota „Cenacolo” wymaga zaufania i szczerego nawrócenia, ugruntowanego w prawdzie i wierze. Jej celem jest odnowa rodziny i pomoc w spotkaniu Jezusa Chrystusa.
Wszelkie informacje na temat Wspólnoty można uzyskać pod nr tel.: (0-22) 610-49-08 lub pisząc na adres mailowy: poloniace@yahoo.com.

Wspólnota „Cenacolo” Giezkowo 1 k. Koszalina, 76-024 Świeszyno, tel. (0-94) 318-39-38. Wspólnota „Cenacolo” Jastrzębie Zdrój, ul. Gen. Bema 110, 44-268 Jastrzębie Zdrój, tel. (0-32) 472-36-64. Kolokwia dla rodziców prowadzone są w Warszawie w każdą sobotę, w godz. 16.00-18.00 przy parafii św. Józefa, ul. Deotymy 41. Kolokwia dla chłopców prowadzone są w Koszalinie w domu parafialnym przy katedrze w każdą sobotę o godz. 8.00 i 10.30