Reklama

Parafialny alfabet „Niedzieli” - Międzylesie

Parafia pw. Bożego Ciała

Parafia pw. Bożego Ciała w Międzylesiu znajduje się w dekanacie międzyleskim w diecezji świdnickiej. Była erygowana w XIII stuleciu. Obecnie - od roku 2002 - proboszczem parafii Bożego Ciała w Międzylesiu i dziekanem dekanatu międzyleskiego jest ks. Jan Tracz.

Niedziela świdnicka 35/2012

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Międzylesie to miasto leżące na ziemi kłodzkiej nad Nysą Kłodzką. Według danych z 31 grudnia 2009 r., miasto miało 2833 mieszkańców. Ośrodek obsługujący ruch tranzytowy między Polską a Czechami, przy międzynarodowej linii kolejowej Wrocław - Praga. Miasto jest ośrodkiem turystyczno-krajoznawczym.
Początki Międzylesia podobnie jak innych miejscowości nie są znane. Pod koniec XI wieku w tym miejscu na pewno istniała już osada, ponieważ w XIII wieku przekształciła się w miasto. Nie wiadomo, kiedy dokładnie miało to miejsce, ale przyjmuje się, że Międzylesie otrzymało prawa miejskie między 1249 a 1290 rokiem. Pewne jest natomiast, że w 1264 r. miejscowość stała się siedzibą dóbr międzyleskich - w wydanym 30 kwietnia 1294 r. dokumencie król Czech Wacław II przekazał bowiem dobra międzyleskie wraz z miastem Międzylesie klasztorowi Cystersów z Kamieńca Ząbkowickiego, poprzedzając to lokacją na prawie niemieckim z tego samego roku.
Międzylesie do dziś zachowało w pełni oryginalny zabytkowy układ urbanistyczny, który został ostatecznie ukształtowany w XVII wieku. Poza ten układ miasto praktycznie nie wyrosło do dzisiaj. Centrum stanowi bardzo wydłużony rynek o kształcie zbliżonym do klina, przy którym znajduje się znaczna większość najcenniejszych zabytków. Jednym z nich jest parafialny kościół pw. Bożego Ciała.
Pierwsza wzmianka o najdawniejszym kościele drewnianym pochodzi z 1384 r. Świątynia ta została spalona w 1428 r. przez husytów. Kościół (drewniany), odbudowany po najeździe husyckim, został w 1595 r. rozebrany przez luteran. W latach 1600-13 wzniesiono kolejny, tym razem murowany kościół, który w roku 1643 podczas wojny trzydziestoletniej został splądrowany doszczętnie przez grasujących Szwedów. Zrujnowana świątynia została odnowiona i przebudowana na początku XVIII wieku (w latach 1699-1713) dzięki finansowemu wsparciu rodziny Althann, głównie zaś Michaela Wenzela Młodszego von Althann (1668-1738), dziedzica majoratu międzyleskiego. Dobudowano m.in. wysoką wieżę od strony zachodniej wg projektu architekta włoskiego Jacopo Carove z 1699 r. Dach i częściowo wnętrza kościoła spłonęły w 1776 r. podczas wielkiego pożaru miasta Międzylesia. Kościół został ponownie odbudowany w latach 1776-79 i połączony krytym przejściem z Zamkiem międzyleskim. W XIX i XX wieku kościół był kilkakrotnie odnawiany i upiększany. We wnętrzach kościoła znajdują się liczne - zachowane w dobrym stanie - zabytkowe elementy wyposażenia. Do najcenniejszych należy ambona w kształcie łodzi z 1760 r. z licznymi płaskorzeźbami: św. Krzysztofa, św. Augustyna, św. Antoniego i proroka Jonasza. Warta zauważenia jest również empora organowa, dwukondygnacyjna, z prospektem organowym na 27 głosów z 1745 r. Jej budowniczym był K. Krause z Międzylesia. Cennym zabytkiem jest także obraz Matki Bożej Sobieskiej (kopia), ofiarowanej parafii międzyleskiej w roku 1733 przez Jakuba Sobieskiego, księcia oławskiego (1691-1737), najstarszego syna króła polskiego Jana III Sobieskiego, w 50. rocznicę zwycięskiej bitwy pod Wiedniem; oryginał obrazu znajduje się obecnie we Wrocławiu, a także polichromie malarza Retmana z Lądka-Zdroju z początku XX wieku oraz rzeźby świętych w prezbiterium, m.in. św. Eligiusza, św. Jana Chrzciciela, św. Jana Ewangelisty, św. Jana Nepomucena.
Latem tego roku zakończono prace remontowe krużganka łączącego kościół pw. Bożego Ciała w Międzylesiu z zamkiem. 21 czerwca br. odbył się odbiór końcowy robót z udziałem przedstawiciela Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków. Uroczyste otwarcie krużganka odbyło się 30 czerwca. Podczas otwarcia można było obejrzeć wystawę pn. „Stare rzeźby na pograniczu polsko-czeskim”, poznać bliżej historię obiektu i znajdującego się w nim cennego zabytku, jakim jest kaflowy piec z 1678 r. z herbami rodu Althannów. Od lipca obiekt został udostępniony zwiedzającym. Zarówno mieszkańcy miasta, jak i turyści mogą nieodpłatnie zwiedzić krużganek i podziwiać z loży wnętrze kościoła.
Parafia - licząca ok. 3300 wiernych - posiada również dwa kościoły pomocnicze: pw. św. Barbary w Międzylesiu oraz poprotestancki pw. bł. Jana Pawła II, a także kościół filialny pw. św. Michała Archanioła w Kamieńczyku (to jedna z czterech najstarszych drewnianych świątyń w Kotlinie Kłodzkiej). Swoim zasięgiem - oprócz samego Międzylesia - obejmuje także okoliczne miejscowości: Dolnik, Kamieńczyk, Nagodzice i Smreczynę.
W parafii prężnie działają rady parafialne, Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży, Żywy Różaniec, Służba Liturgiczna, Towarzystwo Przyjaciół WSD Diecezji Świdnickiej, Towarzystwo Przyjaciół Kamieńczyka, schola oraz Eucharystyczny Ruch Młodych.

Parafia pw. Bożego Ciała

Dekanat: Międzylesie
Adres: Międzylesie, ul. Mickiewicza 1, 57-530 Międzylesie
Filie: Międzylesie - św. Barbary i Kamieńczyk - św. Michała Archanioła
Proboszcz: ks. Jan Tracz
Wikariusz: ks. Robert Krupa
Odpust: uroczystość Bożego Ciała, 4 grudnia (św. Barbary) i 29 września (Kamieńczyk)
Wieczysta adoracja: 3 kwietnia i 3 października
Msze św.: niedziele i święta - Międzylesie - o godz. 8, 11 (dla dzieci), 12 (nie ma jej w wakacje), 17; Kamieńczyk - godz. 9.30

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2012-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Św. Iwo - mniej znany święty

Iwo Hélory żył w latach 1253 -1303 we Francji, w Bretanii. Urodził się w Kermartin, w pobliżu Tréguier. Po ukończeniu 14. roku życia studiował w Paryżu na Wydziale Sztuk Wyzwolonych, później na Wydziale Prawa Kanonicznego i Teologii, a w Orleanie na Wydziale Prawa Cywilnego.

Po trwających 10 lat studiach powrócił do rodzinnej Bretanii. Do 30. roku życia pozostawał - jako człowiek świecki - na stanowisku oficjała diecezjalnego w Rennes, sprawując w imieniu biskupa funkcje sędziowskie. Zasłynął jako człowiek sprawiedliwy i nieprzekupny, obrońca interesów biedaków, za których nieraz sam opłacał koszty postępowania, a także - jako doskonały mediator w sporach. Później poszedł za głosem powołania i po przyjęciu święceń kapłańskich skupił się na pracy w przydzielonej mu parafii. Biskup powierzył mu niewielką parafię Trédrez, a po roku 1293 nieco większą - Louannec. Iwo od razu zjednał sobie parafian, dając przykład ubóstwa i modlitwy. W czasach, kiedy kapłani obowiązani byli odprawiać Mszę św. tylko w niedziele i święta, Iwo czynił to codziennie, niezależnie od tego, gdzie się znajdował. Często, chcąc pogodzić zwaśnionych, zanim zajął się sprawą jako sędzia, odprawiał w ich intencji Mszę św. - po niej serca skłóconych w jakiś cudowny sposób ulegały przemianie i jednali się bez rozprawy. Nadal chętnie służył wiedzą prawniczą wszystkim potrzebującym, sam żyjąc bardzo skromnie. Był doskonałym kaznodzieją. Iwo Hélory zmarł 19 maja 1303 r. W 1347 r. papież Klemens VI ogłosił go świętym. Jego kult rozpoczął się zaraz po jego śmierci i bardzo szybko rozprzestrzenił się poza granice Bretanii. Kościoły i kaplice jemu dedykowane zbudowano m.in. w Paryżu i w Rzymie. Wiele wydziałów prawa i uniwersytetów obrało go za patrona, m.in. w Nantes, Bazylei, Fryburgu, Wittenberdze, Salamance i Louvain. Został pochowany w Treguier we Francji, które jest odtąd miejscem corocznych pielgrzymek adwokatów w dniu 19 maja. Warto też dodać, że do Polski kult św. Iwona dotarł stosunkowo wcześnie. Już 25 lat po jego kanonizacji, w 1372 r. jeden z kanoników wrocławskiej kolegiaty św. Idziego, Bertold, ze swej pielgrzymki do Tréguier przywiózł relikwie świętego. Umieszczono je w jednym z bocznych ołtarzy kościoła św. Idziego. Również po relikwie św. Iwona pojechał opat Kanoników Regularnych Henricus Gallici. Na jego koszt do budującego się wówczas kościoła Najświętszej Maryi Panny na Piasku dobudowano kaplicę św. Iwona, w której umieszczono ołtarzyk szafkowy z relikwiami. Niestety, nie dotrwały one do naszych czasów, w przeciwieństwie do kultu, który, przerwany na początku XIX wieku, ożył w 1981 r. Od tego czasu w każdą pierwszą sobotę miesiąca w kaplicy św. Iwona zbierają się prawnicy wrocławscy na Mszy św. specjalnie dla nich sprawowanej. Drugim ważnym miejscem kultu św. Iwona w Polsce jest Iwonicz Zdrój, gdzie znajduje się jedyny w Polsce, jak się wydaje, kościół pw. św. Iwona, z przepiękną rzeźbioną w drewnie lipowym statuą Świętego. Warto też wspomnieć o zakładanych w XVII i XVIII wieku bractwach św. Iwona, gromadzących w swych szeregach środowiska prawnicze, a mających przyczynić się do ich odnowy moralnej. Bractwa te istniały przede wszystkim w miastach, gdzie zbierał się Trybunał Koronny: w Piotrkowie Trybunalskim (zał. w 1726 r.) i w Lublinie (1743 r.). W obydwu do dziś zachowały się obrazy przedstawiające Świętego: w Piotrkowie - w kościele Ojców Jezuitów, w Lublinie - w kościele parafialnym pw. Nawrócenia św. Pawła. Istniały też bractwa w Przemyślu (XVII w.), prawdopodobnie w Krakowie (zachował się XVIII-wieczny obraz św. Iwona w zakrystii kościoła Ojców Pijarów), w Warszawie i we Lwowie. W diecezji krakowskiej czczono św. Iwona w Nowym Korczynie (w 1715 r. w kościele Ojców Franciszkanów konsekrowano ołtarz św. Iwona) oraz w Nowym Sączu, w kręgach związanych z Bractwem Przemienienia Pańskiego. Natomiast we Wrocławiu, w kaplicy kościoła pw. Najświętszej Marii Panny na Piasku, znajduje się witraż wyobrażający św. Iwo. Został on ufundowany w 1996 r. przez adwokatów dolnośląskich z okazji 50-lecia tamtejszej adwokatury.
CZYTAJ DALEJ

Publiczny różaniec bezprawnie rozwiązany przez prezydenta Torunia - decyzja sądu!

2025-05-19 10:14

[ TEMATY ]

Toruń

Karol Porwich/Niedziela

Sąd Apelacyjny w Gdańsku uchylił decyzję prezydenta Torunia o rozwiązaniu zgromadzenia – Publicznego Różańca o Odnowę Moralną Narodu Polskiego - informuje Ordo Iuris.

Po odwołaniu złożonym przez prawników z Instytutu Ordo Iuris, Sąd Apelacyjny w Gdańsku uchylił decyzję prezydenta Torunia, rozwiązującą zgromadzenie publiczne (Różaniec o Odnowę Moralną Narodu Polskiego) zorganizowane w lutym tego roku w Toruniu. Sąd uznał, że nie było podstaw prawnych do ingerencji w konstytucyjne prawo do zgromadzeń.
CZYTAJ DALEJ

Administracja Trumpa odbiera Harvardowi 60 mln dolarów grantów

2025-05-20 07:46

[ TEMATY ]

Ameryka

wikipedia.org

Massachusetts Hall, najstarszy budynek na kampusie Harvarda, wzniesiony w 1720 roku

Massachusetts Hall, najstarszy budynek na kampusie Harvarda, wzniesiony w 1720 roku

Administracja prezydenta USA Donalda Trumpa nie wypłaci Uniwersytetowi Harvarda 60 mln dolarów grantów, gdyż, jej zdaniem, uczelnia nie podjęła działań przeciw antysemityzmowi i dyskryminacji etnicznej na kampusie – zapowiedziało w poniedziałek amerykańskie ministerstwo zdrowia.

Podziel się cytatem W ostatnich tygodniach administracja Trumpa zamroziła lub wygasiła uniwersytetowi federalne granty i umowy na sumę blisko 3 mld dolarów.
CZYTAJ DALEJ
Przejdź teraz
REKLAMA: Artykuł wyświetli się za 15 sekund

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję