Umowę komisu oraz obowiązki i uprawnienia stron tej umowy, tj. komitenta i komisanta, regulują przepisy art. 765-773 kodeksu cywilnego. Zgodnie z nimi, przez umowę komisu przyjmujący zlecenie(komisant) zobowiązuje się za odpowiednim wynagrodzeniem, tj. prowizję, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, do kupna lub sprzedaży rzeczy ruchomych na rachunek dającego zlecenie(komitenta), lecz w imieniu własnym.
Umowę komisu można zawrzeć w formie pisemnej, ustnej bądź w sposób dorozumiany. Przyjmujący zlecenie (komisant) ma obowiązek wykonania zlecenia w sposób zgodny z umową, tj. sprzedać lub kupić rzecz na warunkach określonych w umowie. Ma obowiązek wydać komitentowi wszystko, co przy wykonywaniu zlecenia uzyskał dla komitenta, tzn. jeśli na jego rzecz nabył ruchomość, ma obowiązek przenieść na niego własność; jeśli sprzedał coś w jego imieniu, ma obowiązek przekazać mu uzyskane środki. Jeśli w wyniku sprzedaży uzyskał wyższą cenę, niż była określona w umowie komisu, korzyść tę ma obowiązek przekazać komitentowi. Jeśli sprzeda określoną rzecz za cenę niższą niż ustalona w umowie komisu, ma obowiązek tę różnicę dopłacić komitentowi.
Dający zlecenie (komitent) ma obowiązek zapłacić komisantowi umówioną prowizję, która ustalana jest zazwyczaj procentowo od wartości przedmiotu umowy komisowej.
Komisant nie odpowiada za ukryte wady fizyczne rzeczy będącej przedmiotem umowy, jak również za wady prawne, jeśli podał je do wiadomości kupującego. Wyłączenie odpowiedzialności nie dotyczy wad rzeczy, o których komisant wiedział lub mógł się z łatwością dowiedzieć.
Umowa komisu zazwyczaj wygasa przez jej wykonanie.

B. Z.