Licznie zgromadzeni wierni i kapłani obecni w katedrze wrocławskiej podkreślają, że ich obecność spowodowana jest podziękowaniem za posługę, a także wyrazem życzliwości względem metropolity wrocławskiego. W trakcie Liturgii młodzież z LSO Archidiecezji Wrocławskiej przyjęła posługę ministranta słowa Bożego oraz ceremoniarza. Godność kanonicką otrzymali: ks. Sebastian Kowalski - kanonik Kapituły Katedralnej oraz ks. Stanisław Małysa i ks. Andrzej Stefanów - kononicy Kapituły Świętokrzyskiej. Metropolita wrocławski wręczył także medal św. Jadwigi Śląskiej pani Janinie Kupczyńskiej.

Na początku Eucharystii słowo zabrał ks. Paweł Cembrowicz, proboszcz katedry pw. św. Jana Chrzciciela we Wrocławiu. - Wspominamy dziś wydarzenie, kiedy to przed dziesięciu laty ekscelencja abp Józef Kupny przekraczał progi wrocławskiej katedry, aby objąć urząd arcybiskupa metropolity wrocławskiego. Dzisiaj chcemy dziękować za 10 lat posługi w kościele wrocławskim – mówił proboszcz katedry.

Biskup Jacek Kiciński swoją homilię podzielił na trzy części. Pierwsza dotyczyła Niepokalanego Serca Maryi, druga nawiązała do proklamowanej Ewangelii, a trzecia podkreślała charakter dziesięcioletniej posługi metropolity wrocławskiego. - Dziś spoglądamy naszym wzrokiem i naszym sercem na naszą Matkę Maryję, na Jej Niepokalane Serce, które jest sercem czułym, kochającym, a nade wszystko sercem obecnym. I w to nasze świętowanie obecności Maryi pośród nas wpisuje się nasze dziękczynienie za dar życia i powołania naszego Pasterza, abp. Józefa, metropolity wrocławskiego. Niedawno podziękowaliśmy Panu Bogu, za czterdzieści lat jego posługi kapłańskie, za 18 rok posługi biskupiej, a dziś za 10 lat służby Kościołowi wrocławskiemu.

Nawiązując do Ewangelii, bp Kiciński zaznaczył, że jesteśmy świadkami pielgrzymki Świętej Rodziny na Święto Paschy do Jerozolimy, a ta pielgrzymka była wpisana w życie Izraelitów.

Stąd też hierarcha podkreślił zasadność pielgrzymowania także w obecnych czasach. - Pielgrzymka jest obrazem naszego życia dlatego, że wszyscy pielgrzymujemy do świątyni Niebieskiej, a po drodze pielgrzymujemy do tych świątyń wznoszonych rękami ludzi po to, aby umacniać naszą wiarę, szczególnie podczas Eucharystii i przyjmowania innych sakramentów świętych - wskazał bp Jacek.

W dalszej części ukazana została konieczność obecności, która pomaga w budowaniu życia rodzinnego. - Maryja pokazuje nam dziś, jak ważne jest rodzinne pielgrzymowanie i rodzinne świętowanie. Ważne jest bycie razem, nie tylko duchowo, ale przede wszystkim fizycznie. Bo obecność to przede wszystkim wyraz wspólnie przeżywanej wiary i wspólnotowego dzielenia trudu życia - mówił biskup, dzieląc się refleksją: - Myślę, że nikt z nas nie zna takiej rodziny, małżeństwa, którzy systematycznie uczęszczali do świątyni na Mszę Świętą, przyjmowali Komunię Świętą, którzy systematycznie korzystali z sakramentu pokuty i pojednania, aby to małżeństwo się rozpadło, a więzy rodzinne straciły swoją bliskość. Jest pewna prawidłowość. Odejście od Boga na ogół prowadzi do odejścia od człowieka, odejścia od rodziny i wspólnoty. A zaczyna to się bardzo niewinnie, utratą czujności.

Nie zabrakło także słów nawoływania do refleksji nad własną relacją w działaniu w Duchu Świętym. - Nie byłoby nic złego, gdyby nie utrata wrażliwości na Boga i drugiego człowieka. I dziś jesteśmy świadkami utraty tej wrażliwości na drugiego człowieka, na jego cierpienie, na samotność, na kalectwo i bezdomność. Dlaczego? Ponieważ utraciliśmy wrażliwość na natchnienia Ducha Świętego. Wrażliwość na obecność Boga w naszym życiu. Dlatego warto sobie postawić pytania. Gdzie zatem szukamy Jezusa? Gdy zauważymy, że Go nie ma? Ile czasu poświęcamy innym krewnym, bliskim i znajomym? A ile czasu spędzamy z Jezusem w Jego domu, w świątyni? - przestrzegał bp Kiciński i dodał:- Maryja dziś mówi do nas: “Nie szukaj Jezusa tam, gdzie Go nie ma” i podpowiada: “On jest w świątyni”. A gdy Go znajdziesz, to nie pytaj się, dlaczego On cię zostawił, ale usiądź z Jezusem w świątyni. Przysłuchuj się Jego słowom. Zadawaj pytania, a odpowiedzi zachowuj w swoim sercu jak Maryja. Potem wracaj do domu z Jezusem, Jego Słowem, z Maryją i Józefem - mówił bp Jacek.

Korzystając z doniosłej uroczystości, kaznodzieja zwrócił się bezpośrednio do abp. Kupnego. - Drogi księże arcybiskupie Józefie! Dziesięć lat temu, dokładnie 16 czerwca 2013 roku, odbył się Twój Ingres do katedry wrocławskiej Matki Kościoła na Dolnym Śląsku. Podczas swojej homilii w dniu Ingres usłyszeliśmy takie słowa. Dzisiaj obejmuję pasterską troską każdego z was. I tych, którzy stoją z boku i tylko przyglądają się Chrystusowi. W słowach Chrystusa odczytuję wezwanie do głoszenia Jego miłości i miłowania tych, do których Mnie posyła. Do was, bracia i siostry, do służby wam. Stoję przed wami z otwartym sercem, z gorącą prośbą o modlitwę. Już dzisiaj modlę się: Chryste Dobry Pasterzu, Spraw, by lud, który mi powierzyłeś razem ze mną, uczestniczył w Twoim królestwie na wieki - wspominał biskup pomocniczy Archidiecezji Wrocławskiej i dodał: - Drogi Księże Arcybiskupie Józefie, od samego początku Twojej pasterskiej posługi przypominasz nam wszystkim w różnych miejscach, że Chrystus nas umiłował. A umiłował nas do końca. Wskazujesz swoim życiem i słowem na Maryję jako Matkę najbliższą i zawsze obecną. A Święty Józef, Twój patron, to nie tylko wymiar duchowy, ale wzór prawdziwego oddania i zawierzenia.

Dziesięć lat temu ruszyłeś z Kościołem wrocławskim na Święto Paschy, które z pewnością dopełni się w Królestwie Niebieskim. Ta pielgrzymka wiary to chwile piękne i wspaniałe, ale też chwile trudne i bolesne. Bo takie jest życie każdego człowieka. I są momenty zatrzymania, refleksji, ale chwile konkretnych decyzji. Cel jest jeden iść tam, gdzie Bóg wskazuje drogę, gdzie prowadzi nas Jezus Chrystus wraz z Maryją i świętym Józefem. I w ten sposób w pielgrzymce wiary uczestniczysz całym Kościołem wrocławskim - mówił bp Kiciński,

Biskup Jacek wskazał także na konkretne zadania, które należy realizować, by być przy Chrystusie. - Wydaje się, że jako lud wierny tracimy nieco kondycję duchową, a Chrystus nie zawsze jest na pierwszym miejscu. Potrzeba nam wrócić do świątyni, by na nowo odnaleźć Chrystusa. I myślę, księże Arcybiskupie, że tak zrodziła się w Twoim sercu myśl o synodzie diecezjalnym, o wspólnotowej drodze powrotu do Chrystusa, który jest obecny w świątyni - wskazał.

Na zakończenie homilii padły słowa wdzięczności: - Dziś dziękujemy za to, że jesteś z nami, że nas prowadzisz, że nam towarzyszy i wskazujesz drogę do odnowy naszego życia i naszej wiary. Niech dobry Bóg Ojciec daje Ci siłę i zdrowie. Niech Jezus Chrystus darzy Cię łaską. Niech Duch Święty oświeca cię swoim światłem, zaś Maryja Matka w swym Niepokalanym Sercu niech towarzyszy ci w codziennej posłudze pasterskiej. A święty Józef dodaje odwagi, wspiera wypełnianiu woli Bożej - zakończył hierarcha.