5 marca minie 20 lat pasterskiej posługi bp. Edwarda Frankowskiego.

Właśnie w tym dniu, w 1989 r., z woli Jana Pawła II, ówczesny „nielegalny Proboszcz” stalowowolskiej parafii Matki Bożej Królowej Polski został mianowany biskupem pomocniczym diecezji przemyskiej. Hasłem swojej posługi nowy Biskup uczynił proste słowa, których potwierdzenie odnajdywał w swoim życiu kapłańskim, w zmaganiach z komunistycznym reżimem, w trosce i walce o godność każdego człowieka, a zwłaszcza ludzi pracy - „Christus vincit - Chrystus zwycięża”. I potwierdzał swoją biskupią służbą, wielkim zaangażowaniem w sprawy społeczne, religijne, że zwycięstwo należy do Prawdy. Bo Chrystusowi Prawdzie zawsze pragnie pozostać wierny! Składając najlepsze życzenia w modlitwę pozamieniane, dla Księdza Biskupa Edwarda, pragniemy przyzywać obfitości Bożego błogosławieństwa

Wydana w 2007 r. ksiązka biograficzna bp. Edwarda Frankowskiego nosi znamienny tytuł „Biskup Solidarności”, który można interpretować dwojako: biskup związku „Solidarność”, jak i biskup tworzenia związków międzyludzkich opartych na zasadzie wzajemnej pomocy, życzliwości, współtworzenia dobra. Aspekt solidarności można rozciągać także na budowanie posługą duszpasterską głębokich i silnych związków człowieka z Bogiem: solidarność w wierze, solidarność w miłości, solidarność w nadziei i człowieczeństwie.
Dwadzieścia lat mija 5 marca od dnia, w którym stalowowolska świątynia Matki Bożej Królowej Polski, a obecnie diecezjalna konkatedra, stała się świadkiem wydarzenia wielkiej wagi: bp Ignacy Tokarczuk, który osobiście zaangażował się w prośbę skierowaną do Jana Pawła II o podniesienie do godności biskupiej stalowowolskiego „nielegalnego Proboszcza” ks. Edwarda Frankowskiego, w asyście innych biskupów dokonał aktu konsekracji - święceń biskupich, sakry. W ten sposób doceniona została niezłomna, a momentami i heroiczna postawa ks. Edwarda - niezmordowanego obrońcy praw robotników, inspiratora i moderatora życia naukowego, kulturalnego, społecznego w regionie stalowowolskim i w ówczesnej diecezji przemyskiej.
Wspomniana wyżej monografia została wydana na siedemdziesięciolecie urodzin Księdza Biskupa, który przyszedł na świat 15 lipca 1937 r. w Kępie Rzeczyckiej. Po święceniach kapłańskich w 1961 r. pracował jako wikariusz w Hyżnym k.Rzeszowa, w Jaśle, a następnie swoje kapłańskie lata związał, z woli bp. Ignacego Tokarczuka, ze Stalową Wolą, jako proboszcz parafii Stalowa Wola Południe, św. Floriana i Matki Bożej Królowej Polski. To właśnie tutaj usłyszano, że „Christus vincit” - nowy biskup tytularny diecezji Tigamibena, przypieczętował dniem sakry biskupiej prawdę swojego życia: że Chrystus zwycięża, że z Chrystusem wygrywa człowiek, że zwycięstwo dokonuje się zawsze w Prawdzie, bo ta wyzwala. Trudno w krótkim artykule objąć dwadzieścia lat, wyrastających z wcześniejszych pięćdziesięciu, bo moment sakry spinał wcześniejsze dokonania Biskupa Edwarda i otwierał nowe, znajdujące swój rodowód we wcześniejszych.
Obszary jego niestrudzonej działalności obejmują sprawy społeczne: obrona praw ludzi pracy, szczególnie podczas strajku w 1988 r. w Hucie Stalowa Wola, jako duszpasterz ludzi pracy organizował pomoc i obronę działaczy opozycji represjonowanych przez władze komunistyczne, szczególnie w stanie wojennym; wspierał tworzącą się „Solidarność” w Hucie Stalowa Wola i w Regionie Ziemia Sandomierska, kapelan NSZZ „Solidarność” (1980-92). Represjonowany przez władze PRL. Instytut Pamięci Narodowej w 2004 r. przyznał mu status pokrzywdzonego przez system komunistyczny. W Stalowej Woli inspirował społeczne inicjatywy, m.in. w 1982 r. pierwsze wybory samorządowe w blokach mieszkalnych, zakładał i organizował Studium o Rodzinie, Ośrodek Kultury Chrześcijańskiej, Klub Inteligencji Katolickiej, Towarzystwo Przyjaciół KUL, Tygodnie Kultury Chrześcijańskiej. Jako biskup pomocniczy diecezji sandomierskiej organizował zespoły synodalne w ramach II Polskiego Synodu Plenarnego i parafialne oddziały Akcji Katolickiej.
Ksiądz Biskup prowadzi również aktywną działalność naukowo-dydaktyczną jako wykładowca socjologii religii i katolickiej nauki społecznej w Wyższym Seminarium Duchownym i Instytucie Teologicznym w Sandomierzu oraz katolickiej nauki społecznej na Wydziale Zamiejscowym Nauk o Społeczeństwie KUL w Stalowej Woli. Jest twórcą i organizatorem Filii Wydziału Nauk Społecznych KUL w Stalowej Woli (obecnie Wydział Zamiejscowy Nauk o Społeczeństwie KUL w Stalowej Woli), gdzie organizował także liczne sesje popularnonaukowe oraz powołał ośrodek formacji świeckich liderów katolickich. Ksiądz Biskup opublikował: „Rekolekcje dla ludzi pracy” (1997), „Społeczne uwarunkowania postaw religijnych młodzieży szkół średnich” (2004), „Życie religijne w rodzinach diecezji sandomierskiej” (2005), „Religijność katolików diecezji sandomierskiej” (2006), jak i ponad sto artykułów na tematy społeczno-religijne.
Pasterska posługa Biskupa Edwarda obejmuje także jego zaangażowanie na polu Kościoła w Polsce: jest członkiem Komisji Episkopatu Polski „Iustitia et Pax” (od 1994); członkiem Rady Episkopatu Polski do spraw Rodziny (od 1996). Natomiast na polu diecezjalnym podziwu godny jest jego talent organizatorski: organizator Instytutu Wyższej Kultury Religijnej w Stalowej Woli, Uniwersytetu Robotniczego w Stalowej Woli, Studium Katolickiej Nauki Społecznej w Stalowej Woli; Katolickich Uniwersytetów Ludowych w diecezji. Za swoje zaangażowanie, pasterską posługę, niezmordowaną pracę Biskup Edward był wielokrotnie odznaczany zaszczytnymi tytułami.

ODZNACZENIA:

m. in.: Honorowy Obywatel Stalowej Woli (1992), Honorowy Członek NSZZ „Solidarność” (1995), Order Społecznej Fundacji Pamięci Narodu Polskiego „Polonia Mater Nostra Est” (2001), Nagroda redakcji „Powściągliwość i Praca” - „Bóg Zapłać” (2003), Złoty Medal Związku Oficerów Rzeczpospolitej Polskiej im. Marszałka J. Piłsudskiego przyznany przez Światową Federację Polskich Kombatantów (2005), Medal Wdzięczności Polonii „Gaude Mater Polonia” (2004), Krzyż Wielki Orderu Odrodzenia Polski (2006), Medal Akcji Aktolickiej „Za dzieło apostolstwa” (2006), Honorowe Obywatelstwo Gminy Radomyśl nad Sanem (2007), Medal „Za Zasługi dla Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego” (2007), Honorowe Odznaczenie Burmistrza Miasta Sandomierz „Bene Meitus” (2007), Honorowe Obywatelstwo Miasta Tarnobrzeg (2008), honorowe odznaczenie Miasta Stalowa Wola „Pater Urbis” (2008).