Pomnik jest efektem pięcioletnich starań grupy osób, które zbierały fundusze na ten cel.

Pomoc i wsparcie

- Głównym celem budowy pomnika jest pomoc tym, którzy przeżyli tragedię śmierci własnego dziecka, a z różnych przyczyn nie mogli go pochować. To miejsce ma być widocznym znakiem ich tęsknoty za utraconym, często niepoznanym, nieutulonym dzieckiem, czasami jedyną pamiątką - tłumaczyła Dorota, jedna z wolontariuszek. - Jednocześnie chcieliśmy stworzyć przestrzeń, by mogli wspominać, pomodlić się, złożyć kwiaty czy zapalić znicz, ale też, patrząc z punktu widzenia terapeutycznego, chcieliśmy stworzyć miejsce, które pomoże przeżywać kolejne etapy żałoby i podejmować próby pogodzenia się z tym, czego doświadczyli – dodała.

Społeczny Komitet Budowy Pomnika Dziecka Utraconego przez pięć lat nie tylko przygotowywał pomnik, ale także prowadził działania informacyjne. - To był nasz drugi cel: chcieliśmy poruszać temat straty dziecka oraz pomocy rodzicom oraz rodzinom w przestrzeni publicznej. Choć temat jest trudny i bolesny, niestety, jest powszechny. Nie każdy wie, co zrobić w sytuacji poronienia, czy są możliwości pochówku, jakie ma się prawa. Dzięki wsparciu ogólnopolskiego portalu poronilam.pl rozdawaliśmy ich biuletyny informacyjne oraz ulotki z numerem telefonu zaufania dla rodziców po stracie. Organizowaliśmy również cykliczne Eucharystie za rodziców i rodziny po stracie, otaczając ich modlitwą - relacjonowała Joanna zaangażowana z zbiórkę środków.

Modlitewna pamięć

Odsłonięcie pomnika odbyło się w sobotę 25 maja, a dokonali TEGO członkowie Społecznego Komitetu Budowy Pomnika Dziecka Utraconego. Uroczystego poświęcenia dokonał bp Marek Mendyk. 

- Pamiętajmy o tych, którzy utracili dziecko. Pamiętajmy także o tych, którzy przeżywają ogromną traumę, pamiętając o dzieciach, które odeszły również w późniejszym wieku. Módlmy się za nasze rodziny. Módlmy się także za nas samych, za tych, których kochamy, i za tych, których kochamy jeszcze za mało – zachęcał bp Mendyk.

- Najczulszy Ojcze, Ty zawsze jesteś z nami, zarówno w dniach obfitości, jak i w chwilach trudnych doświadczeń. Niech Twoje hojne błogosławieństwo koi serca tych, którzy utracili swoje dzieci. Spójrz miłosiernie na wszystkich członków rodziny przez orędownictwo Maryi Matki Bolesnej, która patrzyła bezradnie na śmierć swojego Syna. Prosimy Cię, oświeć ich wiarę, daj ich sercom nadzieję i obdarz ich życie pokojem. Pokornie prosimy, pobłogosław ten pomnik dziecka utraconego, będący wyrazem pamięci i bólu rodzin, które doświadczyły tej straty, oraz niezawodnej nadziei na to, że pewnego dnia wszyscy będziemy żyli z Tobą, Twoim Synem Jezusem Chrystusem i Duchem Świętym – modlił się pasterz diecezji świdnickiej, następnie kropiąc wodą święconą pomnik.

- Mamy nadzieję, że to miejsce pomoże tym rodzicom przeżywać etapy żałoby i podejmować próby pogodzenia się z tym, czego doświadczyli – powiedziała Justyna Dochniak, która wraz z mężem Pawłem bardzo mocno zaangażowała się w to dzieło.

Następnie w pobliskiej sali sportowej szkoły podstawowej odbyła się prelekcja Anety Rams, terapeutki NEST, której tematem była pomoc osobie w żałobie. Wydarzeniu towarzyszyła wystawa fotograficzna “NieUtraceni” tarnowskiej Fundacji Opes139, która w symboliczny sposób ukazuje tęsknotę i miłość osób do swoich utraconych dzieci.

Tego samego dnia wieczorem w kościele parafialnym w Jaworzynie Śląskiej, Mszy Świętej w intencji rodziców i ich rodzin, które straciły dzieci, a także za wszystkich darczyńców pomnika, przewodniczył bp Mendyk. Hierarcha podziękował za powstanie pomnika, szczególnie Państwu Dochniakom za ich zaangażowanie. Podkreślił, że pomnik ten jest miejscem refleksji i symbolem tęsknoty rodziców za utraconymi dziećmi, wyrażając jednocześnie szacunek dla ludzkiego życia od momentu poczęcia. W obliczu cywilizacji śmierci, stworzenie takiego miejsca ma historyczne znaczenie, uwrażliwiając na dar przyjęcia każdego życia i będąc miejscem modlitwy dla rodzin dzieci nienarodzonych.