Marco Rubio – katolik stanie na czele dyplomacji USA
Decyzja prezydenta elekta Donalda Trumpa nowym szefem dyplomacji USA ma zostać w styczniu 2025 roku senator z Florydy Marco Rubio, który jest katolikiem. Katoliczką jest również desygnowana na ambasadorkę Stanów Zjednoczonych przy ONZ Elise Stefanik. Obserwatorzy traktują te nominacje jako spłatę przez Trumpa długu wobec katolickich wyborców, których większość (56 proc.) zagłosowała na niego w wyborach prezydenckich z 5 listopada.
Rubio w przeszłości nieraz wyrażał wolę przekształcenia głosów katolików w konkretną siłę polityczną. Po ogłoszeniu swej nominacji na przyszłego sekretarza stanu USA 13 listopada oświadczył, że katolicki ruch wspierający Trumpa może stać się częścią „koalicji rządzącej w tym kraju, co pozwoliłoby nam naprawdę osiągnąć wiele dla Stanów Zjednoczonych”. Senator podkreślił, że katolicy odegrali kluczową rolę w wyborze Trumpa i dał wyraz swej intencji dalszego wzmacniania tej relacji w Senacie i w administracji prezydenta.
Marco Rubio ma 53 lata. Jest dzieckiem imigrantów z Kuby. Ten działacz partii Republikańskiej, prawnik i wykładowca uniwersytecki, czterokrotnie (od 2000 roku) był wybierany członkiem Izby Reprezentantów Florydy, której przewodniczył w latach 2006-2008. Od 2011 roku jest senatorem. W 2016 roku kandydował w republikańskich prawyborach na urząd prezydenta USA, a w 2024 roku był jednym z kandydatów ma wiceprezydenta.
Z poślubioną w Kościele katolickim Jeanette Dousdebes ma czwórkę dzieci. W wywiadzie dla „Politico” oświadczył, że jego wiara jest „w pełni teologicznie i doktrynalnie zgodna” z nauczaniem Kościoła rzymskokatolickiego. Chodzi na niedzielną Mszę do kościoła św. Teresy od Dzieciątka Jezus w Coral Gables. Wcześniej jednak uczęszczał do związanego z baptystami ewangelikalnego mega-kościoła Christ Fellowship, wpłacając (w latach 2000-2008) kilkadziesiąt tysięcy dolarów na jego działalność.
Z kolei kandydatka na ambasadorkę USA przy ONZ 40-letnia Elise Stefanik jest wschodzącą gwiazdą Partii Republikańskiej. W wieku 20 lat został najmłodszą w historii osobą wybraną do Izby Reprezentantów USA, w której zasiada do dziś. Po studiach na Harvardzie pracowała w administracji prezydenta George’a W. Busha, najpierw jako członek Rady Polityki Wewnętrznej, a następnie w biurze szefa gabinetu Białego Domu. Należy do najbardziej konserwatywnego skrzydła Republikanów i dała się poznać jako zagorzała zwolenniczka i obrończyni Donalda Trumpa. Zwalcza antysemityzm i wspiera politykę Izraela.
Stefanik mówi, że katolicyzm jest ważną częścią jej tożsamości. Podkreśla, że katoliczką jest od urodzenia. Jednak rzadko mówi o swej wierze publicznie. Wspierała projekt federalnej ustawy zakazującej aborcji po 15. tygodniu ciąży. Jednocześnie głosowała za ustawą kodyfikującą małżeństwa jednopłciowe na szczeblu federalnym. Ma męża i córkę.
Postać i działalność Stanisławy Leszczyńskiej, bohaterskiej akuszerki, która ratowała życie tysięcy dzieci w niemieckim nazistowskim obozie koncentracyjnym Auschwitz-Birkenau a ostano opisana w książce „Położna z Auschwitz " odbiła się szerokim echem amerykańskich mediach. Na stronach internetowe m.in. Yahoo USA podkreśla się, że życie polskiej kandydatki na ołtarze powinno być bardziej znane na całym świecie.
Historia Stanisławy Leszczyńskiej jest mało znana poza granicami Polski, ale może to ulec zmianie dzięki nowym opracowaniom, m.in. filmowi dokumentalnemu „Położna” w reżyserii Marii Stachurskiej, której bohaterska akuszerka była ciocią.
27 września br. obchodzimy wspomnienie św. Wincentego á Paulo. Urodził się on 24 kwietnia 1581 r. w wiosce Pouy, w południowej Francji. Pochodził z rodziny wieśniaczej i miał czworo rodzeństwa. Dopiero
w 12. roku życia poszedł do szkoły. Mimo, że wcześniej zajmował się tylko wypasaniem owiec z nauką radził sobie bardzo dobrze i po szkole wstąpił do seminarium duchownego. W wieku 15 lat otrzymuje niższe
święcenia i dostaje się na uniwersytet w Saragossie w Hiszpanii. Święcenia kapłańskie przyjmuje w 1600 r., miał wówczas zaledwie 19 lat. Kontynuował studia w Tuluzie, Rzymie i Paryżu, kształcąc się
w dziedzinie prawa kanonicznego. Dobrze zapowiadająca się kariera młodego, zdolnego kapłana zmienia się w los niewolnika. W czasie podróży z Marsylii do Narbonne przez Morze Śródziemne został wraz z całą
załogą napadnięty przez tureckich piratów i przywieziony do Tunisu jako niewolnik. W ciągu dwóch lat niewoli miał czterech panów, ostatniego zdołał nawrócić. Obaj uciekli do Europy i zamieszkali w Rzymie.
Już wkrótce stał się wysłannikiem papieża Pawła V i trafił na dwór francuski, gdzie za sprawą królowej Katarzyny de Medicis przejął opiekę nad Szpitalem Miłosierdzia.
Na własne życzenie objął probostwo w miasteczku Chatillon-les-Dombes, gdzie zetknął się ze starcami, inwalidami wojennymi, chorymi i ubogimi. Aby im jak najlepiej służyć, powołał „Bractwo Miłosierdzia”,
a dla kobiet bractwo „Służebnic Ubogich”. W 1619 r. św. Wincenty otrzymał dekret mianujący go generalnym kapelanem wszystkich galer królewskich. Święty przeprowadzał wśród galerników
misje i dbał o poprawę warunków życia. W 1625 r. powołał „Kongregację Misyjną” zrzeszającą kapłanów. Papież Urban VIII zatwierdził nowe zgromadzenie w 1639 r. Nowa rodzina zakonna
zaczęła rozrastać się i objęła swoją opieką szpital dla trędowatych opactwa Saint-Lazare. Celem zgromadzenia, które dziś nosi nazwę Zgromadzenia Księży Misjonarzy Świętego Wincentego á Paulo jest głoszenie
Ewangelii ubogim.
W 1638 r. wraz ze św. Ludwiką de Marillac św. Wincenty założył żeńską rodzinę zakonną znaną dziś pod nazwą Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia (szarytki), której charyzmatem była praca z ubogimi
i chorymi w szpitalach i przytułkach.
Święty zmarł w domu zakonnym św. Łazarza w Paryżu 27 września 1660 r. W roku 1729 papież Benedykt XIII wyniósł Wincentego do chwały błogosławionych, a papież Klemens XII kanonizował go w roku
1737. Papież Leon XIII ogłosił św. Wincentego á Paulo patronem wszystkich dzieł miłosierdzia. Do Polski sprowadziła misjonarzy w 1651 r. jeszcze za życia Świętego królowa Maria Ludwika, żona króla
Jana II Kazimierza.
W Polsce prowadzili 40 parafii. W naszej diecezji ze Zgromadzenia Księży Misjonarzy św. Wincentego á Paulo (CM) pochodzi bp Paweł Socha, a misjonarze św. Wincentego pracują w Wyższym Seminarium Duchownym
w Paradyżu, Gozdnicy, Iłowej, Przewozie, Skwierzynie, Słubicach, Trzcielu i Wymiarkach. Siostry Szarytki mają swoje domy w Gorzowie Wielkopolskim, Skwierzynie i Słubicach.
W Zielonej Górze od wczoraj trwają IX Zielonogórskie Warsztaty Liturgiczno-Muzyczne. W tym roku w wydarzeniu uczestniczy 260 osób.
Od wczoraj w Zielonej Górze trwają IX Zielonogórskie Warsztaty Liturgiczno-Muzyczne. Z roku na rok wydarzenie cieszy się coraz większą popularnością, a w tym roku przeżywa je 260 osób, a uczestnicy są niemal z całej Polski. Tematem warsztatów jest Eucharystia.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
