Egzorcyzmy - ostatnio naprawdę często się o nich słyszy. Niektórym z nas kojarzą się głównie z obrazami z kultury popularnej, z rubryką typu „nie do wiary”. Czy chcemy, czy powinniśmy o nich czytać? Czy może zniechęca nas strach przed drastycznymi obrazami?
O. Gabriele Amorth uważa, że powinniśmy mieć wiedzę o egzorcyzmach, dlatego opowiada o nich w swoich publikacjach. Czy chce przestraszyć czytelnika historiami rodem z horroru? Jego najnowsza książka pt. „Znak egzorcysty”, która ukazała się nakładem Wydawnictwa Księży Sercanów DEHON, zaczyna się od słów o… dobru istniejącym na świecie.
Na kartach tej książki śledzimy dwie historie: Federiki i jej synów oraz Angela, emerytowanego pracownika Watykanu. Obie są historiami opętania przez złe duchy; obie są niepojęte, nietypowe nawet dla egzorcysty z wieloletnim doświadczeniem. Stopniowo, poznając losy osamotnionej matki dwóch chłopców, dowiadujemy się, jak czasem, próbując wybrnąć z trudnej sytuacji życiowej, można zabrnąć w coś strasznego. Czytając o historii Angela, można się zastanawiać: czy to zły duch go dręczy, czy po prostu depresja? I jak osiągnąć pewność, o którą z tych dwóch spraw chodzi? Sam o. Amorth przyznaje, że nie jest to łatwe i wielu spraw człowiek po prostu nie jest w stanie pojąć.
Sięgając po „Znak egzorcysty”, nie trzeba się bać taniej, chwytliwej sensacji. To raczej opowieść dobrego znajomego, który z troski chce się podzielić z czytelnikiem swoim doświadczeniem - szkoda byłoby nie skorzystać z jego życiowego bagażu.
