Reklama

Kościół nad Odrą i Bałtykiem

Dwulecie Archidiecezjalnego Centrum Nowej Ewangelizacji

Niedziela szczecińsko-kamieńska 45/2013, str. 6

[ TEMATY ]

ewangelizacja

Archiwum prywatne

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Archidiecezjalne Centrum Nowej Ewangelizacji z siedzibą w Witkowie Drugim 20 października obchodziło dwulecie swego istnienia. Punktem kulminacyjnym uroczystości była Eucharystia sprawowana w miejscowym kościele o godz. 17, której przewodniczył i słowo Boże wygłosił ks. kan. dr Piotr Skiba, wikariusz biskupi ds. duszpasterstwa.

Centrum Nowej Ewangelizacji w naszej archidiecezji zostało powołane przez abp. Andrzeja Dzięgę dekretem z dnia 9 listopada 2011 r., który przyjechał tego dnia do Witkowa i uroczyście pobłogosławił nowe Centrum, poświęcając jego domową kaplicę.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Jednocześnie mianował dyrektorem Centrum ks. Jana Kruczyńskiego, który trzy tygodnie wcześniej wprowadził się do przeznaczonego na ten cel domu. Dzięki pomocy wielu przyjaciół dom jesienią 2011 r. został uporządkowany, pomalowany i wyposażony w łóżka i potrzebny sprzęt do prowadzenia spotkań i rekolekcji.

W słowie wstępnym do Eucharystii Ksiądz Dyrektor wyraził wdzięczność Księdzu Arcybiskupowi za przyjęcie do archidiecezji i okazane zaufanie Księdzu Janowi i wspomniał, że niemały wpływ miało to na tak szybki proces powstania Centrum.

Reklama

Przy tej okazji stawiano sobie pytanie: po co to Centrum i jaki będzie jego specyficzny charyzmat wobec podobnych dzieł? Łatwo o odpowiedź na jedno i drugie pytanie. Nadszedł bowiem czas nowej ewangelizacji, która zatacza coraz szersze kręgi w myśleniu i działaniu Kościoła nie tylko w wielkich metropoliach świata i Europy, na tle wielkich przemian zachodzących na naszych oczach. Z tymi przemianami ma się dzisiaj zmierzyć Kościół z bogatym programem nowej ewangelizacji, aby z nim doprowadzić do rozkwitu wiary, a przez to do nadania pozytywnego kształtu społeczeństwu naszych czasów.

Do tego głosu i pracy dołącza Centrum swój dwuletni skromny wysiłek. Wyraża go w fazie początkowej, promując domowe kręgi biblijne w parafii, ożywiające wiarę w naszych rodzinach, a powstające za zgodą księdza proboszcza. Centrum chce przez to powiedzieć, że tam, gdzie jest widoczne zaangażowanie Pasterza – chodzi o jego obecność na kręgu – tam niedługo będą i wierni i dzieło ewangelizacji może nabrać niesłychanego przyspieszenia. Na terenie naszej archidiecezji Centrum obejmuje 60 wiernych, w 15 parafiach, a poza nią kolejnych 40.

Centrum chce po daniu rodzinie podstaw wiary proponować dalszą formację poprzez szereg kursów ewangelizacyjnych otwierających coraz to szersze rzesze praktykujących na wychodzenie z Dobrą Nowiną do „swoich”, a z nimi do zagubionych. Z tak doniosłą wymową głosu Kościoła Centrum, patrząc optymistycznie w przyszłość, z nadzieją chce wkroczyć w radosny klimat służby dziełu nowej ewangelizacji.

2013-11-07 12:54

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Z Ewangelią na stadionie

Niedziela łódzka 37/2021, str. I

[ TEMATY ]

ewangelizacja

Kongres Nowej Ewangelizacji

Piotr Drzewiecki

Uczestnicy spotkania ewangelizacyjnego wnoszą ewangeliarz

Uczestnicy spotkania ewangelizacyjnego wnoszą ewangeliarz

Nawrócenie to konieczność zwrócenia uwagi na wszystkie życiowe sytuacje, które spowodowały, że jesteśmy daleko od Jezusa.

Papież Franciszek zachęca Kościół do wyjścia na peryferie i poszukania tych osób, które odeszły od Jezusa. Dla mieszkańców miasta, choćby takiego jakim jest Łódź, peryferie to dzielnice na obrzeżach lub miejsca, w których zamieszkują zazwyczaj ludzie materialnie biedni. Jednakże takie spojrzenie na papieskie posłanie jest mylne, dlatego że zdecydowana większość ludzi materialnie i duchowo biednych nie mieszka na obrzeżach miasta lub w dzielnicach ogrodzonych płotem i strzeżonych przez firmy ochroniarskie, lecz obok nas.
CZYTAJ DALEJ

Św. Ambroży obrońca Bożego Prawa

Niedziela łowicka 49/2002

[ TEMATY ]

święty

św. Ambroży

pl.wikiepdia.org

7 grudnia Kościół katolicki obchodzi wspomnienie liturgiczne św. Ambrożego, biskupa i doktora Kościoła, jedną z największych postaci Kościoła Zachodniego w IV w. Dane o wcześniejszym jego życiu są skąpe, natomiast biografia od chwili wybrania go na biskupa jest bardzo bogata.

Ambroży urodził się około roku 340 w Trewirze (dzisiejsze Niemcy), jako syn prefekta Galii. Otrzymawszy staranne wykształcenie w Rzymie, rozpoczął karierę państwową na terenie dzisiejszej Jugosławii. Około roku 370 został mianowany zarządcą - prefektem północnej Italii, mieszkając w Mediolanie. W roku 374 w Mediolanie zmarł tamtejszy biskup. Zapowiadał się burzliwy wybór nowego biskupa, gdyż dwie partie: jedna prawowierna, druga sympatyzująca z arianizmem, wysuwały swoich kandydatów, ale ponieważ głosy były równomierne, wybory się przeciągały. Ambroży, podejrzewając, że może dojść do zamieszek, nie chcąc do nich dopuścić, z urzędu udał się do katedry. Kiedy tam się znalazł, z tłumu jakieś dziecko zwołało: "Ambroży biskupem". Zebrani uznali to za znak opatrznościowy i mimo tego, że Ambroży - choć należał do rodziny chrześcijańskiej - nie był nawet ochrzczony i opierał się, wymogli na nim zgodę. Dla wybierających nie stanowiło to żadnej przeszkody. Wiedzieli, że jest człowiekiem sprawiedliwym i bardzo odpowiedzialnym, a to wystarczyło, by mógł być dobrym biskupem. Przyszłość potwierdziła, że mieli rację. W ciągu ośmiu dni Ambroży przygotował się, przyjął chrzest i pozostałe sakramenty, a 7 grudnia 374 r. został konsekrowany na biskupa Mediolanu. Nowy biskup wiedział, jak małe kompetencje posiada w zakresie znajomości Pisma Świętego i prawd objawionych, dlatego swoje duszpasterzowanie rozpoczął od gruntownego studiowania Biblii i literatury chrześcijańskiej. Miało to służyć jego przepowiadaniu. Wnet zasłynął jako kaznodzieja; podziwiał go św. Augustyn. Św. Ambroży żył i działał w okresie, kiedy dopiero zaczynały się kształtować stosunki Kościoła z państwem (władzą cesarską). Jego postawa i poczynania w tej dziedzinie miały znaczący wpływ na przyszłość tych stosunków. Inicjatywy biskupa Mediolanu były też próbą określenia miejsca Kościoła w społeczeństwie. Z tego też punktu widzenia należy oceniać słynne "potyczki" Ambrożego z władzą cesarską. Najgłośniejszym był konflikt Ambrożego z cesarzem Teodozjuszem. Powodem była rzeź dokonana z rozkazu cesarza w Tessalonikach. Podczas lokalnych zamieszek zginął tam jeden z oficerów rzymskich. W odwecie cesarz zarządził masakrę ludności; mieszkańców zgromadzonych w cyrku zaatakowali żołnierze. Zginęło prawie 700 osób. Wówczas biskup Ambroży nałożył na cesarza obowiązek odbycia pokuty. O dziwo, Teodozjusz uznał swój grzech i zgodził się na określoną przez biskupa pokutę, co było wyrazem wielkiego autorytetu biskupa Ambrożego. Za jego sprawą świat zrozumiał, że władca w Kościele jest tylko wiernym - niczym więcej - i obowiązują go te same zasady Bożego Prawa, które normują życie wszystkich. Sprecyzowane przez św. Ambrożego ustawienie władcy wobec Bożego Prawa, na straży którego stoi biskup, stało się normą w Kościele katolickim i obowiązuje do dziś. Potknął się o tę normę w XVI w. Henryk VIII, który po popełnieniu grzechu, nie chcąc pokutować, wolał oderwać cały Kościół angielski od biskupa Rzymu. Ten zaś, stając na straży Bożego Prawa, nie mógł przyjąć innego rozwiązania. Wspomnienie postaci św. Ambrożego przypomina bardzo trudne zagadnienie relacji Kościoła do państwa, zwłaszcza wtedy, gdy władzę w państwie sprawuje katolik. Ten bowiem jako wierzący musi się nieustannie liczyć z Bożym Prawem. Nie chodzi tu tylko o decyzje, ale i o zachowanie Bożego Prawa w życiu osobistym, które dla podwładnych jest niepisaną normą postępowania. Stąd do historii św. Ambroży przeszedł nie tyle jako teolog, ile jako odważny biskup, wzywający władców (dzisiaj sprawujących władzę na różnym szczeblu życia demokratycznego) do zachowania Prawa Bożego. Św. Ambroży zmarł w Wielką Sobotę 4 kwietnia 397 r. Został pochowany w Mediolanie. Do dziś pozostaje postacią wręcz symboliczną dla tego miasta. Zdumiewała jego aktywność, co podkreślił biograf, notując z podziwem, że po śmierci Ambrożego, jego obowiązki katechetyczne musiały być podzielone między pięciu kapłanów.
CZYTAJ DALEJ

Adwentowa Seria #8 - Oczekiwanie – trudna sztuka czekania

2025-12-07 10:30

ks. Łukasz Romańczuk

Zapraszamy do obejrzenia ósmego odcinka "Adwentowej Serii". Począwszy od 30 listopada, kiedy to przypada I Niedziela Adwentu, aż do 24 grudnia na kanale YouTube „Niedziela Wrocławska” każdego dnia dodawany będzie jeden odcinek.

Adwentowa Seria - odcinek 8 -  Oczekiwanie – trudna sztuka czekania
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję