Wspólnoty powstały by wielbić i świadczyć o Jezusie, Jego wielkiej miłości do nas aż po Krzyż oraz wieczną obecność w tabernakulum w Najświętszym Sakramencie. To z miłości do Jezusa odbywają się cotygodniowe adoracje w każdej parafii.
Wspólnoty powstały by, zgodnie z przesłaniem Pana Jezusa do służebnicy Bożej Rozalii Celak, odpowiedzieć na Jego prośbę, by w Polsce można było dokonać Intronizacji Najświętszego Serca Pana Jezusa i uznać Go swym Królem, przez porzucenie grzechów i życie w stanie łaski uświęcającej.
Posłannictwo swoje realizują przez: osobiste poświęcenie się Sercu Jezusa, życie zgodne z Ewangelią i przykazaniami, wypełnianie woli Bożej na każdy dzień życia, ofiarując swoje radości i cierpienia na większą chwałę Bożą oraz dla rozwoju tego wielkiego i tak potrzebnego Dzieła. Modlitwa osobista i wspólnotowa, częsta Eucharystia dodaje nam sił do świadczenia życiem o wielkiej miłości Bożej.
Reklama
Apostolstwo życiem, słowem, modlitwą adoracyjno-wynagradzającą, udostępnianie materiałów, książek dotyczących intronizacji przygotowuje parafian do podjęcia walki z własnym grzechem, aby już nie obrażać Bożego Serca i coś dla Niego z miłości zrobić. Przygotowanie parafii i zaproszenie Pana Jezusa do swego życia, rodziny, zakładu pracy i uznania Go swym Królem przez całkowite podporządkowanie się woli Bożej, a także zobowiązanie do świadczenia i obrony tych wartości, które wyznajemy, należy do zadań Wspólnoty. Po intronizacji w parafii podtrzymujemy modlitwą, wspólną adoracją, nabożeństwami i wspólnymi parafialnymi inicjatywami więź z parafianami. Służymy parafii zgodnie z zapotrzebowaniem Wspólnoty i propozycjami Księdza Proboszcza. Modlimy się też w intencji rozwoju Dzieła i powstania Wspólnot w innych parafiach. Gdy jest już więcej Wspólnot parafialnych to następuje przygotowanie do intronizacji Najświętszego Serca Pana Jezusa w mieście.
Z miłości do Boga prowadzona jest przez Wspólnoty nieustanna adoracja Najświętszego Sakramentu w Wielkiej Nowennie Adoracyjnej trwającej od 14 września (święto Podwyższenia Krzyża) do 21 listopada (uroczystość Chrystusa Króla). Podejmowane są też 24-godzinne parafialne adoracje prowadzone przez Wspólnotę, jak i w kościołach z wieczystą adoracją w ustalone indywidualnie godziny. Podejmowane są też pielgrzymki na ogólnopolskie nocne adoracje. Odprawiane są też: w okresie Wielkiego Postu Droga Krzyżowa, nabożeństwo fatimskie, pięć pierwszych sobót miesiąca czy adoracja przed uroczystością Najświętszego Serca Pana Jezusa.
Formacja Wspólnot przez rekolekcje dla członków i dla animatorów przygotowuje do podjęcia kolejnych zadań we Wspólnotach. Inicjatywy są zatwierdzane ogólnie dla wszystkich Wspólnot, ale też indywidualnie według zapotrzebowania w parafii.
Zaangażowanie Wspólnot i modlitwa na kolanach przed Najświętszym Sakramentem przyspiesza upragniony cel, jakim ma być Intronizacja Najświętszego Serca w Polsce z udziałem Kościoła i Rządu, o jaką prosił Pan Jezus służebnicę Bożą Rozalię Celak.
Wspólnoty charyzmatyczne w Kościele katolickim powstają coraz częściej, ale niewiele z nich istnieje więcej niż kilka lat. Z tym większą uwagą odnotować należy fakt świętowania 30-lecia istnienia wrocławskiej wspólnoty Hallelu Jah.
Kto jest patronem leśników? Pewien niemal jestem, że mało kto zna właściwą odpowiedź na to pytanie. Zapewne wymieniano by postaci św. Franciszka, św. Huberta. A tymczasem już od ponad pół wieku patronem tym jest św. Jan Gwalbert, o czym - przekonany jestem, nawet wielu leśników nie wie. Bo czy widział ktoś kiedyś w lesie, czy gdziekolwiek indziej jego figurkę, obraz itd.? Szczerze wątpię.
Urodził się w 995 r. (wg innej wersji w 1000 r.) w arystokratycznej rodzinie we Florencji. Podczas wojny między miastami został zabity jego brat Ugo. Zgodnie z panującym wówczas zwyczajem Jan winien pomścić śmierć brata. I rzeczywiście chwycił za miecz i tropił mordercę. Dopadł go przy gospodzie w Wielki Piątek. Ten jednak błagał go o przebaczenie, żałując swego czynu i zaklinając Jana, by go oszczędził. Rozłożył ręce jak Chrystus na krzyżu. Jan opuścił miecz i powiedział: „Idź w pokoju, gdzie chcesz; niech ci Bóg przebaczy i ja ci przebaczam” (według innej wersji wziął go nawet do swego domu w miejsce zabitego brata). Kiedy modlił się w pobliskim kościółku przemówił do niego Chrystus słowami: „Ponieważ przebaczyłeś swojemu wrogowi, pójdź za Mną”. Mimo protestów rodziny, zwłaszcza swojego ojca, wstąpił do klasztoru benedyktynów. Nie zagrzał tu jednak długo miejsca. Podjął walkę z symonią, co nie spodobało się jego przełożonym. Wystąpił z klasztoru i usunął się na ubocze. Osiadł w lasach w Vallombrosa (Vallis Umbrosae - Cienista Dolina) zbudował tam klasztor i założył zakon, którego członkowie są nazywani wallombrozjanami. Mnisi ci, wierni przesłaniu „ora et labora”, żyli bardzo skromnie, modląc się i sadząc las. Poznawali prawa rządzące życiem lasu, troszczyli się o drzewa, ptaki i zwierzęta leśne. Las dla św. Jana Gwalberta był przebogatą księgą, rozczytywał się w niej, w każdym drzewie, zwierzęciu, ptaku, roślinie widział ukrytą mądrość Boga Stwórcy i Jego dobroć. Jan Gwalbert zmarł 12 lipca 1073 r. w Passigniano pod Florencją. Kanonizowany został w 1193 r. przez papieża Celestyna III, a w 1951 r. ogłoszony przez papieża Piusa XII patronem ludzi lasu. Historia nadała mu także tytuł „bohater przebaczenia” ze względu na wielkie miłosierdzie, jakim się wykazał. Założony przez niego zakon istnieje do dzisiaj. Według jego zasad żyje około 100 zakonników w ośmiu klasztorach we Włoszech, Brazylii oraz Indiach.
Jana Paweł II przypominał postać Jana Gwalberta. W 1987 r. w Dolomitach odprawił Mszę św. dla leśników przed kościółkiem Matki Bożej Śnieżnej. Mówił wówczas: „Jan Gwalbert (...) wraz ze swymi współbraćmi poświęcił się w leśnym zaciszu Apeninów Toskańskich modlitwie i sadzeniu lasów. Oddając się tej pracy, uczniowie św. Jana Gwalberta poznawali prawa rządzące życiem i wzrostem lasu. W czasach, kiedy nie istniała jeszcze żadna norma dotycząca leśnictwa, zakonnicy z Vallombrosa, pracując cierpliwie i wytrwale, odnajdywali właściwe metody pomnażania leśnych bogactw”. Papież Polak wspominał św. Jana także w 1999 r. przy okazji obchodów 1000-lecia urodzin świętego. Mimo to jego postać zdaje się nie być powszechnie znana. Warto to zmienić.
Emerytowany profesor Uniwersytetu Przyrodniczego im. Augusta Cieszkowskiego w Poznaniu, leśnik i autor wspaniałych książek na temat kulturotwórczej roli lasu, Jerzy Wiśniewski, od wielu już lat apeluje i do leśników i do Episkopatu o godne uczczenie tego właściwego patrona ludzi lasu. Solidaryzując się z apelem zacnego profesora przytoczę jego słowa: „Warto by na rozstajach dróg, w rodzimych borach i lasach stawiano nie tylko kapliczki poświęcone patronowi myśliwych, ale także nieznanemu patronowi leśników. Będą to miejsca należnego kultu, a także podziękowania za pracę w lesie, który jest boskim dziełem stworzenia. A kiedy nadejdą ciemne chmury związane z pracą codzienną, reorganizacjami, bezrobociem, będzie można zawsze prosić o pomoc i wsparcie św. Jana Gwalberta, któremu losy leśników nie są obce”.
Kościół odmawia katolickiego pochówku tylko tym osobom, które dopuściły się grzechu śmiertelnego publicznego - powiedział PAP ks. Grzegorz Strzelczyk, nawiązując do pogrzebu Tadeusza Dudy, który miał dokonać podwójnego zabójstwa córki i zięcia w Starej Wsi.
Ciało Tadeusza Dudy odnaleziono 1 lipca. Według policji doszło do samobójstwa. 7 lipca w kościele w Kamienicy (powiat limanowski) miało miejsce nabożeństwo żałobne za Dudę.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.