Wspólnoty powstały by wielbić i świadczyć o Jezusie, Jego wielkiej miłości do nas aż po Krzyż oraz wieczną obecność w tabernakulum w Najświętszym Sakramencie. To z miłości do Jezusa odbywają się cotygodniowe adoracje w każdej parafii.
Wspólnoty powstały by, zgodnie z przesłaniem Pana Jezusa do służebnicy Bożej Rozalii Celak, odpowiedzieć na Jego prośbę, by w Polsce można było dokonać Intronizacji Najświętszego Serca Pana Jezusa i uznać Go swym Królem, przez porzucenie grzechów i życie w stanie łaski uświęcającej.
Posłannictwo swoje realizują przez: osobiste poświęcenie się Sercu Jezusa, życie zgodne z Ewangelią i przykazaniami, wypełnianie woli Bożej na każdy dzień życia, ofiarując swoje radości i cierpienia na większą chwałę Bożą oraz dla rozwoju tego wielkiego i tak potrzebnego Dzieła. Modlitwa osobista i wspólnotowa, częsta Eucharystia dodaje nam sił do świadczenia życiem o wielkiej miłości Bożej.
Reklama
Apostolstwo życiem, słowem, modlitwą adoracyjno-wynagradzającą, udostępnianie materiałów, książek dotyczących intronizacji przygotowuje parafian do podjęcia walki z własnym grzechem, aby już nie obrażać Bożego Serca i coś dla Niego z miłości zrobić. Przygotowanie parafii i zaproszenie Pana Jezusa do swego życia, rodziny, zakładu pracy i uznania Go swym Królem przez całkowite podporządkowanie się woli Bożej, a także zobowiązanie do świadczenia i obrony tych wartości, które wyznajemy, należy do zadań Wspólnoty. Po intronizacji w parafii podtrzymujemy modlitwą, wspólną adoracją, nabożeństwami i wspólnymi parafialnymi inicjatywami więź z parafianami. Służymy parafii zgodnie z zapotrzebowaniem Wspólnoty i propozycjami Księdza Proboszcza. Modlimy się też w intencji rozwoju Dzieła i powstania Wspólnot w innych parafiach. Gdy jest już więcej Wspólnot parafialnych to następuje przygotowanie do intronizacji Najświętszego Serca Pana Jezusa w mieście.
Z miłości do Boga prowadzona jest przez Wspólnoty nieustanna adoracja Najświętszego Sakramentu w Wielkiej Nowennie Adoracyjnej trwającej od 14 września (święto Podwyższenia Krzyża) do 21 listopada (uroczystość Chrystusa Króla). Podejmowane są też 24-godzinne parafialne adoracje prowadzone przez Wspólnotę, jak i w kościołach z wieczystą adoracją w ustalone indywidualnie godziny. Podejmowane są też pielgrzymki na ogólnopolskie nocne adoracje. Odprawiane są też: w okresie Wielkiego Postu Droga Krzyżowa, nabożeństwo fatimskie, pięć pierwszych sobót miesiąca czy adoracja przed uroczystością Najświętszego Serca Pana Jezusa.
Formacja Wspólnot przez rekolekcje dla członków i dla animatorów przygotowuje do podjęcia kolejnych zadań we Wspólnotach. Inicjatywy są zatwierdzane ogólnie dla wszystkich Wspólnot, ale też indywidualnie według zapotrzebowania w parafii.
Zaangażowanie Wspólnot i modlitwa na kolanach przed Najświętszym Sakramentem przyspiesza upragniony cel, jakim ma być Intronizacja Najświętszego Serca w Polsce z udziałem Kościoła i Rządu, o jaką prosił Pan Jezus służebnicę Bożą Rozalię Celak.
Wspólna fotografia z bp.Bronisławem Bernackim-dawnym ordynariuszem
diecezji odesko-symferopolskiej
W samym centrum pięknego Świnoujścia znajduje się sanktuarium Chrystusa Króla. W tutejszym domu parafialnym schronienie znalazło dwadzieścia jeden osób uciekających przed wojną.
Zaraz po ataku Rosji na Ukrainę, gdy z terenów objętych wojną do Polski zaczęły uciekać przestraszone matki z dziećmi, szukając bezpiecznego schronienia za granicami swojego kraju, jedna z parafianek – pani Sylwia pomyślała, że można by przyjąć uchodźców w parafii. Na zgodę ks. proboszcza Bogusława Gurgula – kustosza sanktuarium nie trzeba było długo czekać: – Przyjmiemy tyle osób, ile tylko będzie to możliwe i na jak długo będzie trzeba – powiedział kapłan. Zgodnie z Chrystusowym „byłem przybyszem, a przyjęliście Mnie” (Mt 25, 35-40), grupa parafian i mieszkańcy Świnoujścia chętnie i z wielkim zaangażowaniem włączyli się w tę inicjatywę. Budynki parafialne – kościoła i plebanii usytuowane są w samym centrum lewobrzeżnej części naszego miasta, na wyspie Uznam, przy Placu Kościelnym. Wszystkie pokoje gościnne zostały przygotowane, ponadto jedna z salek została zaadaptowana w taki sposób, by jej nowi mieszkańcy mogli się czuć jak w domu. Wszyscy spotykają się przy wspólnym stole, a goście z Ukrainy zaangażowali się w różne zajęcia np. przy przygotowywaniu posiłków. Przy niezbędnych pracach uwijali się księża i parafianie, a dzieci z koła misyjnego zrobiły plakaty na drzwi z napisem „Welcome in Poland”, które witają przybyłych gości. Na chwilę obecną jest tu dwadzieścia jeden osób z Ukrainy. Są to kobiety i dzieci w różnym wieku. Parafianie oraz przedstawiciele mniejszości ukraińskiej, którzy od kilku lat mieszkają w tej nadbałtyckiej miejscowości, zaangażowali się w pomoc przy załatwianiu spraw urzędowych, segregowaniu darów, organizacji czasu dla uchodźców.
9-dniowe nabożeństwo (21-29 listopada) do św. Andrzeja w celu uproszenia potrzebnych łask za Jego przyczyną. Chcąc łatwiej dostąpić łaski, dobrze w czasie nowenny wyspowiadać się i przyjąć nabożnie Komunię św.
Przyjdź, Duchu Święty, napełnij serca wiernych i ogień miłości Twojej racz w nich zapalić.
Pierwsze ślady czci związanej z Bożym Narodzeniem dotyczą nie przedmiotów, lecz miejsc. Już w II wieku chrześcijanie pielgrzymowali do Betlejem, by zobaczyć grotę, w której przyszedł na świat Jezus. Ale co tak naprawdę wiemy o tym miejscu i samych relikwiach?
Gdy w 326 r. cesarzowa św. Helena, matka cesarza Konstantyna Wielkiego, odbyła swoją słynną pielgrzymkę do Ziemi Świętej, była na tyle wzruszona widokiem miejsc, po których stąpał Jezus, że zmieniła oblicze Palestyny. W pewnym sensie zmieniła też dzieje pewnego niepozornego miasta, które dzięki potrzebie dotknięcia tajemnicy Wcielenia stało się sercem chrześcijańskiego świata. Z inicjatywy cesarzowej w miejscu, w którym Dziecię Jezus po raz pierwszy nabrało w płuca powietrza, wzniesiono monumentalną bazylikę. Bazylika Narodzenia Pańskiego zbudowana nad grotą, w której schronienie znalazła Święta Rodzina, w której narodził się Zbawiciel, natychmiast stała się jednym z najważniejszych punktów na mapie chrześcijaństwa i centrum pielgrzymek. Betlejem przez kolejne stulecia żyło własnym rytmem mimo burzliwych dziejów. Arabskie najazdy zmieniły strukturę etniczną miasteczka i odcisnęły swoje piętno na architekturze, kulturze i obyczajowości, jednak jedno w Betlejem pozostało niezmienne – nigdy nie utraciło ono pielgrzymkowego charakteru i statusu miejsca, w którym można wsłuchać się w rytm serca chrześcijaństwa, rytm, który przypomina o tajemnicy Wcielenia. O burzliwych dziejach Betlejem, o tym, czy po dwóch tysiącach lat obecności tam chrześcijan – może przyjść dzień, w którym w mieście narodzenia Jezusa nie będzie mieszkała żadna chrześcijańska rodzina, opowiada w najnowszym numerze kwartalnika „Niedziela. Magazyn” (numer 11) prof. Barbara Strzałkowska, uznana biblistka i ekspert do spraw turystyki religijnej, osoba, dla której Betlejem jest drugim domem.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
