Reklama

Wiara

Katechizm Wielkopostny

Dlaczego Kościół sprzeciwia się stosunkom przedmałżeńskim?

Czy Kościół i księża są wrogami seksu? Dlaczego sprzeciwia się stosunkom przedmałżeńskim? Czy seks został zaplanowany przez Boga?

2025-04-08 20:50

[ TEMATY ]

Katechizm Wielkopostny

stosunki przedmałżeńskie

stanowisko Kościoła

Adobe Stock

Czy Kościół i księża są wrogami seksu?

Czy Kościół i księża są wrogami seksu?

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Czy wiesz, co wyznajesz? Czy wiesz, w co wierzysz? Zastanawiałeś się kiedyś nad tym? Jeśli nie, zostań z nami. Jeśli tak, tym bardziej zachęcamy do tego duchowego powrotu do podstaw z portalem niedziela.pl. Przewodnikiem będzie nam Youcat – katechizm Kościoła katolickiego.

Dlaczego Kościół sprzeciwia się stosunkom przedmałżeńskim ?

Chce bowiem chronić miłość. Człowiek nie może dać drugiemu większego daru niż siebie samego. „Kocham cię" oznacza dla obojga: „Chcę tylko ciebie, chcę ciebie całkowicie i chcę ciebie na zawsze!". Dlatego ani sercem, ani ciałem nie można powiedzieć „kocham cię" na jakiś czas albo na próbę.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Wielu traktuje poważnie swój związek i oczekuje akceptacji dla stosunków przedmałżeńskich. Jednak zgoda jest niemożliwa z dwóch powodów: brak nieodwołalnego, sakramentalnego „Tak", które jest konsekwencją odpowiedzialnej miłości oraz brak podstaw do przyjęcia daru płodności - dziecka, co wiąże się z odpowiedzialnym rodzicielstwem. Ponieważ miłość jest tak wielka i tak święta, Kościół żarliwie prosi młodych ludzi, aby wstrzymali się od aktywnego życia seksualnego do chwili, kiedy się pobiorą.

Ślub dziewicy z prawiczkiem – abstrakcja czy powód do dumy?

Więcej światła na zagadnienie stanowiska Kościoła wobec stosunków przedmałżeńskich rzuca ciekawa rozmowa z ks. dr. hab. Arkadiuszem Olczykiem, teologiem moralistą i bioetykiem, przeprowadzona dla portalu niedziela.pl:

Reklama

Zapytam wprost: czy księża i Kościół są wrogami seksu?

Absolutnie nie! To jakiś stereotyp. Myślę, że chrześcijaństwo jest jedyną religią, która tak mocno akcentuje znaczenie cielesności w wyrażaniu miłości.

Czy zatem seks został zaplanowany przez Boga?

Oczywiście, że tak. Seksualność to dar Boga, wpisany „od początku” w kondycję stworzonego świata: Bądźcie płodni i rozmnażajcie się, byście uczynili sobie ziemię poddaną! (Rdz 1, 22). Bóg wcale nie jest wrogiem seksu. Jest jego Autorem i tylko ON ma dla niego właściwą „instrukcję obsługi”.

Co mówi ta instrukcja?

Boża instrukcja mówi, że seks ma być DAREM miłości, a nie egoizmem, żądzą czy cudzołóstwem. Dlatego w tej instrukcji Bóg nam przykazuje: NIE cudzołóż i NIE pożądaj żony bliźniego swego! Seks ma być owocem wolności, a nie zniewoleniem (jak w masturbacji) czy lękiem (jak w antykoncepcji). Seks w „koncepcji” Boga jest źródłem nowego życia. Ludzie niekiedy niszczą tę koncepcję, wybierając „antykoncepcję”, by „tylko z tego nie było dziecka”, a to już się Bogu nie podoba. Stąd wszelka forma antykoncepcji jest grzechem, także tzw. stosunek przerywany, bo są zamknięte na DAR Życia i sprzeczne z wolą Bożą.

Czy młodzież chce czystości?

Reklama

Młodzi ludzie kontestują tak radykalne wymagania. Mówią, że księża wchodzą w nie swoje sprawy: sami nie mogą, innym nie pozwolą. Dzisiaj przyznać się do tego, że jest się dziewicą czy prawiczkiem, to wstyd i powód do drwin.

Niestety, takie słowa jak czystość czy dziewictwo nie są dzisiaj trendy, bowiem media kreują modę na „użycie” i „wyżycie się”, nabijając tym samym kieszenie właścicieli koncernów pornograficznych i antykoncepcyjnych. Na szczęście nie wszyscy ulegają tej modzie na seks bez zobowiązań, bowiem coraz więcej młodych ludzi przystępuje do Ruchu Czystych Serc, którego patronką jest bł. Karolina Kózkówna. W USA bardzo popularny jest ruch True Love Waits (Prawdziwa Miłość Czeka), gdzie młodzi składają przysięgę, że zachowają czystość seksualną aż do ślubu. Oni się tego nie wstydzą! Bo ciało nie jest przedmiotem do zabawy, ale miejscem doświadczania miłości jako „daru” i jako „zadania” dla człowieka.

Jak przekonałby ksiądz młodzież do czystości przedmałżeńskiej? Wielu chce się sprawdzić, dopasować seksualnie, nie chcą brać „kota w worku”…

Reklama

Śmieszy mnie to „sprawdzanie i „dopasowywanie się”. Przecież człowiek to nie jakiś sprzęt AGD, którego działanie się sprawdza, a w razie niespełnienia naszych oczekiwań – składa reklamację. To nie jest tak, że sprawdzamy, czy kluczyk pasuje do stacyjki. Bo każdy mężczyzna „pasuje” do każdej kobiety. A przecież seks to coś więcej niż owo „dopasowanie”. To wspólne uczenie się czułości, delikatności, odgadywania pragnień, to coraz lepsze rozumienie się. Seks odgrywa w małżeństwie rolę służebną wobec miłości, a nie nadrzędną. Udane stosunki seksualne wcale nie decydują o udanym małżeństwie.

Ślub czy kocia łapa?

Młodzi tłumaczą seks przedmałżeński tym, że oni się przecież kochają. Co zmienia sam „ślub”?

Nie można bawić się w małżeństwo, jeśli się nim nie jest! Podoba mi się porównanie, które gdzieś wyczytałem, że różnica między seksem dzień po ślubie a dzień przed ślubem jest taka, jak w sytuacji, gdyby sakrament małżeństwa błogosławił ksiądz po święceniach i kleryk przed święceniami. Ten drugi ślub byłby przecież nieważny, prawda? Bo ten jeszcze nie-ksiądz uzurpowałby sobie prawa do czynności, do których nie ma uprawnień. Tak samo narzeczeni, współżyjąc przed ślubem, uzurpują sobie prawa do tego, co mogą małżonkowie.

Czyli po ślubie miłość bardziej dojrzewa?

Na pewno miłość potrzebuje czasu, by rozkwitnąć i dojrzeć, podobnie jak kwiat. Miłość to pragnienie DOBRA dla umiłowanej osoby. Czysta, a przez to piękna miłość pozwala sobie i Jezusowi spojrzeć w oczy. W takiej miłości nie ma lęku! Zauważmy różnicę: z jednej strony mąż zapewniający opiekę i poczucie bezpieczeństwa, który szaleje z radości na wieść, że poczęło się dziecko – owoc małżeńskiej miłości, a z drugiej – chłopak, który przerażony i wściekły z powodu „wpadki” często odchodzi i zostawia dziewczynę „z problemem”.

Jakiej zatem rady udzieliłby ksiądz dziewczynom i chłopcom?

Reklama

Dziewczynom przypomniałbym, że mężczyźni szanują tylko te kobiety, które potrafią uszanować się same. Zaś każdemu chłopcu poradziłbym, by tak traktował swoją dziewczynę, jakby chciał, by ktoś traktował jego przyszłą żonę.

Za: Ks. Arkadiusz Olczyk, niedziela.pl 2013

Więcej pytań i odpowiedzi dotyczących wiary: Katechizm Wielkopostny.

Ocena: +121 -1

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Watykan/ Wiceprezydent USA na liturgii Męki Pańskiej w bazylice Św. Piotra

2025-04-18 17:29

[ TEMATY ]

Watykan

Wielki Piątek

Wiceprezydent USA

PAP/ETTORE FERRARI

Wiceprezydent USA JD Vance i jego żona Usha Vance wraz z dziećmi uczestniczą w wielkopiątkowej mszy Męki Pańskiej w Bazylice Świętego Piotra w Watykanie

Wiceprezydent USA JD Vance i jego żona Usha Vance wraz z dziećmi uczestniczą w wielkopiątkowej mszy Męki Pańskiej w Bazylice Świętego Piotra w Watykanie

Wiceprezydent USA J.D. Vance, składający wizytę w Rzymie, przybył w Wielki Piątek z rodziną do bazyliki Świętego Piotra na liturgię Męki Pańskiej. Po raz pierwszy tak wysoki rangą przedstawiciel władz Stanów Zjednoczonych uczestniczy w Watykanie w tym nabożeństwie.

Liturgii przewodniczy jako delegat papieża Franciszka prefekt Dykasterii ds. Kościołów Wschodnich kardynał Claudio Gugerotti.
CZYTAJ DALEJ

Dlaczego godzina dziewiąta jest godziną piętnastą?

Niedziela lubelska 16/2011

Triduum Paschalne przywołuje na myśl historię naszego zbawienia, a tym samym zmusza do wejścia w istotę chrześcijaństwa. Przeżywanie tych najważniejszych wydarzeń zaczyna się w Wielki Czwartek przywołaniem Ostatniej Wieczerzy, a kończy w Wielkanocny Poranek, kiedy zgłębiamy radosną prawdę o zmartwychwstaniu Chrystusa i umacniamy nadzieję naszego zmartwychwstania. Wszystko osadzone jest w przestrzeni i czasie. A sam moment śmierci Pana Jezusa w Wielki Piątek podany jest z detaliczną dokładnością. Z opisu ewangelicznego wiemy, że śmierć naszego Zbawiciela nastąpiła ok. godz. dziewiątej (Mt 27, 46; Mk 15, 34; Łk 23, 44). Jednak zastanawiający jest fakt, że ten ważny moment w zbawieniu świata identyfikujemy jako godzinę piętnastą. Uważamy, że to jest godzina Miłosierdzia Bożego i w tym czasie odmawiana jest Koronka do Miłosierdzia Bożego. Dlaczego zatem godzina dziewiąta w Jerozolimie jest godziną piętnastą w Polsce? Podbudowani elementarną wiedzą o czasie i doświadczeniami z podróży wiemy, że czas zmienia się wraz z długością geograficzną. Na świecie są ustalone strefy, trzymające się reguły, że co 15 długości geograficznej czas zmienia się o 1 godzinę. Od tej reguły są odstępstwa, burzące idealny układ strefowy. Niemniej, faktem jest, że Polska i Jerozolima leżą w różnych strefach czasowych. Jednak jest to tylko jedna godzina różnicy. Jeśli np. w Jerozolimie jest godzina dziewiąta, to wtedy w Polsce jest godzina ósma. Zatem różnica czasu wynikająca z położenia w różnych strefach czasowych nie rozwiązuje problemu zawartego w tytułowym pytaniu, a raczej go pogłębia. Jednak rozwiązanie problemu nie jest trudne. Potrzeba tylko uświadomienia niektórych faktów związanych z pomiarem czasu. Przede wszystkim trzeba mieć na uwadze, że pomiar czasu wiąże się zarówno z ruchem obrotowym, jak i ruchem obiegowym Ziemi. I od tego nie jesteśmy uwolnieni teraz, gdy w nauce i technice funkcjonuje już pojęcie czasu atomowego, co umożliwia jego precyzyjny pomiar. Żadnej precyzji nie mogło być dwa tysiące lat temu. Wtedy nawet nie zdawano sobie sprawy z ruchów Ziemi, bo jak wiadomo heliocentryczny system budowy świata udokumentowany przez Mikołaja Kopernika powstał ok. 1500 lat później. Jednak brak teoretycznego uzasadnienia nie zmniejsza skutków odczuwania tych ruchów przez człowieka. Nasze życie zawsze było związane ze wschodem i zachodem słońca oraz z porami roku. A to są najbardziej odczuwane skutki ruchów Ziemi, miejsca naszej planety we wszechświecie, kształtu orbity Ziemi w ruchu obiegowym i ustawienia osi ziemskiej do orbity obiegu. To wszystko składa się na prawidłowości, które możemy zaobserwować. Z tych prawidłowości dla naszych wyjaśnień ważne jest to, że czas obrotu Ziemi trwa dobę, która dzieli się na dzień i noc. Ale dzień i noc na ogół nie są sobie równe. Nie wchodząc w astronomiczne zawiłości precyzji pomiaru czasu możemy przyjąć, że jedynie na równiku zawsze dzień równy jest nocy. Im dalej na północ lub południe od równika, dystans między długością dnia a długością nocy się zwiększa - w zimie na korzyść dłuższej nocy, a w lecie dłuższego dnia. W okolicy równika zatem można względnie dokładnie posługiwać się czasem słonecznym, dzieląc czas od wschodu do zachodu słońca na 12 jednostek zwanych godzinami. Wprawdzie okolice Jerozolimy nie leżą w strefie równikowej, ale różnica między długością między dniem a nocą nie jest tak duża jak u nas. W czasach życia Chrystusa liczono dni jako czas od wschodu do zachodu słońca. Część czasu od wschodu do zachodu słońca stanowiła jedną godzinę. Potwierdzenie tego znajdujemy w Ewangelii św. Jana „Czyż dzień nie liczy dwunastu godzin?” (J. 11, 9). I to jest rozwiązaniem tytułowego problemu. Godzina wschodu to była godzina zerowa. Tymczasem teraz godzina zerowa to północ, początek doby. Stąd współcześnie zachodzi potrzeba uwspółcześnienia godziny śmierci Chrystusa o sześć godzin w stosunku do opisu biblijnego. I wszystko się zgadza: godzina dziewiąta według ówczesnego pomiaru czasu w Jerozolimie to godzina piętnasta dziś. Rozważanie o czasie pomoże też w zrozumieniu przypowieści o robotnikach w winnicy (Mt 20, 1-17), a zwłaszcza wyjaśni dlaczego, ci, którzy przyszli o jedenastej, pracowali tylko jedną godzinę. O godzinie dwunastej zachodziło słońce i zapadała noc, a w nocy upływ czasu był inaczej mierzony. Tu wykorzystywano pianie koguta, czego też nie pomija dobrze wszystkim znany biblijny opis.
CZYTAJ DALEJ

Liturgia Męki Pańskiej. Na krzyżu zajaśniała potęga miłości Chrystusa

2025-04-18 22:23

Paweł Wysoki

W Wielki Piątek Liturgii Męki Pańskiej w archikatedrze lubelskiej przewodniczył bp Adam Bab. W homilii podkreślił, że Chrystus, wywyższony na krzyżu, zdobywa serca ogromem swojej miłości.

Przywołując fragment z Ewangelii wg św. Jana: „Albowiem tak Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy nie zginął, ale miał życie wieczne” (J 3,16) powiedział, że mimo ludzkiej niewierności, Bóg pozostał wierny swojej pierwotnej miłości. – Z tej miłości powstał świat i z tej miłości został stworzony człowiek, a Chrystus przyniósł grzesznemu światu dobrą nowinę: miłość Boga nie ustała. Syn Boży stał się człowiekiem i umarł na krzyżu dla naszego zbawienia. Chociaż przeszedł przez świat dobrze czyniąc, został ukrzyżowany. Pozwolił dać się zabić, ale nie pozwolił się uśmiercić; uczynił ze swojej śmierci ofiarę, aby ci, którzy mu śmierć zadają, zostali ocaleni ze swojego grzechu – nauczał. – Na krzyżu zajaśniała potęga miłości Chrystusa – podkreślił.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję