Niedziela Chrztu Pańskiego kończy okres Bożego Narodzenia. Skłania nas ona do przypomnienia sobie znaczenia sakramentu chrztu św. w naszym życiu. Jest on pierwszym i najważniejszym sakramentem, który „wyciska” na człowieku tzw. pieczęć Ducha Świętego, dlatego (podobnie jak bierzmowanie i kapłaństwo) udziela się go tylko raz w życiu. Chrzest uwalnia od grzechu pierworodnego i grzechów osobistych, a także kary za nie oraz przywraca w nas obraz i podobieństwo Boże. Dzięki niemu zostajemy włączeni w nadprzyrodzone życie Trójcy Przenajświętszej i we wspólnotę Kościoła. Tak silnego związku z Bogiem nie może usunąć nawet utrata wiary.
Dzisiejsza niedziela jest okazją do zastanowienia się nad otrzymanym darem chrztu. Czy nie jest on dla mnie tylko zewnętrzną ceremonią? Czy jestem świadomy, że ten sakrament mnie zobowiązuje? Czy rozwijam wiarę otrzymaną na chrzcie św.? A może uważam, że Kościół za dużo ode mnie wymaga, bo nie jest to zgodne z tym, co robię?! A przecież chrześcijanin to ten, którzy przez chrzest został wszczepiony w Chrystusa i swoim życiem ma dawać o Nim świadectwo!
