Świętą Faustynę, siostrę zakonną ze Zgromadzenia Matki Bożej Miłosierdzia, powołał Chrystus, by przypomniała Kościołowi i światu naszego czasu prawdę o Bożym miłosierdziu. Ona to 22 lutego 1931 r. w klasztorze w Płocku ujrzała Jezusa Miłosiernego i otrzymała zlecenie namalowania Jego obrazu. Napisała o tym przeżyciu w swoim „Dzienniczku” w następujących słowach: „Wieczorem, kiedy byłam w celi, ujrzałam Pana Jezusa ubranego w szacie białej. Jedna ręka wzniesiona do błogosławieństwa, a druga dotykała szaty na piersiach. Z uchylenia szaty na piersiach wychodziły dwa piękne promienie – jeden czerwony, a drugi biały. W milczeniu wpatrywałam się, dusza moja była przejęta bojaźnią, ale i radością wielką. Po chwili powiedział do mnie Jezus: «Wymaluj mi obraz według rysunku, który widzisz, z podpisem: «Jezu, ufam Tobie!”. Pragnę, aby ten obraz powieszono najpierw w kaplicy waszej i na całym świecie. Obiecuję, że dusza, która czcić będzie ten obraz, odniesie zwycięstwo już tu na ziemi nad nieprzyjaciółmi, a szczególnie w godzinę śmierci. Ja sam chronić ją będę jako swojej chwały»”. To życzenie Chrystusa spełniło się, obraz został namalowany, a dzisiaj po latach ten obraz można spotkać już na wszystkich kontynentach świata. Tylu ludzi przeżywa przed tym obrazem prawdę o Chrystusie objawiającym nam miłosierdzie Boże.
W 1935 r. Pan Jezus polecił siostrze Faustynie, aby głosiła orędzie o Bożym miłosierdziu całemu światu. Kult Bożego miłosierdzia zaczął się rozwijać w Polsce po jej śmierci najsilniej podczas II wojny światowej. Przyczynili się do tego wydatnie polscy żołnierze z armii Andersa. Szerzeniem orędzia Bożego miłosierdzia w szczególny sposób zajęły się siostry Matki Bożej Miłosierdzia oraz Zgromadzenie Sióstr Jezusa Miłosiernego – to zgromadzenie założył kierownik duchowy św. Faustyny, bł. ks. Michał Sopoćko. Wielkim czcicielem Bożego miłosierdzia był św. Jan Paweł II, który w 1993 r. beatyfikował, a w 2000 r. kanonizował siostrę Faustynę. Papież znał dobrze grób siostry Faustyny, znał dobrze klasztor łagiewnicki od młodych lat, bywał tu prawie codziennie w czasie okupacji w drodze do pracy w Solvayu. Bywał tam potem jako ksiądz, biskup, kardynał i jako papież. 7 czerwca 1997 r. przybył tu po raz pierwszy jako papież i modlił się przy relikwiach św. Faustyny. Tutaj zawierzył miłosierdziu Bożemu swój pontyfikat. W czasie kanonizacji, 30 kwietnia 2000 r., Jan Paweł II powiedział: „Doprawdy raduję się dziś niezmiernie, mogąc zaofiarować całemu Kościołowi Boży dar na miarę naszych czasów, życie i świadectwo siostry Faustyny Kowalskiej. Z Bożej Opatrzności życie tej pokornej polskiej córki zostało całkowicie złączone z historią XX wieku, który dopiero się zakończył. To właśnie pomiędzy pierwszą a drugą wojną światową Chrystus powierzył jej przesłanie miłosierdzia”. Ci, którzy pamiętają, kim był Papież, którzy byli świadkami i uczestnikami tamtych wydarzeń, dobrze wiedzą, jak to przesłanie Bożego miłosierdzia było potrzebne. 17 sierpnia 2002 r. Jan Paweł II przybył do krakowskich Łagiewnik po raz drugi i konsekrował to sanktuarium.
