W tygodniu, w którym Kościół modli się o uświęcenie kapłanów, rozmawiamy z kilkoma księżmi, głównie proboszczami z wieloletnim doświadczeniem. O to, jak wygląda dziś ich duszpasterstwo, z jakimi przeciwnościami muszą się mierzyć, co ich najbardziej niepokoi – pyta Katarzyna Woynarowska.
Wspólnota parafialna w Jasionce k. Rzeszowa 26 czerwca br. przeżywała uroczystość konsekracji kościoła, ale także 50. rocznicę powstania parafii, co wpisuje się w 1050. rocznicę przyjęcia chrześcijaństwa na ziemiach polskich. Z tej okazji została wmurowana pamiątkowa tablica tuż przy wejściu do świątyni. Była to także okazja do poświęcenia nowego budynku plebanii
Tegoroczny odpust parafialny ku czci Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Jasionce miał szczególny wymiar, bo łączył kilka wydarzeń. Parafia była przygotowywana do tej uroczystości poprzez rekolekcje prowadzone przez o. Romana Bakalarza, dominikanina z Borku Starego. Niedzielna, uroczysta Msza św. pod przewodnictwem ordynariusza rzeszowskiego bp. Jana Wątroby rozpoczęła świętowanie jubileuszu 50-lecia parafii połączonego z konsekracją świątyni i poświęceniem plebanii. Przedstawiciel Rady duszpasterskiej Janusz Rzeszutek powitał Księdza Biskupa, wyrażając dumę, że to właśnie temu pokoleniu dane było wznosić świątynię na chwałę Boga i dla uświęcenia ludzi.
Zgodnie z przewidzianym rytuałem Ksiądz Biskup ozdobnym kluczem zapukał do drzwi kościoła, aby proboszcz ks. Michał Leśniara otworzył główne wejście, następnie pokropił wodą święconą ściany kościoła, ołtarz oraz wiernych. Po wyznaniu wiary i odśpiewaniu Litanii do Wszystkich Świętych, Ksiądz Biskup odmówił modlitwę poświęcenia, a następnie namaścił krzyżmem ołtarz oraz ściany i okadził ołtarz, a inni kapłani okadzili ściany świątyni oraz wiernych. Nałożono obrus na ołtarz i wniesiono świece ołtarzowe, aby mogła być sprawowana Eucharystia. Komentarze do kolejnych części przedstawiał tegoroczny maturzysta Karol Migut.
Podczas liturgii eucharystycznej Koła Gospodyń Wiejskich z Jasionki oraz z Tajeciny złożyły dary ofiarne: chleb, kosz z ciastkami i owoce, przedstawiciele grup parafialnych obraz Matki Bożej z dedykacją dla Księdza Biskupa oraz ornaty: jeden z przeznaczeniem na misje, drugi wraz z puszką na komunikanty dla parafii. Ministranci złożyli hostię oraz wino.
Reklama
Po Mszy św. Ksiądz Biskup poświęcił budynek plebanii.
Druga część świętowania miała miejsce na stadionie, gdzie po części oficjalnej wystąpił zespół „Młody Duch i Przyjaciele” z Górna, a po południu była Biesiada Cygańska.
Od najdawniejszych czasów Jasionka była podzielona pod względem administracji kościelnej. Część południowa należała do parafii Zaczernie, a część północna i wschodnia do parafii Łąka. Gdy w XVIII w. powstał kościół w Stobiernej, część Jasionki została tam właśnie przyłączona. Kolejny etap w dziejach rozpoczął się w 1892 r., kiedy to dziedzic Stanisław Jędrzejowicz darował parcelę gruntową Siostrom Służebniczkom Najświętszej Maryi Panny Niepokalanie Poczętej ze Starej Wsi i wybudował dom z przeznaczeniem na ochronkę dla biednych dzieci. W budynku dla sióstr była kaplica, którą w 1916 r. rozbudowano. Po 1931 r. na stałe przybył tu kapłan. 11 czerwca 1966 r. stosownym dekretem została erygowana parafia Jasionka. W kolejnych latach kaplicę rozbudowywano, ale nie miała ona wyglądu kościoła, bo była przerabiana z pomieszczeń mieszkalnych.
W 1975 r. do parafii przybył ks. Józef Słysz, który rozpoczął konsolidowanie parafii. Wykonano kolejne remonty kaplicy, wybudowano punkt katechetyczny i z wielkim trudem powstał dom parafialny poświęcony w 1988 r. 10 marca 1994 r. do parafii przyszedł nowy proboszcz ks. Michał Leśniara, któremu poza obowiązkami duszpasterskimi powierzono troskę o budowę nowej świątyni i dalsze jednoczenie parafii, która dekretem z 1 stycznia 1995 r. została powiększona o część Jasionki należącą do tej pory do Stobiernej. 30 czerwca 1996 r. bp Kazimierz Górny poświęcił plac w centrum wioski pod budowę nowej świątyni. Msze św. były odprawiane w pobliskiej salce katechetycznej – tymczasowej kaplicy. Ojciec Święty Jan Paweł II w czasie pobytu w Krośnie poświęcił kamień węgielny pod budowę, a Biskup Ordynariusz wmurował go 19 lipca 1998 r. Zaczęto wznosić okazałą świątynię według projektu architekta rzeszowskiego Jana Bulszy. Już w następnym roku odprawiane były tu Msze św. Widoczne było błogosławieństwo Boże, o które parafianie prosili w środowych Nowennach do Matki Bożej i w odmawianym różańcu.
Dzisiaj zjednoczeni parafianie mogli napisać nad wejściem do świątyni: „Kościół jest naszym Domem”. Andrzej Piątek, który w czasie uroczystości prezentował historię parafii, podkreślił słowa powitania umieszczone nad wejściem mają uświadamiać wszystkim, że ten Dom Boży jest także domem każdego parafianina, a jak w każdej dobrej rodzinie, wszyscy troszczą się o niego, dobrze się w nim czują i chętnie w nim przebywają.
Parafianie z pewnością chętnie tu przebywają, o czym świadczy pięknie zadbane otocznie świątyni.
Czy mogą istnieć parafie bez księży? To pytanie staje się coraz bardziej aktualne w wielu krajach europejskich. Pochylają się nad nim również uczestnicy 69. Tygodnia Duszpasterskiego organizowanego aktualnie w Torreglia we Włoszech. Tytuł spotkania brzmi: „Parafia bez księży. Od kryzysu powołań do odnowionej misyjności świeckich”.
pixabay.com
Temat zrodził się z obiektywnej obserwacji rzeczywistości: we Włoszech jest coraz mniej księży i tym samym wzrasta ilość parafii, gdzie ich brak. Uczestnicy spotkania podkreślają, że nie może istnieć wspólnota chrześcijańska, która nie spotyka się wokół Eucharystii. Wspólnota bowiem ze swej istoty opiera się zarówno na Eucharystii, jak i na słowie oraz na miłości. Te trzy rzeczy trzeba widzieć łącznie. I nawet jeśli będzie mniej Mszy odprawianych z powodu niedoboru księży, to wspólnota chrześcijańska nie przestanie istnieć. Parafie nie stanowią już swoistych, pojedynczych wiosek. Trzeba będzie je łączyć, aby optymalizować „siły kapłańskie”. Wtedy wierni będą mieli okazję doświadczyć bardziej Kościoła misyjnego. Kościoła, który wychodzi poza siebie.
"Chcemy uświadomić, że wybór opcji z łączeniem parafii czyni Kościół bardziej misyjnym, bardziej uczestniczącym, szczególnie jeżeli chodzi o podejmowania współodpowiedzialności przez osoby świeckie. Społeczność żyje bardziej zakorzeniona w Kościele lokalnym. To jest nasza wizja. Nie chodzi bynajmniej o łatanie dziur. Ale dowartościowanie darów i posług, które im przynależą poprzez chrzest, kapłaństwo, poprzez małżeństwo. Mamy wiele racji, dla których bardziej trzeba angażować świeckich we wspólnocie chrześcijańskiej. Powtarzam, nie chodzi o łatanie dziur, czynienie ze świeckich kogoś w rodzaju «półksięży», czy «małych księży»” - powiedział bp Domenico Sigalini, specjalista w dziedzinie teologii pastoralnej.
Poczta Polska honoruje znaczkiem Annę Walentynowicz
2019-06-24 12:56
Justyna Siwek
Portret Anny Walentynowicz widnieje na najnowszym znaczku Poczty Polskiej, który trafia do obiegu 24 czerwca br. Uroczysta prezentacja znaczka odbędzie się w Stoczni Gdańskiej w historycznej Sali BHP z udziałem rodziny dawnej opozycjonistki oraz przedstawicieli rządu, IPN-u i Poczty Polskiej. Rok 2019 – zgodnie z decyzją Sejmu – to rok Anny Walentynowicz.
media.poczta-polska.pl
Znaczek obiegowy z wizerunkiem Anny Walentynowicz przedstawionej na tle stoczniowych dźwigów zostaje wprowadzony do obiegu w nakładzie 1 mln sztuk. Jego autorem jest Maciej Jędrysik.
– Dzisiaj Poczta Polska wprowadza do obiegu znaczek z wizerunkiem Anny Walentynowicz. To wyraz uznania dla tej wybitnej postaci. Nazwisko Anny Walentynowicz ma swoje godne miejsce w historii polskiego ruchu robotniczego i w historii Polski. Emitując ten znaczek Poczta Polska wypełnia niezwykle ważną misję edukacyjną – mówi minister infrastruktury Andrzej Adamczyk.
media.poczta-polska.pl
We wrześniu 1980 r. Anna Walentynowicz została członkiem Prezydium Międzyzakładowego Komitetu Założycielskiego Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego w Gdańsku. Była jedną z najpopularniejszych postaci „Solidarności”. Po wprowadzeniu stanu wojennego w grudniu 1981 r. została internowana w Fordonie, a następnie w Gołdapi. W 1981 r. Służba Bezpieczeństwa próbowała ją otruć. Po wypuszczeniu na wolność współorganizowała głodówki, uczestniczyła w licznych spotkaniach w kościołach, pisała osobiste protesty i oświadczenia skierowane do władzy. W okresie PRL była wielokrotnie nękana przez komunistów.
– Nie ulega wątpliwości, że to jedna z najważniejszych postaci w najnowszej historii Polski. Odegrała kluczową rolę w latach 80 i 90. Kiedy na początku sierpnia 1980 r., na pięć miesięcy przed odejściem na emeryturę, rozwiązano z nią umowę o pracę, robotnicy Stoczni Gdańskiej zażądali natychmiastowego przywrócenia jej do grona zatrudnionych. Właśnie to żądanie stało się pierwszym postulatem strajku, który rozpoczął się 14 sierpnia w Stoczni Gdańskiej – mówi Przemysław Sypniewski, prezes zarządu Poczty Polskiej.
Za swoją działalność Anna Walentynowicz została odznaczona w maju 2006 r. przez prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego Orderem Orła Białego. Zginęła w katastrofie samolotu prezydenckiego 10 kwietnia 2010 r. pod Smoleńskiem.
– Poczta Polska upamiętnia na znaczkach i kartkach pocztowych najważniejszych Polaków. Anna Walentynowicz należy do tego grona. Ta skromna, ale też niezwykle silna kobieta powinna być wzorem do naśladowania dla współczesnych. Bez niej nie byłoby wolnej i niepodległej Rzeczpospolitej. Winni jesteśmy oddawać jej należny hołd – podkreśla Przemysław Sypniewski.
Oprócz okolicznościowego znaczka Poczta Polska wydała, w limitowanej wersji, kopertę FDC, czyli kopertę wydawaną w pierwszym dniu obiegu znaczków. Widnieje na niej wizerunek Anny Walentynowicz oraz grafika przedstawiająca jeden z numerów „Robotnika Wybrzeża”, pisma Komitetu Założycielskiego Wolnych Związków Zawodowych Wybrzeża z ułożoną na wierzchu kromką chleba. Periodyk wydawany był nieregularnie od sierpnia 1978 do maja 1980 roku. Walentynowicz wchodziła w skład redakcyjny tej gazety.
Wręczono medale zasłużonym dla Archidiecezji Warszawskiej
2019-06-24 22:33
Łukasz Krzysztofka
40 osób świeckich i jedna siostra zakonna zostało nagrodzonych medalami "Za zasługi dla Archidiecezji Warszawskiej", które w archikatedrze warszawskiej, w jej święto patronalne św. Jana Chrzciciela, wręczył metropolita warszawski kard. Kazimierz Nycz.
Uhonorowanie medalami odbyło się przed uroczystą Mszą św. odpustową, którą z metropolitą warszawskim koncelebrowali proboszczowie parafii nagrodzonych osób.
- Najbardziej cenię sobie to, że wszyscy odznaczeni w sposób szczególny potrafią praktykować swoje powołanie na mocy powołania chrzcielnego, które jest u podstaw wszystkich powołań – powiedział w homilii podczas Mszy św. metropolita warszawski. Kard. Nycz przywołał słowa papieża Franciszka, który uczy, że u podstaw wszystkich szczegółowych powołań stoi miłość. - Jeśli nie ma miłości u podstaw, będzie się tylko krążyć wokół spraw własnych – nawiązywał do słów Ojca św. metropolita warszawski.
Pasterz Kościoła warszawskiego podkreślił również, że przyznane dzisiaj odznaczenia, do których kandydatów zgłaszali proboszczowie ich parafii, są dowodem na mocną współpracę duchownych ze świeckimi i ich odpowiedzialność za Kościół lokalny. – Za tę współpracę bardzo wam dziękuję i proszę Boga, żeby nigdy nie zabrakło takich katolików świeckich, przez których Słowo Chrystusa jest obecne wszędzie tam, gdzie są posłani ludzie – powiedział na zakończenie homilii kard. Nycz.
Wśród uhonorowanych medalem „Za zasługi dla Archidiecezji Warszawskiej” znalazł się m.in. prof. Włodzimierz Kluciński – wieloletni rektor Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, należący od lat do Komitetu Promocyjnego Budowy Świątyni Opatrzności Bożej oraz jego małżonka Jadwiga Klucińska, z zawodu ekonomistka, zaangażowana m.in. w budowę kościoła oraz wolontariat Caritas w parafii Wniebowstąpienia Pańskiego na Ursynowie.
Jedyna w gronie odznaczonych siostra zakonna – s. Leonia Maria Kalandyk ze Zgromadzenia Córek Matki Bożej Bolesnej od 20 lat pracuje w parafii Najświętszego Zbawiciela w Warszawie. Była katechetką w szkole podstawowej i gimnazjum. Założyła wspólnotę Kręgu Biblijnego RUAH, ponadto pracuje jako kancelistka, przygotowuje młodzież i dorosłych do przyjęcia sakramentów.
Z sylwetkami wszystkich nagrodzonych osób można zapoznać się na stronie archidiecezji warszawskiej:
Medale „Za zasługi dla Archidiecezji Warszawskiej” przyznawane są dwa razy w roku: w uroczystość Objawienia Pańskiego – 6 stycznia i uroczystość patronalną stołecznej archikatedry św. Jana Chrzciciela – 24 czerwca. Otrzymują je przede wszystkim świeccy zaangażowani w prace na rzecz diecezji lub parafii.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Redaktor Naczelna Tygodnika Katolickiego „Niedziela” wyznaczyła w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
