Reklama

Głos z Torunia

Dla wspólnej refleksji

W bieżących dniach diecezja toruńska świętuje jubileusz 25-lecia istnienia. Z tej okazji nakładem Toruńskiego Wydawnictwa Diecezjalnego ukazała się okolicznościowa publikacja pod redakcją dk. Waldemara Rozynkowskiego i ks. Pawła Borowskiego pt. „Jubileusz Diecezji Toruńskiej. Spojrzenie w przeszłość i w przyszłość”

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

W słowie Biskupa Toruńskiego już na pierwszej stronie publikacji czytamy, że rocznica ustanowienia diecezji toruńskiej to „szczególna okazja, by pochylić się nad minionym ćwierćwieczem życia diecezjalnego, podziękować Bogu za dar Kościoła lokalnego i patrzeć ufnie w jego przyszłość ze świadomością zadań, jakie są do wykonania w nadchodzących czasach”.

Trochę statystyk

Do 1992 r. teren dzisiejszej diecezji toruńskiej leżał w granicach diecezji chełmińskiej. Diecezja chełmińska składała się z pięciu delegatur biskupich: chełmińskiej, kamieńskiej, lubawskiej, pelplińskiej i wejherowskiej. Od 25 marca 1992 r. z terenów delegatur kamieńskiej i pelplińskiej utworzono diecezję pelplińską, z wejherowskiej gdańską. Z delegatur chełmińskiej i lubawskiej liczących 174 parafie utworzono diecezję toruńską, do której z archidiecezji gnieźnieńskiej przyłączono kolejnych 8 parafii (okolice Rudaka, Stawek i Podgórza). W związku z tym na początku diecezja toruńska liczyła 182 parafie zgrupowane w 17 dekanatów. W latach 2001-02 dokonano reorganizacji struktur diecezjalnych. Obecnie diecezja toruńska to trzy rejony duszpasterskie: brodnicki, grudziądzki i toruński, 24 dekanaty i 196 parafii – w tym 14 parafii powstałych już na przestrzeni lat funkcjonowania diecezji toruńskiej.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Ważne postacie

U podstaw istnienia diecezji toruńskiej jest postać św. Jana Pawła II, stąd we wspomnianej publikacji poświęcony jest mu pierwszy rozdział autorstwa dk. Waldemara Rozynkowskiego: „Pierwszy pobyt, jeszcze ks. Karola Wojtyły, w Toruniu miał miejsce w czerwcu 1953 r. Nocował on u rodziny Gudlów, która mieszkała na Winnicy, skąd udał się wspólnie z ks. Czesławem Obtułowiczem, Stanisławem Abrahamowiczem oraz Klemensem Gudlem na wyprawę na Kaszuby, a dokładnie do Kartuz i okolicznych miejscowości”.

W dalszej części opracowania znalazło swoje miejsce m.in. obszerne kalendarium wydarzeń z życia diecezji toruńskiej przygotowane przez ks. Pawła Borowskiego i dk. Waldemara Rozynkowskiego, a także szczegółowe biogramy pasterzy diecezji: bp. Andrzeja Suskiego, bp. Jana Chrapka i bp. Józefa Szamockiego sporządzone przez ks. Jerzego Karola Kalinowskiego.

Reklama

Przywołując w pamięci minione 25 lat, nie można pominąć błogosławionych diecezji, czyli bł. m. Marii Karłowskiej i bł. ks. Stefana Wincentego Frelichowskiego, o których pisze dk. Waldemar Rozynkowski: „25 lat istnienia diecezji toruńskiej zawiera w sobie różne ważne wydarzenia. Nie­które z nich należą do wyjątkowych, myślimy tu chociażby o wyniesieniu na ołtarze przez papieża Jana Pawła II dwóch osób: m. Marii Karłowskiej (1865 – 1935) i ks. Stefana Wincentego Frelichowskiego (1913-45). Święci i błogosławieni to niezwykły «kapitał», z którego możemy korzystać w każdym miejscu diecezji”.

Ważne miejsca i wydarzenia

Wiele uwagi poświęcono na ukazanie działalności Caritas, która powstała zaledwie tydzień po utworzeniu diecezji: „Trzeba przyznać, że początki działalności Caritas były trudne z wielu powodów. Rodziła się ona w rzeczywistości polskiego Kościoła jak mityczny Feniks – dosłownie od zera. Tylko determinacja pasterzy umożliwiała zainicjowanie konkretnych form aktywno­ści charytatywnej. W diecezji toruńskiej nieprzecenioną rolę należy przypisać jej Paste­rzowi, ks. dr. Andrzejowi Suskiemu. Ksiądz Biskup od momentu powołania wspie­rał Caritas, dbając o jej rozwój na wszystkich koniecznych płaszczyznach” – wspominają pracownicy Caritas.

O sercu diecezji, czyli Wyższym Seminarium Duchownym, pisze jego rektor ks. prof. Dariusz Zagórski: „Bp Andrzej Suski 8 września 1993 r. erygował Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Toruńskiej im. ks. Stefana Wincentego Frelichowskiego, ale dopiero w początku 1994 r. dokonano zakupu przez diecezję starego, wyeksploatowanego gmachu przy ul. Sienkiewicza 40/42, zlokalizowanego w pobliżu miasteczka uniwersyteckiego w Toru­niu. Od tego momentu rozpoczęły się prace remontowe przystosowujące budynek na dom formacyjny”.

Reklama

25-letnia diecezja toruńska jako kontynuatorka tradycji diecezji chełmińskiej bogata jest w zabytkowe kościoły. Ich matką jest toruńska katedra, zaś wiele z unikatowych reliktów przeszłości swoje stałe miejsce znalazło w Muzeum Diecezjalnym, o czym pisze pracująca w nim Joanna Ciechanowska: „Do najcenniejszych obiektów można zaliczyć średniowieczne rzeźby gotyckie, z któ­rych najstarsza to «Chrystus Ukrzyżowany» pochodzący z XIII wieku z Jastrzębia, bogato zdo­bione kielichy mszalne i monstrancje wykonane przez sławnych mistrzów toruńskiego złotnictwa, a także liczne dzieła malarskie, z których najmłodszy, a zarazem najznakomit­szy, to słynne dzieło Jerzego Kossaka «Cud nad Wisłą»”.

Kult maryjny jest żywo obecny w diecezji toruńskiej. Świadczy o tym ciepło przyjęta peregrynacja obrazu Matki Bożej Częstochowskiej, a także np. wieloletnia tradycja Pieszej Pielgrzymki na Jasną Górę. „Przeżywając jubileusz 25 lat Diecezji Toruńskiej, w tym roku 2017 chcemy wędrować w 29. Pieszej Pielgrzymce z Torunia na Jasną Górę, czyniąc dziękczynienie za naszą wspólnotę diecezjalną oraz naszego pasterza bp. Andrzeja Suskiego oraz biskupów pomocniczych – śp. bp. Jana Chrapka i bp. Józefa Szamockiego. Chcemy dziękować za tak wielu kapłanów kierowników, przewodników i pielgrzymów, którzy przez te wszyst­kie lata posługiwali sakramentami, słowem i obecnością tysiącom pielgrzymów diecezji toruńskiej” – pisze obecny kierownik pielgrzymki ks. Łukasz Skarżyński.

Zamieszczono również rozdziały dotyczące m.in. zakonów, diakonatu stałego, obecności ruchów i stowarzyszeń, 1. Synodu Diecezji Toruńskiej, Wydziału Teologicznego UMK czy przeżywania w diecezji Światowych Dni Młodzieży.

Ostatni rozdział przybliża historię „Głosu z Torunia”: „Dzień po 25. rocznicy istnienia diecezji toruńskiej 26 marca 2017 r. do rąk diece­zjan oddamy 1162. numer «Głosu z Torunia». Przez 1162 tygodnie pisaliśmy o diecezji toruńskiej: o tym, jak powstawała, jak świętowała 5, 10, 15 i 20 lat. (…) Relacje, wywiady, reportaże, ogłoszenia, notatki, zdjęcia – to w nich zatrzymana jest historia naszej 25-letniej diecezji toruńskiej” – pisze redaktor „Głosu z Torunia” Joanna Kruczyńska.

Reklama

Publikacja ubogacona została ponad 100 stronami zdjęć ukazujących wielość i różnorodność wydarzeń na przestrzeni ćwierćwiecza istnienia diecezji toruńskiej.

Zapraszamy wszystkich diecezjan do zapoznania się z tą historyczną pozycją, którą można nabyć w księgarni diecezjalnej w Toruniu.

2017-03-23 09:49

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

25-lecie diecezji sosnowieckiej

Niedziela sosnowiecka 15/2017, str. 1-2

[ TEMATY ]

jubileusz

diecezja

Piotr Lorenc

Uroczystej Mszy św. przewodniczył i wygłosił homilię bp Grzegorz Kaszak

Uroczystej Mszy św. przewodniczył i wygłosił homilię bp Grzegorz Kaszak

25 marca w bazylice katedralnej pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Sosnowcu odbyły się uroczystości rozpoczynające jubileusz 25. rocznicy utworzenia naszej diecezji

Eucharystii w sosnowieckiej katedrze przewodniczył Pasterz diecezji bp Grzegorz Kaszak. Wraz z nim modlili się m.in. bp Piotr Skucha, bp Jerzy Maculewicz z Uzbekistanu, ks. kanclerz Mariusz Karaś i ks. rektor Konrad Kościk. W bazylice zgromadziły się rzesze diecezjan, przedstawiciele Sejmu i Senatu z naszej diecezji oraz wicepremier Piotr Gliński i europoseł Jadwiga Wiśniewska.

CZYTAJ DALEJ

Św. Agnieszko z Montepulciano! Czy Ty rzeczywiście jesteś taka doskonała?

Niedziela Ogólnopolska 16/2006, str. 20

wikipedia.org

Proszę o inny zestaw pytań! OK, żartowałam! Odpowiem na to pytanie, choć przyznaję, że się go nie spodziewałam. Wiesz... Gdyby tak patrzeć na mnie tylko przez pryzmat znaczenia mojego imienia, to z pewnością odpowiedziałabym twierdząco. Wszak imię to wywodzi się z greckiego przymiotnika hagné, który znaczy „czysta”, „nieskalana”, „doskonała”, „święta”.

Obiektywnie patrząc na siebie, muszę powiedzieć, że naprawdę jestem kobietą wrażliwą i odpowiedzialną. Jestem gotowa poświęcić życie ideałom. Mam w sobie spore pokłady odwagi, która daje mi poczucie pewnej niezależności w działaniu. Nie narzucam jednak swojej woli innym. Sądzę, że pomimo tego, iż całe stulecia dzielą mnie od dzisiejszych czasów, to jednak mogę być przykładem do naśladowania.
Żyłam na przełomie XIII i XIV wieku we Włoszech. Pochodzę z rodziny arystokratycznej, gdzie właśnie owa doskonałość we wszystkim była stawiana na pierwszym miejscu. Zostałam oddana na wychowanie do klasztoru Sióstr Dominikanek. Miałam wtedy 9 lat. Nie było mi łatwo pogodzić się z taką decyzją moich rodziców, choć było to rzeczą normalną w tamtych czasach. Później jednak doszłam do wniosku, że było to opatrznościowe posunięcie z ich strony. Postanowiłam bowiem zostać zakonnicą. Przykro mi tylko z tego powodu, że niestety, moi rodzice tego nie pochwalali.
Następnie moje życie potoczyło się bardzo szybko. Założyłam nowy dom zakonny. Inne zakonnice wybrały mnie w wieku 15 lat na swoją przełożoną. Starałam się więc być dla nich mądrą, pobożną i zarazem wyrozumiałą „szefową”. Pan Bóg błogosławił mi różnymi łaskami, poczynając od daru proroctwa, aż do tego, że byłam w stanie żywić się jedynie chlebem i wodą, sypiać na ziemi i zamiast poduszki używać kamienia. Wiele dziewcząt dzięki mnie wstąpiło do zakonu. Po mojej śmierci ikonografia zaczęła przedstawiać mnie najczęściej z lilią w prawej ręce. W lewej z reguły trzymam założony przez siebie klasztor.
Wracając do postawionego mi pytania, myślę, że perfekcjonizm wyniesiony z domu i niejako pogłębiony przez zakonny tryb życia można przemienić w wielki dar dla innych. Oczywiście, jest to możliwe tylko wtedy, gdy współpracujemy w pełni z Bożą łaską i nieustannie pielęgnujemy w sobie zdrowy dystans do samego siebie.
Pięknie pozdrawiam i do zobaczenia w Domu Ojca!
Z wyrazami szacunku -

CZYTAJ DALEJ

Turniej WTA w Stuttgarcie - awans Świątek do półfinału

2024-04-19 20:00

[ TEMATY ]

tenis

Iga Świątek

Turniej WTA

PAP/RONALD WITTEK

Iga Świątek świętuje zwycięstwo w ćwierćfinałowym meczu z Emmą Raducanu

Iga Świątek świętuje zwycięstwo w ćwierćfinałowym meczu z Emmą Raducanu

Liderka światowego rankingu tenisistek Iga Świątek pokonała Brytyjkę Emmę Raducanu 7:6 (7-2), 6:3 i awansowała do półfinału halowego turnieju WTA 500 na kortach ziemnych w Stuttgarcie. Jej kolejną rywalką będzie Jelena Rybakina z Kazachstanu.

Świątek, która była najlepsza w Stuttgarcie w dwóch ostatnich latach, wygrała tu 10. mecz z rzędu i pewnie zmierza po trzeci samochód Porsche przyznawany triumfatorce.

CZYTAJ DALEJ
Przejdź teraz
REKLAMA: Artykuł wyświetli się za 15 sekund

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję