Parafia pw. św. Stanisława BM w Solcu Kujawskim, 11 listopada ub.r. przeżywała niecodzienną uroczystość poświęcenia pamiątkowych tablic XX-wiecznych duszpasterzy parafii. Z tej okazji odprawiona została Msza św., którą sprawowali: ks. Tadeusz Hanelt, ks. Antoni Balcerzak oraz ks. Benedykt Konieczka. Homilię wygłosił ks. Antoni Balcerzak. Przy okazji warto przybliżyć cząstkę historii ostatniego stulecia parafii pw. św. Stanisława BM, której początki sięgają XVI w.

W 1904 r. parafię objął ks. Witold Nowakowski. Dwa lata później policja zamknęła kościół, bowiem groził zawaleniem. Nabożeństwa odbywały się pod gołym niebem. Wkrótce wzniesiono Dom Parafialny, który pełnił rolę kaplicy. 25 listopada 1909 r. kościół, jako najstarszy zabytek Solca, został rozebrany. Prace przy budowie nowego kościoła rozpoczęto 2 sierpnia 1911 r., a już 1 listopada 1912 r. został poświęcony. Ofiary zbierano niemal w całej Polsce, pomogły też władze zaborcze. W 1921 r. do Solca przybył ks. Jan Mąkowski, a wraz z nim wielu Polaków, ponieważ miasto należało już do wolnej Polski. Niedawno zbudowany kościół okazał się za mały i wkrótce rozpoczęto mozolne zdobywanie funduszy na rozbudowę. 13 grudnia 1931 r. poświęcono nową świątynię, powiększoną trzykrotnie. W latach okupacji kościół był czynny, a duszpasterzował w nim ks. Franciszek Hanlet. W 1948 r. przybył do parafii ks. Jan Pelikant, który był proboszczem przez trudne 30 lat. Kościół został odnowiony wewnątrz, przyozdobiony w bogate malowidła. Na wieży zawisły dwa nowe dzwony, z okazji milenium chrztu Polski ( 966-1966). Chór został poszerzony celem umieszczenia organów z kościoła ewangelickiego. W 1967 r. w Solcu powstała druga parafia przy kościele ewangelickim. Mimo podziału parafia farna rozrosła się, potrzebne były nowe salki katechetyczne oraz mieszkania dla księży. W 1978 r. parafię objął ks. Antoni Balcerzak, który przystąpił do rozbudowy Domu Parafialnego, ponieważ tylko na to wyraziła zgodę władza komunistyczna. Rozbudowa była też konieczna ze względu na katechizację. W 1987 r. ks. prymas Józef Glemp wmurował kamień węgielny, a rok później katecheza odbywała się w pierwszych, ukończonych pomieszczeniach. W 1990 r. objął parafię ks. Benedykt Konieczka z poleceniem oddania do pełnego użytku pomieszczeń katechetycznych. Z początkiem września sale oraz sanitariaty były gotowe, ale w wyniku zaistniałych porozumień katecheza powróciła do szkół. Rok później księża wikariusze przenieśli się do przygotowanych mieszkań w Domu Parafialnym. W 1992 r. Dom Parafialny otrzymał ogrzewanie gazowe, co bardzo ułatwia obsługę grzewczą. W 1994 r. miasto ufundowało przy kościele i plebanii parkan metalowy, natomiast parafia odstąpiła część gruntów na poszerzenie chodnika wzdłuż kościoła. Dwa lata trwały prace przy budowie kaplicy cmentarnej. Plac pod budowę kaplicy poświęcił bp Jan Nowak w czasie wizytacji pasterskiej w 1994 r. z braku funduszy prace zakończyły się na zbudowaniu prezbiterium i zaplecza. Kaplica otrzymała tytuł Chrystusa Zbawiciela, a poświęcenia dokonał ks. Romuald Biniak.

27 czerwca 1998 r. Ksiądz Arcybiskup poświęcił pomnik Ojca Świętego, pierwszy w naszej archidiecezji. W sierpniu i wrześniu 1998 r. firma Kornalewicz z Turu wymalowała kościół. Założono też nową instalację nagłośnienia, natomiast firma Bogdańskich ze Żnina wykonała prace blacharskie. Na wiosnę 1998 r. rozpoczęto prace modernizacyjne przy dzwonach, które otrzymały nowe zawieszenie i automatyczne sterowanie, zmodernizowano też zegar, instalując elektroniczne sterowanie oraz załączono kuranty z melodiami.

Organizacje kombatanckie i koła prawicowe czyniły starania o zbudowanie Pomnika Niepodległości. Pomnik stanął 11 września 1999 r., a poświęcenia dokonał bp Stanisław Gądecki. W 2000 r. dokonano generalnego remontu organów.