Panie, Ty codziennie stwarzasz od nowa:
stwarzasz małego człowieka, który przychodzi z krzykiem
tulony w ramionach swojej mamy.

Stwarzasz słońce między obłokami w pochmurny dzień,
aby na naszej zmęczonej twarzy znów namalował się uśmiech.
Wiosną stwarzasz rośliny, zioła i kwiaty,
aby świat stawał się weselszy.

Stwarzasz ptaki, rekiny, niedźwiedzie i ryby,
żeby nikt nie chodził po tej ziemi głodny.

Stwarzasz dobro w sercach ludzi,
którzy potem potrafią dzielić się nim z innymi.

Panie, dziękuję dzisiaj
za wszystko, co mnie otacza.
Dziękuję za świat,
który daje nam miejsce życia,
za rodzinę, dzięki której czuję się szczęśliwsza.
Za miłość, która jest wpisana w życie każdego człowieka.
Za piękno przyrody,
które nas otacza,
i za uśmiech obcego na ulicy,
dzięki któremu zaczęliśmy wierzyć,
że dzień może stać się dla nas lepszy.
Za ptaki, których świergot dociera do naszych uszu,
wprawiając nas w przyjemny nastrój.
Za dobro, które dostrzegamy w drugiej istocie.

Dziękuję Ci także za to,
co nie do końca wiedzie się po mojej myśli:
słabsze oceny, problemy
w szkole –
bo to znaczy, że jest jeszcze coś,
nad czym muszę popracować.

Dziękuję Ci za wysokie rachunki, bo to znak,
że mam gdzie mieszkać i co jeść.
Za drobne spory z bliskimi –
bo to znaczy, że mi na nich zależy.

Dziękuję Ci, Boże,
za dzieło stworzenia!
Amen.