Ludzie młodzi zadają szereg pytań odnośnie do wyboru drogi życiowej. Pierwsza płaszczyzna dotyczy stanu, w którym ma upływać całe życie. Chodzi, więc o małżeństwo, kapłaństwo czy też zakon, bądź życie
w samotności.
Zdecydowana większość ludzi młodych wybierze drogę powołania do małżeństwa, by realizować się jako mąż i żona oraz ojciec i matka. Jeśli nawet u większości nie ma dylematu małżeństwo - kapłaństwo,
bo od początku wiedzą, że zrealizują się w małżeństwie - to powstanie pytanie: z kim mam związać się aż do śmierci?
Wybierający drogę życia kapłańskiego czy zakonnego najczęściej mają więcej pytań do Boga i do siebie. Czując się zdatnymi do małżeństwa i doceniając jego wartość, odczuwają pragnienie, by całkowicie
poświęcić się Bogu i Kościołowi w konsekracji ślubów zakonnych czy też sakramentu święceń kapłańskich. Pytanie zasadnicze dotyczy jakości powołania. Skąd pochodzi pragnienie kapłaństwa czy stanu zakonnego?
Może to być głos Ducha Świętego zachęcający w różnorodny sposób. Może to być jedynie ludzkie pragnienie łatwego i spokojnego ułożenia życia.
Najważniejszą sprawą będzie odczytanie woli Bożej. Bez wezwania Bożego - bezpośredniego czy też pośredniego - nie jest możliwe realizowanie drogi kapłańskiej i zakonnej. Jeśli jednak młody człowiek
odczyta, że Bóg wzywa go do małżeństwa nie do kapłaństwa, powinien swoje pragnienia podporządkować głosowi Bożemu.
Bywa tak, że często młody człowiek myśli: "Pragnę zostać księdzem, zakonnikiem czy zakonnicą - nie odczuwam jednak żadnego głosu Bożego". Jeśli będzie w takiej sytuacji usilnie prosił, by Bóg obdarzył
go wezwaniem, to niewykluczone, że usłyszy subtelny bądź wyraźniejszy głos Jezusa: "Pójdź za mną".
Zdecydowanie najmniejsza część to ci, którzy decydują się na życie samotne. Często są to ludzie pochłonięci pracą naukową bądź też służbą innym. Przejęci swoim posłannictwem niekiedy nie mieli czasu,
by zawrzeć znajomości i przygotować się do małżeństwa. Powołanie widzą w wykonywaniu z pasją zawodu służącego innym. W dawnych latach spotkać można było tak wielu nauczycieli oddanych całkowicie edukacji
i żyjących samotnie.
Aby odczytać dobrze swoją drogą życiową, należy uruchomić swój umysł i odczytać przesłanki, które podyktują rozsądny wybór. Należy koniecznie rozważyć to w sumieniu. Ono jako głos Boży wskaże najwłaściwszy
wybór.
Najważniejsza okaże się przy refleksjach nad powołaniem i jakością życia modlitwa. To właśnie ona jest płaszczyzną, na której dokonuje się wybór życiowej drogi i jej pogłębianie. Jest to tak ważne,
ponieważ to na modlitwie Bóg na różne sposoby objawia swoją wolę. To dzięki modlitwie w życiu codziennym możesz dostrzec wiele znaków twojego powołania. Modlitwa bowiem otwiera oczy wiary. Dzięki zaś
niej wybory są trafne, a realizacja życiowej drogi szczęśliwa.
Pomóż w rozwoju naszego portalu