Reklama

oswajanie wiary

Jeszcze słodszy powrót do domu

41. Europejskie Spotkanie Młodych zorganizowane przez ekumeniczną Wspólnotę z francuskiego Taizé za nami. Od 28 grudnia 2018 do 1 stycznia 2019 r. Madryt gościł ponad 15 tys. młodych Europejczyków z 65 krajów, wśród których było ok. 3,5 tys. Polaków, stanowiących już tradycyjnie największą grupę zagraniczną. Organizatorów wspierało ok. tysiąca wolontariuszy z Hiszpanii i innych krajów. Młodych pielgrzymów przyjęło ponad 150 parafii stołecznych. Głównym tematem tegorocznego spotkania była gościnność. W ostatnich słowach do uczestników wydarzenia przeor Taizé br. Alois wezwał do otwarcia się na drugiego człowieka. Przedstawił też trzy wyzwania służące budowaniu pokoju: działania na rzecz niwelowania różnic między bogatymi a biednymi, wspieranie inicjatyw na rzecz przyjmowania imigrantów i uchodźców oraz przeciwdziałanie bezmyślnej eksploatacji zasobów naturalnych i niszczeniu przyrody. (red., KAI)

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Podczas 41. Europejskiego Spotkania Młodych w Madrycie przeor ekumenicznej Wspólnoty Taizé, br. Alois Löser, ogłosił Wrocław kolejnym miejscem spotkania. Wrocław na przełomie 2019 i 2020 r. będzie gościł tysiące młodych z całej Europy!

O tym wydarzeniu i o powrotach do rodzinnego miasta opowiada br. Wojciech Jerie – wrocławianin, który w 2008 r. przyjął śluby wieczyste we Wspólnocie Taizé

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

AGATA PIESZKO: – Jak zareagował wrocławianin, brat we Wspólnocie Taizé na informację, że ESM odbędzie się w przyszłym roku w rodzinnym mieście?

BR. WOJCIECH JERIE: – Oczywiście bardzo się ucieszyłem. Pamiętam dobrze zwłaszcza drugie Europejskie Spotkanie Młodych, które miało miejsce we Wrocławiu w 1995 r. Pomagałem wtedy w mojej rodzinnej, salezjańskiej parafii przy Moście Grunwaldzkim. Przekonałem też moich rodziców, aby gościć dwóch młodych pielgrzymów u nas w domu. Było to bardzo piękne doświadczenie, które wywarło realny wpływ na moje życie. Cieszę się więc, że po tylu latach wspólnota będzie miała okazję wrócić do Wrocławia, który od tamtego czasu tak bardzo się zmienił.

– Kiedy ostatnio był Brat we Wrocławiu?

Reklama

– Ostatnim razem we Wrocławiu byłem w październiku 2018 r. W ubiegłym roku kilkukrotnie miałem okazję odwiedzić moje rodzinne miasto, zazwyczaj przyjeżdżam raz, dwa razy do roku.

– Ulubione miejsce we Wrocławiu?

– Bardzo lubię przechadzkę z pl. Katedralnego przez Wyspę Piasek w kierunku Rynku.

– Dlaczego na miejsce swojej służby Bogu wybrał Brat Wspólnotę Taizé?

– Po spotkaniu europejskim w 1995 r. po raz pierwszy pojechałem do Taizé latem. Było to dla mnie bardzo piękne i ważne doświadczenie. Cisza, modlitwa, jej piękno, a jednocześnie obecność tysięcy innych młodych ludzi były dla mnie bardzo inspirujące. Po tym pierwszym tygodniowym pobycie miałem wrażenie, że powinienem to doświadczenie pogłębić. W trakcie studiów we Wrocławiu zaangażowałem się więc w jedno z wrocławskich duszpasterstw akademickich (DA Wawrzyny), a jednocześnie latem, co roku, wracałem do Taizé. Kończąc studia, zastanawiałem się, co dalej. Chciałem, aby to, co miałbym robić w przyszłości, nie tylko miało sens, ale było także odpowiedzią na to, do czego zaprasza mnie Pan Bóg. Czułem, że potrzebuję czasu, aby wsłuchać się w Jego głos. Taizé wydawało się być na to idealnym miejscem.

– Kiedy zapadła decyzja o wstąpieniu do wspólnoty?

Reklama

– Zaraz po zdanym egzaminie magisterskim, dwa dni później, byłem już w Taizé. Podczas tego pobytu zdecydowałem, aby zostać dłużej i rozeznać moje powołanie. I był to piękny czas odkrywania. Powoli zacząłem rozumieć, że Pan Bóg zaprasza mnie do oddania całego życia. Gdzie? Odpowiedź wydawała mi się oczywista. Nie szukałem innych wspólnot zakonnych, czułem, że jestem zaproszony, aby tę moją drogę kontynuować wraz z braćmi ze wspólnoty z Taizé.

– A za co Brat najbardziej ceni Europejskie Spotkania Młodych i co to spotkanie na przełomie 2019 i 2020 r. może wnieść w życie wrocławian?

– Zarówno w Taizé, jak i podczas spotkań europejskich kluczowe jest słowo „zaufanie”. Tak, spotkania europejskie pozwalają wielu osobom zdobyć się na zaufanie do drugiego człowieka, otworzyć drzwi swojego domu tym, których nie znamy. Okazać im piękną, bezinteresowną gościnność. Dzięki temu otwierają się też nasze serca, pomaga nam to odnaleźć radość. Myślę, że kolejne spotkanie europejskie będzie do tego okazją.

2019-01-08 11:59

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Usłyszeć wołanie

Odkryłeś drogę swojego życia? Zastanawiasz się nad przyszłością? Może myślisz o życiu zakonnym lub kapłańskim. Zachęcamy cię do przeczytania świadectw siostry zakonnej i księdza o tym, jak oni odpowiedzieli na głos Boga, oraz do włączenia się w tydzień modlitw o powołania kapłańskie i zakonne

Bardzo wcześnie pojawiła się u mnie myśl o zakonie. W każdym razie, kiedy byłam w IV klasie szkoły podstawowej, pierwszy raz publicznie oświadczyłam, że na pewno nigdy nie wyjdę za mąż. Mama i sąsiadka, które właśnie snuły plany na temat mojej przyszłości, popatrzyły tylko na mnie i zamilkły. W VIII klasie poważnie myślałam o tym, jaką drogę wybrać, było mi bardzo trudno odpowiedzieć na pytanie, co dalej? Po skończeniu szkoły średniej podjęłam decyzję, że pójdę do klasztoru, tylko nie wiedziałam jakiego. Nie znałam żadnej zakonnicy, żadnego zgromadzenia. Pojechałam pod Warszawę, do orionistek, żeby przyjrzeć się ich życiu, temu, jak pracują, jak wygląda ich dzień. Czułam, że tam nie pasuję, usłyszałam głos, że to nie miejsce dla mnie. Wróciłam do domu zniesmaczona, z pytaniami do Pana Boga bez odpowiedzi. Krótko po tym przyśniły mi się siostry zakonne, ktoś zakładał mi czarny welon na głowę. Widziałam kształt tego welonu, ale wtedy nie wiedziałam jeszcze, że to welon nazaretański. W wakacje udałam się na pielgrzymkę na Jasną Górę, tam podczas spowiedzi usłyszałam, że powinnam pójść do ośrodka powołaniowego. Przeglądałam albumy, spodobała mi się jedna z sióstr, była nazaretanką z Wadowic. Nawiązałam z nią kontakt i tak już jesienią wstąpiłam do Zgromadzenia Sióstr Najświętszej Rodziny z Nazaretu, w którym jestem od 25 lat.
CZYTAJ DALEJ

Biskup Wojciech Skibicki nowym biskupem elbląskim

2025-09-13 12:01

[ TEMATY ]

episkopat

KEP

Bp Wojciech Skibicki, dotychczasowy biskup pomocniczy diecezji elbląskiej, został mianowany biskupem diecezjalnym tejże diecezji. Jednocześnie Ojciec Święty przyjął rezygnację bp. Jacka Jezierskiego z posługi biskupa elbląskiego. Decyzję Ojca Świętego Leona XIV ogłosiła dziś w południe Nuncjatura Apostolska w Polsce.

Przyjął rezygnację biskupa Jacka JEZIERSKIEGO z posługi biskupa elbląskiego.
CZYTAJ DALEJ

Kiedy troska o dusze staje się samowolą [Felieton]

2025-09-13 23:34

Karol Porwich/Niedziela

W piątkowe popołudnie opublikowany został list otwarty do abp. Józefa Kupnego autorstwa ks. Karla Stehlina FSSPX, przełożonego polskiego dystryktu. List, w którym możemy odnaleźć słowa stanowiące wyraz troski o „misję ratowania dusz” i niepodważalnej wierności tradycji. Zauważyć też można, że działanie Bractwa to nic innego jak heroizm wobec „upadającego Kościoła”. Kapłani Bractwa chcą chronić wiernych przed „zepsutymi rytami” po Soborze Watykańskim II. Brzmi heroicznie, dramatycznie wręcz. Tylko że… wierność w Kościele katolickim obejmuje nie tylko gorliwość o liturgię i nauczanie, ale również pełne posłuszeństwo papieżowi i biskupom.

W Liście padają słowa, że “Stolica Apostolska wydała wiele zarządzeń, które potwierdzają słuszność naszej misji od samego początku.” Podkreślony jest fakt, że papież Franciszek w liście apostolskim “Misericordia et misera” udzielił kapłanom Bractwa jurysdykcji do ważnego słuchania spowiedzi i rozgrzeszania. Jednak wkrada się w to pewna wybiórczość. Bo przecież w 12 punkcie czytamy: „Dla duszpasterskiego dobra wiernych, kierowanych wolą wyjścia naprzeciw ich potrzebom i zapewnienia im pewności co do możliwości otrzymania rozgrzeszenia, postanawiam z własnej decyzji udzielić wszystkim kapłanom Bractwa Św. Piusa X upoważnienia do ważnego i godziwego udzielania sakramentu pojednania.” Kluczowe są tutaj dwa elementy. Pierwszy to: dla duszpasterskiego dobra wiernych” – Papież Franciszek nie mówi, że czyni to jako „uznanie misji” Bractwa, lecz ze względu na dobro duchowe wiernych, którzy korzystają z ich posługi. Chodzi o to, by nie mieli wątpliwości co do ważności i godziwości sakramentu spowiedzi. Drugi: „udzielam upoważnienia” – papież nie stwierdza, że Bractwo ma je z mocy prawa czy własnej misji. Przeciwnie – uznaje, że takiego upoważnienia nie mieli i dlatego nadaje je swoją decyzją.To rozróżnienie jest istotne: papież działa z troski o wiernych, a nie jako potwierdzenie „kanonicznej misji” Bractwa. Właśnie dlatego Benedykt XVI pisał wcześniej, że „dopóki Bractwo nie ma statusu kanonicznego, jego duchowni nie pełnią żadnej posługi w sposób legalny”. Franciszek nie zmienił tego faktu, lecz zrobił wyjątek dla sakramentów: Pokuty i Pojednania oraz Małżeństwa, aby wierni nie żyli w niepewności co do sakramentów. Innymi słowy – to akt miłosierdzia wobec wiernych, a nie potwierdzenie misji Bractwa.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję