Reklama

Niedziela Podlaska

Karmelitański jubileusz

W grudniu 2018 r. minęło 97 lat od utworzenia w Polsce Zgromadzenia Sióstr Karmelitanek Dzieciątka Jezus

Niedziela podlaska 2/2019, str. IV

[ TEMATY ]

jubileusz

Agnieszka Bolewska-Iwaniuk

Mszy św. jubileuszowej przewodniczył bp Tadeusz Pikus

Mszy św. jubileuszowej przewodniczył bp Tadeusz Pikus

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Zgromadzenie zostało założone 31 grudnia 1921 r. w Sosnowcu przez sługi Boże – o. Anzelma Gądka i m. Teresę Kierocińską.

Z historii zgromadzenia

Dom macierzysty Karmelitanek Dzieciątka Jezus znajduje się w Sosnowcu. Zgromadzenie tam założone rozrastało się liczebnie, powstawały nowe placówki, podejmowano nowe dzieła. Na Nadzwyczajnej Kapitule Generalnej, obradującej w Balicach w dniach 22-26 kwietnia 1990 r., dokonano podziału administracyjnego zgromadzenia na trzy prowincje: wrocławską, krakowską i łódzką. Zgromadzenie żyje charyzmatem Bożego dziecięctwa, inspirując się regułą i duchowością karmelitańską. Siostry wzorują swoje życie na Najświętszej Osobie Dzieciątka Jezus według praktyki „małej drogi” św. Teresy od Dzieciątka Jezus, patronki zgromadzenia. Jej słowa: „Niebem moim będzie czynić dobrze na ziemi” – są hasłem zgromadzenia. Siostry karmelitanki, łącząc życie kontemplacyjne z apostolstwem czynnym, pomagają w pracy duszpasterskiej jako katechetki, organistki, zakrystianki, prowadzą przedszkola, domy rekolekcyjne, podejmują posługę charytatywną i dzieła misyjne. W Polsce pracują w trzech prowincjach: wrocławskiej, krakowskiej i łódzkiej; w innych krajach Europy: we Francji, Włoszech, w Czechach, Słowacji, na Ukrainie, Białorusi i Łotwie; a także na misjach w Afryce: w Burundi, Rwandzie i Kamerunie. Modlą się szczególnie za kapłanów i misjonarzy.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Karmelitanki w Siemiatyczach

Do Siemiatycz siostry karmelitanki przybyły w roku 1962. Siostry zajęły niewielki dom w pobliżu kościoła pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Z czasem coraz bardziej widoczna była potrzeba rozbudowania tej siedziby. W 2005 r. oddano do użytku Dom Rekolekcyjny i utworzono Warsztat Terapii Zajęciowej dla osób niepełnosprawnych. Sercem domu jest kaplica pw. św. Józefa. Z pobytu w siemiatyckim Karmelu korzystają grupy z całej Polski, często też z zagranicy, dorośli, młodzież i dzieci; grupy zorganizowane, np. oazowe, grupy Akcji Katolickiej, Żywego Różańca, nauczyciele, katecheci. Siostry organizują także rekolekcje dla młodzieży w duchu karmelitańskim. Dom służy również mieszkańcom Siemiatycz i okolic, dla których organizowane są spotkania. Licznie biorą udział w corocznej nowennie do św. Józefa i Mszy św. odpustowej 19 marca.

Reklama

Siostry karmelitanki są znakiem rozpoznawczym Siemiatycz. Mieszkańcy zwracają się do nich z prośbą o modlitwę, spotykają się w kaplicy św. Józefa na częstych adoracjach. Siostry prowadzą katechezę, odwiedzają osoby starsze. Aktywnie uczestniczą w życiu obu siemiatyckich parafii. Trudno sobie wyobrazić święta czy uroczystości kościelne bez sióstr karmelitanek. Ich talent i pracowitość podziwiać można też w dekoracjach kościołów. W Domu Zakonnym w Siemiatyczach obecnie jest 14 sióstr.

Jubileusz w Domu Zakonnym w Siemiatyczach

W Domu Zakonnym Sióstr Karmelitanek Dzieciątka Jezus w Siemiatyczach z racji na jubileusz zgromadzenia (31 grudnia) sprawowano uroczystą Mszę św. pod przewodnictwem biskupa drohiczyńskiego Tadeusza Pikusa. W modlitwie łączyli się ks. Tomasz Szmurło i ks. Marcin Gołębiewski. Zanoszonej w tym dniu modlitwie towarzyszyły słowa psalmu „Niebo i ziemia niechaj się radują”.

Eucharystię celebrowano prosząc o rozwój zgromadzenia zgodnie z wolą Bożą. Ksiądz biskup mówił: – Cieszę się, że siostry są w naszej diecezji. Jesteście światłem, które w ciemności daje świadectwo, że prawdziwym światłem jest Bóg, który z nieba zstępuje, by oświecić wszystkich ludzi.

Ekscelencja przypomniał historię zgromadzenia, zwracając uwagę, że jubileusz jest okazją, by poznać jego zasadnicze rysy, jest też sposobnością, by podziękować za posługę. Ksiądz biskup mówił: – Modlimy się, by każda z sióstr osiągnęła to, co jest wolą Boga, a więc świętość. Podkreślał obecną w zgromadzeniu równowagę modlitwy i służby: – W życiu konieczne jest zachowanie równowagi, dawanie innym świadectwa o Bogu i bycie autentycznym.

Reklama

Podczas Eucharystii w ostatnim dniu roku kalendarzowego bp Pikus zaznaczył, że koniec roku jest dniem refleksji nad życiem człowieka, w którym dziękujemy za dobre i złe chwile – trzeba umieć przyjąć wszystko, co Bóg zsyła, trzeba umieć współcierpieć z Jezusem Chrystusem.

Siostra Sylwia

Jak przypomina s. Sylwia, karmelitanka z Domu Zakonnego w Siemiatyczach, myślą przewodnią założycieli było powołanie czynnego zgromadzenia karmelitańskiego, które łączyłoby modlitwę z posługą bliźnim, a zwłaszcza z posługą wśród dzieci najuboższych. Podobne zgromadzenia działały już w innych krajach, brakowało go w Polsce. Siostra wspomina: – Do zgromadzenia wstąpiłam w roku 1959. Wtedy właśnie nasze zgromadzenie obchodziło 38. urodziny. Kiedy wstępowałam do zakonu, nasza matka założycielka sługa Boża Teresa Kierocińska nie żyła już od 13 lat, bowiem zmarła w 1946 r., ale jej pamięć była bardzo żywa. Siostry z wielką miłością wspominały swoją założycielkę, która przez 25 lat pełniła posługę jako przełożona generalna. Gdy wstępowałam do zgromadzenia, żył jeszcze ojciec założyciel o. Anzelm Gądek. Oni to w roku 1921 dali początek naszemu zgromadzeniu. Były to trudne czasy, zgromadzenie powstało w Sosnowcu, a przygarnął je wielki społecznik ks. Raczyński.

Wspominając swoje osobiste powołanie s. Sylwia mówi: – Wstąpiłam do zgromadzenia mając 24 lata, ale pragnienie to od dziecka nosiłam w sercu. Chciałam być nauczycielką albo zakonnicą. Przez 6 lat pracowałam jako nauczycielka i myślałam o wstąpieniu do zgromadzenia misyjnego. Wracając do pierwszych lat w Karmelu s. Sylwia dodaje: – Kiedy wstępowałam do zgromadzenia, było ok. 140 sióstr. Wtedy powszechnie we wszystkich zgromadzeniach oprócz imienia zakonnego każda siostra miała też numer. Ja miałam numer 145.

Z perspektywy lat siostra przyznaje, że w zgromadzeniu spełniła wszystkie marzenia. Zdobyła edukację potrzebną do podjęcia pracy katechetycznej, pracowała z dziećmi. Dwukrotnie też była kierowana na dwa miesiące na misje do Afryki. – Przez całe życie dziękuję Bogu za łaskę powołania. Powołanie to dar, to łaska, to wybranie, to Bóg spojrzał na mnie. Za to wybranie, za łaskę powołania jestem Bogu wdzięczna. Modlę się też o nowe powołania.

Wykorzystano informacje ze stron: www.karmel.pl, www.karmelitanki.pl

2019-01-08 12:01

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Jubileusz Kościoła diecezjalnego

Niedziela zielonogórsko-gorzowska 35/2020, str. IV

[ TEMATY ]

Kościół

jubileusz

Gorzów Wielkopolski

Archiwum Aspektów

Ks. inf. Edmund Nowicki, administrator apostolski w Gorzowie

Ks. inf. Edmund Nowicki, administrator apostolski w Gorzowie

Mija 75 lat od powstania Kościoła gorzowskiego. Przez te wszystkie lata trwał i rozwijał się w różnej formie organizacyjnej, która dziś nosi miano diecezji zielonogórsko-gorzowskiej. Jak wyglądały jej początki?

Druga woja światowa zniszczyła życie społeczno-polityczne obecnego Pomorza Zachodniego i Ziemi Lubuskiej. Także kościelnie region ten bardzo ucierpiał. Kanonicznie ziemie te wchodziły w skład diecezji berlińskiej, archidiecezji wrocławskiej i prałatury pilskiej. W praktyce w połowie 1945 r. istniało tylko 151 parafii katolickich, 16 dekanatów, w tym aż 8 z dawnej prałatury pilskiej, a gmin protestanckich było aż 750. Katolicy byli prawdziwą mniejszością. W takich warunkach rodził się nasz Kościół lokalny.

CZYTAJ DALEJ

Świdnica: Wyjątkowa prezentacja Całunu Turyńskiego

2024-03-14 21:03

[ TEMATY ]

Świdnica

całun turyński

ks. Mateusz Hajder

archiwum prywatne

Ks. dr Matusz opowiadał o jednej z najbardziej zagadkowych relikwii chrześcijaństwa

Ks. dr Matusz opowiadał o jednej z najbardziej zagadkowych relikwii chrześcijaństwa

Wierni parafii NMP Królowej Polski mieli niezwykłą okazję uczestniczyć w wyjątkowej prezentacji historii Całunu Turyńskiego, którą przeprowadził ks. dr Mateusz Hajder.

W niedzielę 3 marca uczestnicy niedzielnej liturgii mogli wpatrywać się w kopię niezwykłej relikwii, będącej jednym z najbardziej zagadkowych i fascynujących przedmiotów w chrześcijaństwie.

CZYTAJ DALEJ

Spojrzenie na krzyż i przylgnięcie do niego może mnie uratować

2024-03-19 06:45

[ TEMATY ]

rozważania

Karol Porwich/Niedziela

W czasie Wielkiego Postu warto zatroszczyć się o szczególny czas z Panem Bogiem. Rozważania, które proponujemy na ten okres pomogą Ci znaleźć chwilę na refleksję w codziennym zabieganiu. To doskonała inspiracja i pomoc w przeżywaniu szczególnego czasu przechodzenia razem z Chrystusem ze śmierci do życia.

Wędrówka po pustyni (Lb 21, 4-9) na pewno nie należała do łatwych, ale była drogą z niewoli do wolności, a to zawsze kosztuje. Bóg troszczył się o swój lud, jednak byli tacy, którzy wciąż znajdowali powód do narzekania… Aby ich tego oduczyć, Bóg wybrał dra- styczną karę: zesłał jadowite węże. Ratunkiem dla ludzi stała się podobizna węża. Gdy ukąszony spojrzał na miedzianego węża umieszczonego na wysokim palu, zostawał przy życiu (okazja do rachunku sumienia czy ja narzekam). Jezus powiedział: „Gdy wywyższycie Syna Człowieczego, wówczas poznacie, że Ja jestem i że niczego nie czynię sam z siebie” (J 8, 28). On wisiał na krzyżu, na wzgórzu Golgoty, wszyscy Go widzieli. Gdy upadam w grzech, tracę siły, nadzieję, życie… Spojrzenie na krzyż i przylgnięcie do niego może mnie uratować. Czy/jak korzystam z tej szansy?

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję