Przed Mszą św. przedstawicielki zgromadzenia przyniosły przed ołtarz relikwie błogosławionego, które gospodarz parafii, ks. Bernard Kozłowski, umieścił na honorowym miejscu, obok wizerunku bł. Edmunda, otoczonego biało-czerwonymi kwiatami i elementami patriotycznymi. Nic dziwnego, wszak jego życie w czasach niepokojów, ucisków i zrywów powstańczych pierwszej połowy XIX wieku kształtowała pierwsza po Bogu miłość do ojczyzny. Po Eucharystii odmówiono modlitwę za wstawiennictwem błogosławionego. Następnie wierni ucałowali relikwie.
S. Małgorzata Kaput, reprezentująca na uroczystości przełożoną generalną sióstr służebniczek, powiedziała „Niedzieli”, że intencją i istotą parafialnego wydarzenia było zwrócenie uwagi na ochronę dzieci i młodzieży przed deprawacją. Ten cel był mocno obecny w posłudze bł. Edmunda Bojanowskiego i jest nadal realizowany we współczesnym charyzmacie zgromadzenia. Ks. Bernard Kozłowski wyraził zaś nadzieję, że „błogosławiony będzie się szczególniej opiekował parafią, a wierni zyskają orędownika w niebie”.
Edmund Bojanowski urodził się 14 listopada 1814 r. w Grabonogu k. Gostynia, w ówczesnym Księstwie Poznańskim, w głęboko religijnej i patriotycznej rodzinie ziemiańskiej. Studiował na Uniwersytecie Wrocławskim i w Berlinie. Punktem zwrotnym w jego życiu była epidemia cholery w rodzinnym regionie w 1849 r. Wówczas z narażeniem życia pielęgnował chorych, za własne oszczędności kupował żywność i lekarstwa. Jako osoba świecka założył 3 maja 1850 r. żeńskie zgromadzenie zakonne Sióstr Służebniczek Bogarodzicy Dziewicy Niepokalanie Poczętej. Zmarł 7 sierpnia 1871 r. W tym roku przypada 20. rocznica beatyfikacji Edmunda Bojanowskiego, której 13 czerwca 1999 r. dokonał Jan Paweł II.
