Reklama

Niedziela Kielecka

Wkraczamy w Adwent. Oczekujemy

Dzisiaj chcemy mieć szybko, najlepiej, i wszystko na wysokim C. Adwent wymaga zwolnienia, uczy oczekiwania na tę najważniejszą Osobę i daje nam na to czas. Nie próbujmy go wyprzedzać

Niedziela kielecka 48/2019, str. 4-5

[ TEMATY ]

adwent

TD

Roraty w kościele akademickim. Tylko przy blasku świec

Roraty w kościele akademickim. Tylko przy blasku świec

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Adwent w Kościele

Adwent jest czasem, w którym wołamy: Marana tha – Przyjdź Panie Jezu. – Potrójne jest przyjście Pana. Pierwsze należy do przeszłości. Wsłuchujemy się w tęsknotę proroków Starego Testamentu, szczególnie Izajasza, za obiecanym Mesjaszem, który dokona cudu nowego wyjścia – mówi ks. Dariusz Gącik, wikariusz generalny. Czas się wypełnił i Pan rzeczywiście przyszedł, Syn Boży stał się człowiekiem, aby przynieść nam zbawienie. W drugiej części Adwentu będziemy w sposób szczególny przygotowywać się do świętowania tej tajemnicy Narodzenia Pańskiego.

– Drugie przyjście Pana kieruje nasze spojrzenie w przyszłość, bowiem Pan powtórnie przyjdzie na ten świat na końcu czasów, aby sądzić żywych i umarłych. W pierwszej części Adwentu jesteśmy zaproszeni do głębszego uświadomienia sobie tej prawdy i wzbudzenia w swoim sercu pragnienia nieba – tłumaczy ks. Gącik.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Pomiędzy tymi dwoma wymiarami Adwentu jest jeszcze trzecie przyjście Pana, które dokonuje się tu i teraz. Pan przychodzi do nas w swoim Słowie, w mocy sakramentów, modlitwie, wydarzeniach i głosie naszego sumienia. Otwarcie serca na to Jego przyjście pomaga owocnie przeżyć Adwent, jako czas nawrócenia, nadziei i ufności.

Reklama

W świecie, w którym dominuje konsumpcyjne i praktyczne podejście do życia, warto na nowo odzyskać właściwe rozumienie Adwentu. – Nie można ulec duchowi tego świata, który koncentruje się na św. Mikołaju, kolędach i prezentach. Takie będzie Boże Narodzenie, jaki będzie Adwent – podkreśla ksiądz wikariusz generalny.

Dla nas wszystkich są rekolekcje adwentowe, sakrament pokuty i pojednania, i Słowo Boże, które jest przewodnikiem na drogach naszego życia.

Adwent rozpoczyna nowy rok liturgiczny, który obecnie będzie poświęcony tajemnicy Eucharystii. Ks. Dariusz Gącik tłumaczy: – Wielu chrześcijan w sposób ograniczony rozumie tę wielką tajemnicę naszej wiary, patrzy na nią w perspektywie atrakcyjności lub przeżywa ją tylko jako niedzielny obowiązek, dodatek do czyjegoś ślubu czy pogrzebu. Chrześcijanin, który nie uczestniczy w Eucharystii lub przeżywa ją powierzchownie, nigdy nie wejdzie na drogę życia dojrzałą wiarą. W konsekwencji chodzi o „wypłynięcie na głębię”, aby przeżywać Eucharystię jako uobecnienie śmierci i zmartwychwstania Jezusa Chrystusa, Jego żywą obecność wśród nas, szczególnie pod postaciami chleba i wina oraz „tajemnicę ślubną”, gdzie Jezus Chrystus, nasz Oblubieniec jednoczy się z nami, swoją Oblubienicą – podkreśla kapłan.

Adwent w parafiach

Reklama

Ks. Włodzimierz Jastrząb, proboszcz w Skorzeszycach, szczególnie uwypukla znaczenie rekolekcji adwentowych. Kaznodzieję zamawia z dużym wyprzedzeniem (ba, ma już go nawet na 2020 r.), bo chce, aby była to odpowiednia osoba, dobrze przygotowana. Rekolekcje 2019 odbędą się przed trzecią niedzielą Adwentu, a poprowadzi je ks. Adam Wilczyński. – Wtedy jest rzeczywiście ogromna mobilizacja duchowa, bardzo dużo osób przystępuje do spowiedzi i komunii św., zwykle praktykujemy spowiedź w soboty, więcej osób może wtedy z niej swobodnie skorzystać – mówi ks. Jastrząb. W parafii są trzy szkoły (Wola Jachowa, Skorzeszyce, Sieraków) więc osobno odbywają się rekolekcje dla dzieci, są też spotkania z kandydatami do I Komunii św., bierzmowania i z ich rodzicami. Nastrój adwentowy wzbogacają dekoracje, w tym roku oparte na „Drodze do Betlejem” wydawnictwa Hlondianum.

Reklama

Znaczenie symboliki, ale i adwentowej aktywności, podkreśla także ks. Grzegorz Pałys, proboszcz parafii św. Maksymiliana w Kielcach. – Staramy się, aby nie był to bierny czas oczekiwania, aby było to godne przyjęcie ważnego Gościa – mówi. A więc Msza św. roratnia wyłącznie o 6. rano, z procesją przy zgaszonym świetle, z codziennym krótkim Słowem Bożym. – Mamy prostować ścieżki swojego życia, ale Bóg też na nas czeka, dlatego tak ważny jest sakrament pokuty, stąd podczas każdej Mszy św. musi być możliwość spowiedzi – podkreśla proboszcz. Nowenna przed Bożym Narodzeniem z pięknym i głębokim przesłaniem, to także propozycja na Adwent. – Nie może tak być, że myślimy tylko „moje, twoje”, chodzi o to, by odmieniała się wspólnota – tłumaczy ks. Pałys. Stąd oferta konkretnej pomocy dla potrzebujących, stała w tej parafii, ale szczególnie akcentowana w Adwencie. Inicjatywy charytatywne realizowane są we współpracy z Caritas i Bankiem Żywności, ogromną pracę wykonuje parafialny zespół Caritas, docierając do wielu samotnych chorych, czy uboższych. 12 osób objętych programem dysponuje specjalną kartą do Biedronki, umożliwiającą najpilniejsze zakupy za 150 zł miesięcznie. Program przewiduje też aktywizację tych osób, które uczestniczą w wyjazdach do sanktuariów, w projekcjach filmów. – Bardzo pragną kontaktu z drugim człowiekiem, rozmowy – zauważa ks. Pałys. Stałym wsparciem w gromadzone przez wolontariuszy produkty objętych jest ok. 30 osób w parafii, ale – jak zastrzega proboszcz, nikt w potrzebie nie odejdzie z pustymi rękami. Zwieńczeniem tych inicjatyw jest wigilia parafialna, która odbywa się na plebanii, z udziałem zespołu, scholii, ministrantów.

Rytm Adwentu w każdej parafii wyznaczają rekolekcje i roraty, to schemat, do którego przywykliśmy, co nie oznacza, że jest zły.

– Jesteśmy dzisiaj mocno wydani na żer popkultury, żyjemy w czasie, który znosi oczekiwanie. Towarzyszy nam opis rzeczywistości, w której dominują pragnienia materialne, hedonizm. My duszpasterze nie jesteśmy od tego, by polemizować ze światem i czynić mu zarzuty, musimy raczej wykreować dobry poziom oferty duszpasterskiej. Jeżeli propozycję adwentową kierujemy głównie do dzieci – to za mało, to jest grzech zaniechania – mówi ks. dr hab. Rafał Dudała, duszpasterz akademicki. Podkreśla wymiar czuwania historycznego, sakramentalnego, eschatologicznego.

– Roraty nie mogą być GŁÓWNIE dla dzieci, gdy rodzice idą na świąteczne zakupy, liturgia w tym wszystkim się nie odnajduje. Nie zgadzam się na roraty o godz. 16 czy 18. Uproszczeniami duszpasterskimi nie przełamiemy tendencji popkulturowych. Adwent potraktujmy poważnie, czyli WAŻNIE, przeżyjmy go na dobrym poziomie w obszarze, który od nas zależy – zaznacza.

Adwent we wspólnotach

Reklama

WESOŁA 54 – centrum duszpasterskie, które od leżących u jego początków wątków akademickich rozrosło się do 15. wspólnot, proponuje roraty o godz. 6.30 rano, przy blasku (wyłącznie) świec, z zachowaniem tradycyjnych dawnych rytów, ze składkowym śniadaniem po. Od niedawna przyjął się zwyczaj katechez adwentowych, odbywanych w cztery kolejne niedziele. Rozważanym tematem staną się w tym roku orędzia czterech Ewangelistów (w 2018 r. kaznodzieje rozważali pięć przykazań kościelnych). W tegorocznym Adwencie rusza również cykl poświęcony papieżowi pn. „Franciszek odczarowany”. 6 grudnia zaplanowano z kolei poświęcenie ikon napisanych przez artystów z działającej tutaj Szkoły Pisania Ikon. A 20 grudnia – przygotowana własnym sumptem wigilia dla członków wszystkich 15 grup, z Mszą św. i błogosławieństwem opłatków. – Jest na niej sporo osób, dla których jest to jedyna wigilia – mówi ks. Dudała.

Wnętrza Zespołu Szkół Katolickich Diecezji Kieleckiej z każdym dniem grudnia przyjmują bardziej adwentowy charakter, odbywa się „strojenie szkoły”, przybywa wieńców adwentowych, informacji w tematycznych gazetkach – mówi o tym ks. prefekt Artur Płaziński. Codziennie rano w kaplicy szkolnej są roraty – celebruje je dyrektor szkoły ks. Jacek Kopeć. Trwają coraz bardziej intensywne próby do jasełek, przygotowywanych zarówno przez uczniów szkoły podstawowej, jak i licealistów. 20 grudnia obejrzy je bp Jan Piotrowski.

Z kolei młodzież Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży skupiła się na ogólnopolskiej akcji „Polak z sercem”, która w sensie ścisłym trwała od 11 do 24 listopada, ale przez cały Adwent była kontynuowana. Jej celem jest przygotowanie paczek dla ubogich rodaków na Ukrainie i Białorusi. Część darów trafi do kresowiaków jeszcze przed Bożym Narodzeniem.

Jak informuje ks. Marek Blady, diecezja kielecka realizuję tę ogólnopolską kampanię od 2018 r., czyli równolegle z jej inauguracją w Polsce. W tym roku zbiórkę przeprowadzali młodzi ludzie w różnych, dość odległych od siebie zakątkach diecezji: w Chęcinach, Łopusznie i Skale. Najpierw była promocja w kościołach, a 11 listopada ruszyła zbiórka trwałych środków żywności, artykułów chemicznych oraz szkolnych i biurowych, które zasilą świetlice na Kresach, bo taka jest akurat potrzeba.

– Produkty są przez nas segregowane, ładnie pakowane, a pierwszy transport trafi do obwodu lwowskiego na Ukrainie jeszcze przed świętami. Kolejne – do grodzieńskiego na Białorusi – informuje Paweł Gąsowski, diecezjalny koordynator akcji.

W ubiegłym roku dzięki tej pięknej kampanii KSM zrealizowanej w 16 diecezjach, przekazano na Kresy 11 ton produktów, ofiarowanych mieszkańcom obwodów grodzieńskiego i lwowskiego. Partnerami akcji są Caritas Lwów i Caritas Grodno. Będą oni wspomagać logistyczne KSM za granicą. Ponadto Caritas Polska uruchomiła SMS charytatywny dla chcących wpierać akcję.

2019-11-26 12:50

Oceń: +2 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Na spotkanie z Panem

Niedziela szczecińsko-kamieńska 51/2011

[ TEMATY ]

adwent

BOŻENA SZTAJNER

Małymi krokami zbliżamy się do końca Adwentu. Historia Adwentu jako czasu oczekiwania na dzień narodzin Chrystusa sięga V wieku. „Adventus” oznaczający „przyjście” był czasem przygotowywania się wiernych do przyjścia na oczekiwanego Mesjasza. Czas ten wypełniały obrzędy kościelne wzbogacone lokalnymi zwyczajami, np. na Podlasiu miało miejsce odtrąbienie Adwentu na ligawkach (rodzaj ludowego instrumentu dętego). W starożytności Adwent oznaczał oficjalny przyjazd, odwiedziny dygnitarza państwowego po objęciu urzędu. Natomiast w znaczeniu religijnym było to coroczne przybywanie bóstwa do świątyni. Adwent na Wschodzie miał charakter postny, natomiast na Zachodzie było to radosne i pobożne przygotowanie do Bożego Narodzenia. W tych dniach ludzie częściej modlili się, przystępowali do sakramentu pokuty i pojednania oraz do Komunii św., a w poniedziałki, środy i piątki zachowywali post. Starali się to podkreślić nie tylko swoim zachowaniem, ale również ubiorem i wyglądem domów. To, co łączy cały Adwent, to modlitwa. Przejawem tego pobożnego trwania na modlitwie z Maryją jest Msza św. roratnia, podczas której zapala się dodatkową, ozdobną świecę zwaną roratką. Dawniej świeca adwentowa była związana ze stanami. Podchodzący do świeccy mówili: „Gotowy jestem na Sąd Boży”. Drugim symbolem Adwentu jest wieniec adwentowy z czterema świecami zapalanymi w kolejne niedziele podczas wspólnej modlitwy rodzinnej. Według ks. Bogusława Nadolskiego, znanego liturgisty w Polsce i chrystusowca, „Światło, zieleń i forma wieńca posiadały swoją wymowę, oznaczały światło, nadzieję, życie i Boga. Wieniec adwentowy jest obrazem wspólnoty oczekującej w miłości i radości swego Pana”. Dzisiaj zapalamy już ostatnią świecę, która przypomina, że wchodzimy w bezpośrednie przygotowanie do świąt. Wcześniej czytania biblijne okresu Adwentu (do 16 grudnia) mówiły o rzeczach ostatecznych, czyli o końcu świata, umacniały one naszą wiarę, że rzeczywiście przyjdzie Chrystus jako Sędzia żywych i umarłych. Błogosławiony Jan Paweł II często podkreślał, że Adwent oprócz przygotowania wiernych do godnego przeżycia Bożego Narodzenia powinien skłaniać do refleksji nad powtórnym przyjściem Chrystusa w chwale. 2 grudnia 2001 r. Papież mówił: „Adwent jest synonimem nadziei. Niedaremnym oczekiwaniem na jakiegoś bezosobowego boga, lecz konkretną i niezawodną ufnością wobec Tego, który już raz do nas przyszedł. Jest to nadzieja, która pobudza do czujności, cnoty wyróżniającej ten szczególny okres liturgiczny. Do czujności w modlitwie, ożywianej pełnym miłości przebaczeniem, oczekiwaniem; czujności wyrażającej się w dynamice konkretnej miłości, której towarzyszy świadomość, że - królestwo Boże przybliża się tam, gdzie ludzie uczą się żyć jak bracia”. Dzisiaj w sposób szczególny oczami wyobraźni i wiary kierujemy nasze kroki do Nazaretu i spoglądamy na Matkę Bożą, która na słowa archanioła Gabriela wypowiada słowo „fiat” - niech mi się stanie. Z wielką pokorą i wiarą przyjmuje słowa, które Bóg przekazuje Jej za pośrednictwem swojego posłańca: „Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według twego słowa” (Łk 1,38). Pokorna postawa Maryi - Matki „Słowa, które stało się ciałem” - może być dla nas programem nie tylko na nadchodzące święta Narodzenia Pańskiego, ale na całe życie. Uczmy się od Maryi postawy służby i zawierzenia.
CZYTAJ DALEJ

Neapol gotowy na uroczystość i cud św. Januarego

2025-09-18 07:25

[ TEMATY ]

św. January

cud św. Januarego

commons.wikimedia.org

Cud św. Januarego

Cud św. Januarego

Słynna Uroczystość św. Januarego w tym roku, podczas której wierni oczekują na dokonanie się cudu krwi świętego - jej przemiany ze stanu stałego w płynny - połączona będzie 19 września z zakończeniem XXXI Synodu Kościoła w Neapolu. Wręczone zostaną posynodalne „Wskazania duszpasterskie”.

Uroczystość przypada 19 września, jednak już dzien wcześniej Kościół w Neapolu rozpocznie świętowanie. Zwłaszcza, że w tym roku połączone jest ono z zakończeniem XXXI Synodu miejscowego kościoła i przekazaniem „Wskazań duszpasterskich.”
CZYTAJ DALEJ

Papież Leon XIV: miałem wspaniałe relacje z rodzicami

2025-09-18 15:09

[ TEMATY ]

Papież Leon XIV

relacje z rodzicami

wspaniałe

PAP

Papież Leon XIV

Papież Leon XIV

Papież Leon XIV miał wspaniałe relacje z ojcem i matką. W wywiadzie dla amerykańskiego portalu „Crux”, którego fragmenty opublikowano w czwartek w Rzymie, papież powiedział, że nadal jest blisko związany ze swoimi dwoma braćmi, mimo że jeden z nich reprezentuje przeciwne poglądy polityczne i mimo że mieszkają w różnych miejscach. Leon podkreślił, że to właśnie doświadczenia rodzinne ukształtowały go jako osobę.

Papież opowiedział się za większym uznaniem tradycyjnych rodzin składających się z ojca, matki i dzieci. Rodzina jest „fundamentem” społeczeństwa.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję