Papież przypomniał, że Międzynarodowa Komisja Anglikańsko-Rzymskoatolicka (ARCIC) jest owocem spotkania Pawła VI i arcybiskupa Canterbury Michaela Ramseya w 1966 roku. Wyrażono wówczas nadzieję na osiągnięcie pełnej jedności. Chociaż wydaje się, że jest jeszcze daleko do tego celu, to obie strony są przekonane, iż Duch Święty prowadzi je w tym kierunku.

Franciszek zauważył, że niebawem zostanie ogłoszonych pięć wspólnych deklaracji drugiej fazy dialogu anglikańsko-katolickiego, z komentarzami i odpowiedziami. Zaznaczył, że stosunki ekumeniczne i dialog nie są drugorzędnymi elementami życia Kościoła. „Sprawa jedności nie jest przedsięwzięciem opcjonalnym a dzielące nas różnice nie muszą być postrzegane jako nieuniknione” - stwierdził gospodarz spotkania. Komentując oczekiwania większych postępów zachęcił, by pomimo trudności w dialogu nie zniechęcać się, ale ufać w moc Ducha Świętego, który może uzdrowić i pojednać podzielonych chrześcijan, dokonując tego, co po ludzku wydaje się niemożliwe.

Ojciec Święty wskazał, że istnieją już także silne więzy – to znaczy wspólne świadectwo chrześcijan należących do różnych Kościołów, będących ofiarami prześladowań i przemocy jedynie z powodu wyznawanej wiary. W tym kontekście przypomniał męczenników ugandyjskich z XIX wieku, którzy wspólnie zginęli - zarówno katolicy, jak i anglikanie. Wyraził przekonanie, że ich krew stanowić będzie podstawę nowej ery zaangażowania ekumenicznego.

„Świadectwo tych naszych braci i sióstr wymaga, abyśmy żyli zgodnie z Ewangelią i abyśmy z determinacją dążyli do wypełnienia woli Pana wobec swego Kościoła. Dzisiaj świat pilnie potrzebuje wspólnego, radosnego świadectwa chrześcijan, od obrony życia i godności ludzkiej po wspieranie sprawiedliwości i pokoju” - zapewnił Franciszek swych gości.

Dialog teologiczny katolicko-anglikański jest najstarszy z kilkunastu rozmów ekumenicznych, jakie prowadził w przeszłości i obecnie Kościół katolicki. Oficjalnie rozpoczął się on w styczniu 1970, gdy w Windsorze w Wielkiej Brytanii odbyło się pierwsze posiedzenie wspomnianej Komisji Międzynarodowej. Ale już w latach 1967-68 odbyły się 3 spotkania przygotowujące te rozmowy. W wyniku podjętych wówczas ustaleń powołano do życia ARCIC-I, która w latach 1970-81 odbyła łącznie 13 posiedzeń. Owocem tamtych obrad był dokument wyjaśniający stanowisko obu Kościołów nt. władzy i autorytetu.

W latach 1983-2011 toczyła się druga faza rozmów ( ARCIC-II), która odbyła łącznie 35 spotkań i wypracowała dwa ważne dokumenty - nt. władzy i Maryi (Maryja: Łaska i Nadzieja w Chrystusie).

W dniach 17-27 maja 2011 w klasztorze ekumenicznym w Bose w Północnych Włoszech odbyło się spotkanie rozpoczynające 3. etap dialogu w ramach ARCIC. Obecnie mają być rozpatrywane takie zagadnienia jak Kościół jako wspólnota - lokalna i powszechna - i jak w niej Kościół rozeznaje prawidłowe nauczanie etyczne. Współprzewodniczącymi ARCIC-III są metropolita Birmingham abp Bernard Longley i anglikański arcybiskup David Moxon z Nowej Zelandii.