Jak kochać Eucharystię, lepiej ją przeżywać rozumiejąc znaki, gesty, postawy i słowa – to zadanie, które podejmuje Eucharystyczny Ruch Młodych (ERM), wpisujący się w duszpasterski krajobraz naszej archidiecezji.
Wśród wielu propozycji duszpasterskich archidiecezji przemyskiej, w tym roku pojawia się propozycja dla formacji eucharystycznej dzieci pierwszokomunijnych. W związku z tym moderator Eucharystycznego Ruchu Młodych ks. Witold Orzechowski zaprasza na I Diecezjalną Pielgrzymkę Dzieci połączoną z obchodami Dnia Dziecka.
Na początku warto zadać pytanie: czym jest Eucharystyczny Ruch Młodych i jaka jest jego historia? Eucharystyczny Ruch Młodych związany jest ze stowarzyszeniem Apostolstwa modlitwy, które zostało zapoczątkowane we Francji w drugiej połowie XIX wieku w jezuickim seminarium. Podczas międzynarodowego Kongresu Eucharystycznego w Lourdes w 1914 r. stwierdzono potrzebę utworzenia dla dzieci organizacji o profilu eucharystycznym. Po orędziu papieża Benedykta XV wzywającym dzieci całego świata do modlitwy o pokój, w 1916 r. jezuita o. Bessier zakłada Krucjatę Eucharystyczną jako organizację dla dzieci w ramach Apostolstwa Modlitwy. Pierwsze oddziały powstały we Francji, a następnie Krucjata szybko rozszerzyła się w innych krajach. W 1921 r. Benedykt XV dokonał oficjalnego zatwierdzenia Krucjaty. Jego następca, papież Pius XI zaraz na początku swojego pontyfikatu, w 1922 r. udzielił błogosławieństwa „rycerzom eucharystycznym”, których liczba dochodziła już wtedy do 900 tys.
Na terenie Polski Krucjata została założona przez św. Urszulę Ledóchowską, założycielkę Zgromadzenia Sióstr Urszulanek. Zetknąwszy się z Krucjatą we Francji, zapragnęła objąć jej działaniem dzieci w Polsce. Po porozumieniu się z o. Bessier’em i otrzymaniu aprobaty na to dzieło, Matka Ledóchowska zakłada pierwsze koło Krucjaty w Pniewach k. Poznania 1 stycznia 1925 r. Krucjata stale się rozwija, tak że w 1939 r. osiąga liczbę ok. 200 tys. członków.
Odnowa tego ruchu na ziemiach naszej Ojczyzny dokonała się w ramach przygotowań do II Kongresu Eucharystycznego w Polsce, kiedy to biskupi poznańscy zwrócili się do Zgromadzenia Sióstr Urszulanek Serca Jezusa Konającego z prośbą o pomoc w przywróceniu Krucjaty Eucharystycznej w naszym kraju. I siostry chętnie podjęły się tego zadania. Krucjata została reaktywowana najpierw w diecezjach: poznańskiej i gorzowskiej, a następnie w innych diecezjach, jako Eucharystyczny Ruch Młodych. – Arcybiskup Adam Szal zaproponował mi funkcję moderatora w archidiecezji. Wysłał mnie do Poznania na Ogólnopolskie spotkanie moderatorów, które odbyło się z abp. Stanisławem Gądeckim i wspomnianym wyżej ks. Grzegorzem, dyrektorem krajowym. Tam tak naprawdę pierwszy raz spotkałem się z moderatorami z różnych diecezji i zacząłem sam poznawać Eucharystyczny Ruch Młodych. Powiem szczerze, że nie będzie łatwo sprostać temu zadaniu, tym bardziej, że pandemia już na samym początku powstawania tego dzieła pokrzyżowała nam plany na przyszłość, ale trzeba być dobrej myśli, ufając, że się uda – opowiada ks. Witold Orzechowski.
Główne cele i zadania ERM
Reklama
Eucharystyczny Ruch Młodych ma cztery podstawowe zasady, które brzmią: żyj Mszą św.; czytaj Ewangelię; kochaj bliźnich; bądź trzynastym apostołem. Zatem członkowie Eucharystycznego Ruchu Młodych w codziennym życiu kierują się tymi zasadami przez umocnienie więzi z Jezusem Eucharystycznym poprzez świadomy, pobożny i aktywny udział w Mszy św., poznawanie Pana Jezusa w Piśmie Świętym, a także ożywienie życia modlitwy, aby nauczyć dzieci różnych jej form i rodzajów, postaw w jej trakcie, oraz mobilizowanie do apostolstwa wśród rówieśników, aby żyć przykazaniem miłości na co dzień w domu, w szkole, na podwórku i wprowadzać tam miłość.
W archidiecezji przemyskiej
– Chciałbym, aby Eucharystyczny Ruch Młodych w naszej diecezji był taką pomocą dla katechetów w formowaniu dzieci już od najmłodszych lat, zwłaszcza dzieci przygotowujących się do I Komunii św. i w okresie zaraz po niej. Eucharystyczny Ruch Młodych kładzie szczególny nacisk na wychowanie dzieci i młodzieży do świadomego, pobożnego i aktywnego udziału w Mszy św. oraz do adoracji Jezusa ukrytego w Najświętszym Sakramencie – mówi ks. Witold.
Ważną inicjatywą Eucharystycznego Ruchu Młodych w naszej diecezji będzie organizacja diecezjalnych pielgrzymek dla dzieci pierwszokomunijnych, rocznicowych i członków Eucharystycznego Ruchu Młodych. – W tym momencie chcielibyśmy skupić się raczej na sanktuariach i kościołach naszej archidiecezji, tak przecież pięknych i czekających na nasze odkrycie. Chcielibyśmy zaproponować trzy takie pielgrzymki w ciągu roku. To spotkanie odbędzie się w trzech sanktuariach maryjnych naszej archidiecezji. Rozpocznie się Mszą św. pod przewodnictwem jednego z naszych księży biskupów, a następnie będzie czas na piknik, gry, zabawy, konkursy i różne atrakcje dla dzieci i ich rodziców, ponieważ chcielibyśmy powiązać to wydarzenie z obchodami Dnia Dziecka – podkreśla ks. Witold.
Oto szczegółowe terminy i miejsca poszczególnych form pielgrzymki: 28 maja – Domaradz – sanktuarium Matki Bożej Nieustającej Pomocy; 11 czerwca – Leżajsk – Fara pw. Świętej Trójcy; 18 czerwca – Tuligłowy – sanktuarium Matki Bożej Tuligłowskiej. Zgłoszenia i zapisy zorganizowanych grup z parafii do dnia 15 maja br.
10 listopada blisko 150 dzieci wraz z duszpasterzami i opiekunami przyjechało do Chojnowa do parafii świetych Piotra i Pawła na diecezjalne spotkanie Eucharystycznego Ruchu Młodych.
Od 11. już lat przed patronalnym świętem Chrystusa Króla Wszechświata młodzi członkowie ERM-u przybywają do Chojnowa, gdzie mieści się diecezjalne centrum ruchu. Tym razem przeżywali ten dzień pod hasłem nowego roku duszpasterskiego: „Wierzę w Kościół Chrystusowy”.
Szkaplerz to najpopularniejsza obok Różańca świętego forma pobożności maryjnej. Historia szkaplerza sięga góry Karmel w Ziemi Świętej, kiedy to duchowi synowie proroka Eliasza prowadzili tam życie modlitewne. Było to w XII wieku. Z powodu prześladowań ze strony Saracenów bracia Najświętszej Maryi Panny z Góry Karmel przenieśli się do Europy i dali początek zakonowi zwanemu karmelitańskim.
W południowej Anglii w Cambridge mieszkał pewien bogobojny człowiek - Szymon Stock, generał zakonu, który dostrzegając grożące zakonowi niebezpieczeństwa, modlił się gorliwie i błagał Maryję, Najświętszą Dziewicę, o pomoc. Pewnej nocy, z 15 na 16 lipca 1251 r., ukazała mu się Najświętsza Panienka w otoczeniu aniołów. Szymon otrzymał od Maryi brązowy szkaplerz i usłyszał słowa: „Przyjmij, Synu najmilszy, szkaplerz Twego zakonu jako znak mego braterstwa, przywilej dla Ciebie i wszystkich karmelitów. Kto w nim umrze, nie zazna ognia piekielnego. Oto znak zbawienia, ratunek w niebezpieczeństwach, przymierze pokoju i wiecznego zobowiązania”. Od tamtej pory karmelici noszą szkaplerz, czyli dwa prostokątne skrawki wełnianego sukna z naszytymi wyobrażeniami Matki Bożej Szkaplerznej i Najświętszego Serca Pana Jezusa, połączone tasiemkami. Słowo „szkaplerz” pochodzi od łacińskiego słowa „scapulae” (plecy, barki) i oznacza szatę, która okrywa plecy i piersi. Papież Pius X w 1910 r. zezwolił na zastąpienie szkaplerza medalikiem szkaplerznym.
Do wielkiej Rodziny Karmelitańskiej chcieli przynależeć wielcy tego świata - królowie, książęta, możnowładcy, ale i zwykli, prości ludzie. Dzięki papieżowi Janowi XXII - temu samemu, który wprowadził święto Trójcy Świętej i wyraził zgodę na koronację Władysława Łokietka - szkaplerz stał się powszechny. Papież miał objawienia. Matka Boża przyrzekła szczególne łaski noszącym pobożnie szkaplerz karmelitański. A Ojciec Święty ogłosił te łaski światu chrześcijańskiemu bullą „Sabbatina” z dnia 3 marca 1322 r. Bulla mówiła o tzw. przywileju sobotnim. Szczególne prawo do pomocy ze strony Maryi w życiu, śmierci i po śmierci mają ci, którzy noszą szkaplerz. Jest to niejako suknia Maryi, czyli znak i nieomylne zapewnienie macierzyńskiej opieki Matki Bożej. Kto nosi szkaplerz karmelitański, ten otrzymuje obietnicę, że dusza jego wkrótce po śmierci będzie wyzwolona z czyśćca. Stanie się to w pierwszą sobotę miesiąca po śmierci. Oczywiście, pod warunkiem, że ta osoba nosiła szkaplerz w należytym duchu i żyła prawdziwie po chrześcijańsku, zachowała czystość według stanu i modliła się modlitwą Kościoła.
Jan Paweł II pisał do przełożonych generalnych Zakonu Braci NMP z Góry Karmel i Zakonu Braci Bosych NMP z Góry Karmel, że w znaku szkaplerza zawiera się sugestywna synteza maryjnej duchowości, która ożywia pobożność ludzi wierzących, pobudzając ich wrażliwość na pełną miłości obecność Maryi Panny Matki w ich życiu. „Szkaplerz w istocie jest «habitem» - podkreślał Ojciec Święty. - Ten, kto go przyjmuje, zostaje włączony lub stowarzyszony w mniej lub więcej ścisłym stopniu z zakonem Karmelu, poświęconym służbie Matki Najświętszej dla dobra całego Kościoła. Ten, kto przywdziewa szkaplerz, zostaje wprowadzony do ziemi Karmelu, aby «spożywać jej owoce i jej zasoby» (por. Jr 2, 7) oraz doświadczać słodkiej i macierzyńskiej obecności Maryi w codziennym trudzie, by wewnętrznie się przyoblekać w Jezusa Chrystusa i ukazywać Jego życie w samym sobie dla dobra Kościoła i całej ludzkości” (por. Formuła nałożenia szkaplerza).
Papież Polak od wczesnych lat młodości nosił ten znak Maryi. I zawsze zaznaczał, jak ważny w jego życiu był czas, gdy uczęszczał do kościoła na Górce (Karmelitów) w Wadowicach. Szkaplerz przyjęty z rąk o. Sylwestra nosił do końca życia. (Szkaplerz św. Jana Pawła II znajduje się w klasztorze Karmelitów w Wadowicach.) W orędziu z okazji jubileuszu 750-lecia szkaplerza karmelitańskiego pisał, że szkaplerz „staje się znakiem przymierza i wzajemnej komunii między Maryją i wiernymi, a w rezultacie konkretnym sposobem zrozumienia słów Jezusa na krzyżu do Jana, któremu powierzył swą Matkę i naszą duchową Matkę”.
Matka Boża, kończąc swe objawienia w Lourdes i w Fatimie, ukazała się w szatach karmelitańskich jako Matka Boża Szkaplerzna. Wszystkie osoby noszące szkaplerz karmelitański mają udział w duchowych dobrach zakonu karmelitańskiego. Ten, kto go przyjmuje, zostaje na mocy jego przyjęcia związany mniej lub bardziej ściśle z zakonem karmelitańskim. Rodzinę Karmelu tworzą następujące kręgi osób: zakonnicy i zakonnice, Karmelitańskie Instytuty Życia Konsekrowanego, Świecki Zakon Karmelitów Bosych (dawniej zwany Trzecim Zakonem), Bractwa Szkaplerzne (erygowane), osoby, które przyjęły szkaplerz i żyją jego duchowością w różnych formach zrzeszania się (wspólnoty lub grupy szkaplerzne) oraz osoby, które przyjęły szkaplerz i żyją jego duchowością, ale bez żadnej formy zrzeszania się. Do obowiązków należących do Bractwa Szkaplerznego należy: przyjąć szkaplerz karmelitański z rąk kapłana; wpisać się do księgi Bractwa Szkaplerznego; w dzień i w nocy nosić na sobie szkaplerz; odmawiać codziennie modlitwę zaznaczoną w dniu przyjęcia do Bractwa; naśladować cnoty Matki Najświętszej i szerzyć Jej cześć.
Modlitwa do Matki Bożej Szkaplerznej
O najwspanialsza Królowo nieba i ziemi! Orędowniczko Szkaplerza świętego! Matko Boga! Oto ja, Twoje dziecko, wznoszę do Ciebie błagalne ręce i z głębi serca wołam do Ciebie: Królowo Szkaplerza, ratuj mnie, bo w Tobie cała moja nadzieja.
Jeśli Ty mnie nie wysłuchasz, do kogóż mam się udać?
Wiem, o dobra Matko, że Serce Twoje wzruszy się moim błaganiem i wysłuchasz mnie w moich potrzebach, gdyż Wszechmoc Boża spoczywa w Twoich rękach, a użyć jej możesz według upodobania.
Od wieków tak czczona, najszlachetniejsza Pocieszycielko utrapionych, powstań i swą potężną mocą rozprosz cierpienie, ulecz, uspokój mą zbolałą duszę, o Matko pełna litości! Ja wdzięcznym sercem wielbić Cię będę aż do śmierci. Na twoją chwałę w Szkaplerzu świętym żyć i umierać pragnę. Amen.
Złożony pod koniec czerwca obywatelski projekt ustawy „Tak dla religii i etyki w szkole” został oficjalnie skierowany do pierwszego czytania w Sejmie RP. To ważny moment dla tysięcy obywateli, którzy aktywnie zaangażowali się w zbiórkę podpisów i debatę o roli wychowania do wartości w polskiej szkole.
Projekt ustawy, złożony 26 czerwca br., został przygotowany przez Komitet Inicjatywy Ustawodawczej, przy wsparciu licznych środowisk edukacyjnych, katechetycznych i obywatelskich. Pod dokumentem podpisało się ponad 500 tysięcy obywateli, co świadczy o silnym społecznym poparciu dla wzmocnienia obecności religii i etyki w systemie edukacji. Jak informuje Komitet, Marszałek Sejmu oficjalnie przekazał informację o skierowaniu projektu do pierwszego czytania, co oznacza, że temat trafi na forum sejmowe w nadchodzących tygodniach.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
