W Centrum Pomocy Migrantom i Uchodźcom Caritas diecezjalnej w Kielcach przy ul. Wiśniowej na co dzień dziesiątki przybyszów z Ukrainy otrzymuje pomoc rzeczową i żywnościową. Na zorganizowanym 29 czerwca pikniku sami dzielili się domowymi potrawami i wypiekami z nowymi sąsiadami.

Były występy dziecięce, dużo rozmów, spotkań i mnóstwo smacznych ukraińskich potraw.

Żyją obok nas i z nami

– Iskrą do tego wydarzenia był Dzień Uchodźcy, który zainspirował nas, aby wyjść na zewnątrz, do mieszkańców. Chcieliśmy, aby Ukraińcy, którzy przebywają u nas, w mieście nie czuli się wyalienowani i mogli się poznać się z mieszkańcami i spotkać z sąsiadami, którzy żyją obok nich. Zależy nam na tym, aby osoby, które przyjeżdżają do Kielc, nie tworzyły gett, abyśmy wspólnie nawiązali pewną nić porozumienia i współpracy – tłumaczyła koordynatorka Centrum Monika Suliga-Gałka. Piknik przy Centrum zorganizowano pod hasłem: „Poznaj swojego sąsiada uchodźcę”. – Pragniemy, aby nasi podopieczni nawiązali dobre relacje, które zaowocują współpracą. Z rozumów, które prowadzę z nimi, wynika, że czują się dobrze, są zaakceptowani. Nie czują się stygmatyzowani przez Polaków, ale mam wrażenie, że z naszej strony nieco stoimy z boku. Nie do końca jesteśmy otwarci na bliższe relacje. To wydarzenie służy temu, aby się bardziej zintegrować. Dla Ukraińców to ważne, że mogli przygotować potrawy i podzielić się ze swoimi sąsiadami – mówi.

Na zaproszenie Centrum odpowiedziało sporo osób. Przyszły rodziny, seniorzy, wolontariusze pracujący z uchodźcami i sami podopieczni Ukraińcy, chcąc jak najlepiej wszystkich ugościć, przygotowali wiele potraw typowo ukraińskich. Był prawdziwy barszcz ukraiński, pierogi ukraińskie, ciasta, słodkości i sało – słonina wędzona i doprawiona o wyjątkowym, jak mówili częstujący się specjałem, smaku. Ktoś upiekł własnoręcznie chleb, inni przynieśli racuchy nadziewane, placuszki etc.

– Uważam, że to jest bardzo dobry pomysł. Oni tego potrzebują. Wystarczy, abyśmy się wczuli w ich sytuację, są w obcym kraju, tam często zostawili wszystko, nie mają do czego wracać. Są w trudnym położeniu. Potrzebują serca i otwartości z naszej strony – mówiła pani Ania.

Potrzebują naszej otwartości i uśmiechu

Wydarzeniu towarzyszyły prace wykonane przez dzieci korzystające na co dzień ze świetlicy, gdzie Wira z Ukrainy prowadzi zajęcia plastyczne i arteterapię.

Padło dużo ciepłych słów, podziękowań i wdzięczności od Ukraińców adresowanych w kierunku Polaków, kielczan, Caritas, władz samorządowych. Wolontariuszka p. Teresa od kwietnia ubiegłego roku pomaga w punkcie pomocy przy ul. Paderewskiego. – Człowiek czuje się potrzebny, a to jest też bardzo ważne w starszym wieku. Można się zaprzyjaźnić z tymi ludźmi, niektórzy już mówią dobrze po polsku. A czasami wystarczy tylko uśmiech. Przychodzą do mnie znajomi, bo wiedzą, że zajmuję się pomocą, więc przynoszą mi różne rzeczy, abym przekazała potrzebującym. Jest jak w rodzinie, mały Maksiu mówi do mnie „babcia”. Lubię to zajęcie, czuję się potrzebna i jako człowiek dowartościowana – opowiada p. Teresa, siedząc z nowymi sąsiadkami.

Aby każdy mógł żyć we własnym domu

Mirka z Ukrainy skończyła filologię polską, odpowiada w Centrum za integrację i język polski, prowadzi zajęcia. Jej podopieczną jest Katerina; przyjechała z Kijowa 15 miesięcy temu wraz z córką i czwórką wnuków. W czasie pikniku ze wzruszeniem opowiadała, z jak wielką pomocą spotkała się ona i jej bliscy. I tak jest do dziś, za co jest ogromnie wdzięczna wszystkim Polakom. – Tutaj mamy wszystko, jest bardzo dobrze, ale tęsknię za moim domem i przyjaciółmi, bliskimi. 30-letni wnuk walczy tam na wojnie. Chciałabym, aby nigdy nie było uchodźców, czy to z Afryki, czy z Ukrainy, aby wszyscy mogli żyć w pokoju w swoim kraju – mówiła wzruszona.