W moim zakładzie pracy trwa restrukturyzacja. 20 czerwca kończę 56 lat, mam przepracowane 35 lat. Jestem zatrudniona na umowę o pracę na czas nieokreślony. Czy w okresie ochronnym po powyższej dacie pracodawca może mnie przenieść do nowego miejsca pracy, oddalonego o 120 km od obecnej siedziby?
Odpowiedź eksperta Kodeks pracy (k.p.) zapewnia ciągłość zatrudnienia i ochronę pracownikom w okresie przedemerytalnym. Z ochrony takiej mogą skorzystać ci, którym do emerytury zostało mniej niż 4 lata (56 lat dla kobiety, a 61 lat dla mężczyzny). Ochrona obejmuje wyłącznie osoby, które pracują na podstawie umowy o pracę. Nie ma w tym przypadku znaczenia, czy jest to umowa na czas określony, nieokreślony czy próbny. Nieistotne jest też, czy jest to cały etat, czy jego część.
Zgodnie z przepisami k.p. zmiana warunków pracy lub płacy w 4-letnim okresie ochronnym przed osiągnięciem wieku emerytalnego jest możliwa wyłącznie na mocy porozumienia stron, czyli wtedy, gdy zgodzą się na nie obie strony – pracownik i pracodawca. Złożenie takiego oświadczenia jest wyrazem swobodnej decyzji każdej ze stron umowy o pracę.
Pracodawca, który chce dalej zatrudniać pracownika, ale na warunkach innych niż te określone w umowie o pracę, może skorzystać z przewidzianej w art. 42 k.p. formy wypowiedzenia warunków pracy i płacy, zwanej wypowiedzeniem zmieniającym.
Reklama
Nawiązując do pytania o zmianę miejsca pracy – taka zmiana nie może być postanowiona jednostronnie, ale wymaga podpisania aneksu do umowy lub wypowiedzenia zmieniającego.
Co do zasady, aby doszło do przeniesienia pracownika na inne stanowisko, musi on wyrazić zgodę na warunki proponowane mu przez pracodawcę.
Warto również powiedzieć kilka słów o odprawie – będzie przysługiwać w sytuacji, gdy wypowiedzenie zmieniające będzie spowodowane wyłącznie przyczynami niedotyczącymi pracownika. Pracownik nie otrzyma odprawy w sytuacji, gdy przyczyna lub przyczyny wypowiedzenia wynikały z jego postawy albo postępowania. I choć nie jest możliwe wypowiedzenie warunków pracy lub płacy pracownikowi chronionemu na podstawie art. 39 k.p., to ochrona przed wypowiedzeniem zmieniającym nie obowiązuje w razie likwidacji lub upadłości pracodawcy. Wówczas również nie stosuje się przepisów o szczególnej ochronie przed wypowiedzeniem umowy o pracę.
Pytanie czytelnika:
Przez długi jestem w dramatycznej sytuacji. Nachodzą mnie komornicy i windykatorzy. Moje konta bankowe są zablokowane. Co mogę zrobić? Czy jest jakieś wyjście z tej sytuacji?
Św. Jan Nepomucen urodził się w Pomuku (Nepomuku) koło Pragi.
Jako młody człowiek odznaczał się wielką pobożnością i religijnością.
Pierwsze zapiski o drodze powołania kapłańskiego Jana pochodzą z
roku 1370, w których figuruje jako kleryk, zatrudniony na stanowisku
notariusza w kurii biskupiej w Pradze. W 1380 r. z rąk abp. Jana
Jenzensteina otrzymał święcenia kapłańskie i probostwo przy kościele
św. Galla w Pradze. Z biegiem lat św. Jan wspinał się po stopniach
i godnościach kościelnych, aż w 1390 r. został mianowany wikariuszem
generalnym przy arcybiskupie Janie. Lata życia kapłańskiego św. Jana
przypadły na burzliwy okres panowania w Czechach Wacława IV Luksemburczyka.
Król Wacław słynął z hulaszczego stylu życia i jawnej niechęci do
Rzymu. Pragnieniem króla było zawładnąć dobrami kościelnymi i mianować
nowego biskupa. Na drodze jednak stanęła mu lojalność i posłuszeństwo
św. Jana Nepomucena.
Pod koniec swego życia pełnił funkcję spowiednika królowej
Zofii na dworze czeskim. Zazdrosny król bezskutecznie usiłował wydobyć
od Świętego szczegóły jej spowiedzi. Zachowującego milczenie kapłana
ukarał śmiercią. Zginął on śmiercią męczeńską z rąk króla Wacława
IV Luksemburczyka w 1393 r. Po bestialskich torturach, w których
król osobiście brał udział, na pół żywego męczennika zrzucono z mostu
Karola IV do rzeki Wełtawy. Ciało znaleziono dopiero po kilku dniach
i pochowano w kościele w pobliżu rzeki. Spoczywa ono w katedrze św.
Wita w bardzo bogatym grobowcu po prawej stronie ołtarza głównego.
Kulisy i motyw śmierci Świętego przez wiele lat nie był znany, jednak
historyk Tomasz Ebendorfer około 1450 r. pisze, że bezpośrednią przyczyną
śmierci było dochowanie przez Jana tajemnicy spowiedzi. Dzień jego
święta obchodzono zawsze 16 maja. Tylko w Polsce, w diecezji katowickiej
i opolskiej obowiązuje wspomnienie 21 maja, gdyż 16 maja przypada
św. Andrzeja Boboli. Jest bardzo ciekawą kwestią to, że kult św.
Jana Nepomucena bardzo szybko rozprzestrzenił się na całą praktycznie
Europę.
W wieku XVII kult jego rozpowszechnił się daleko poza
granice Pragi i Czech. Oficjalny jednak proces rozpoczęto dopiero
z polecenia cesarza Józefa II w roku 1710. Papież Innocenty XII potwierdził
oddawany mu powszechnie tytuł błogosławionego. Zatwierdził także
teksty liturgiczne do Mszału i Brewiarza: na Czechy, Austrię, Niemcy,
Polskę i Litwę. W kilka lat potem w roku 1729 papież Benedykt XIII
zaliczył go uroczyście w poczet świętych.
Postać św. Jana Nepomucena jest w Polsce dobrze znana.
Kult tego Świętego należy do najpospolitszych. Znajduje się w naszej
Ojczyźnie ponad kilkaset jego figur, które można spotkać na polnych
drogach, we wsiach i miastach. Często jest ukazywany w sutannie,
komży, czasem w pelerynie z gronostajowego futra i birecie na głowie.
Najczęściej spotykanym atrybutem św. Jana Nepomucena jest krzyż odpustowy
na godzinę śmierci, przyciskany do piersi jedną ręką, podczas gdy
druga trzyma gałązkę palmową lub książkę, niekiedy zamkniętą na kłódkę.
Ikonografia przedstawia go zawsze w stroju kapłańskim, z palmą męczeńską
w ręku i z palcem na ustach na znak milczenia. Również w licznych
kościołach znajdują się obrazy św. Jana przedstawiające go w podobnych
ujęciach. Jest on patronem spowiedników i powodzian, opiekunem ludzi
biednych, strażnikiem tajemnicy pocztowej.
W Polsce kult św. Jana Nepomucena należy do najpospolitszych.
Ponad kilkaset jego figur można spotkać na drogach polnych. Są one
pamiątkami po dziś dzień, dawniej bardzo żywego, dziś już jednak
zanikającego kultu św. Jana Nepomucena.
Nie ma kościoła ani dawnej kaplicy, by Święty nie miał
swojego ołtarza, figury, obrazu, feretronu, sztandaru. Był czczony
też jako patron mostów i orędownik chroniący od powodzi. W Polsce
jest on popularny jako męczennik sakramentu pokuty, jako patron dobrej
sławy i szczerej spowiedzi.
Tyle liczy już parafia Podwyższenia Krzyża Świętego w Częstochowie, położona u stóp tronu naszej Matki, Pani Jasnogórskiej. Dlatego pod tym właśnie hasłem organizujemy nasz coroczny festyn.
Parafia słynie z organizacji wyjątkowych imprez, które mają na celu integrację wiernych oraz całej lokalnej społeczności. Zaproszenie do uczestnictwa w tym niecodziennym wydarzeniu skierowane jest nie tyko do parafian, ale także do wszystkich częstochowian.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
