Spotkaniu proboszczów o charakterze modlitewno-formacyjnym przewodniczył biskup pomocniczy archidiecezji poznańskiej Damian Bryl. Oprócz tego, że wyraził im wdzięczność i szacunek za ich codzienną pracę duszpasterską w parafiach, zachęcił też do naśladowania patrona kapłanów, jakim jest święty proboszcz z Ars.

– Często zastanawiamy się nad tym, jak odnowić życie naszych parafii. Św. Jan Vianney zobojętniałą parafię odrodził przez swoją miłość do parafian, modlitwę i umartwione życie – zaznaczył bp Bryl.

Przypomniał też, że św. Jan Paweł II kreśląc perspektywy dla Kościoła na nowe tysiąclecie, jako na jeden z priorytetów, wskazał na prymat 'być' nad 'działać'. – To wskazówka szczególnie ważna dla nas, księży. Podejmujemy bowiem z Bożą pomocą wiele dzieł, troszczymy się o duchowość naszych parafian, ale nie możemy w tym całym zaangażowaniu zapominać o naszym osobistym „być” przed Jezusem, o trosce o naszego ducha – podkreślał biskup dodając, że tylko kapłani żyjący na co dzień autentyczną duchowością mogą pociągać innych ku Bogu.

Jak natomiast przyznał ks. Bogdan Reformat, obecny proboszcz parafii pw. św. Jana Vianneya w Poznaniu, dzień narodzin dla nieba świętego proboszcza z Ars jest dla tutejszych kapłanów okazją zarówno do wspólnej modlitwy, jak i spotkania ze sobą. Księża bowiem nie tylko odmawiają Liturgię Godzin i adorują Najświętszy Sakrament, ale biorą też razem udział w poczęstunku. W tym roku wysłuchali również konferencji poświęconej słudze Bożemu ks. Kazimierzowi Rolewskiemu (1887-1936), proboszczowi, a zarazem profesorowi i rektorowi Arcybiskupiego Seminarium Duchownego w Poznaniu.

– Ufam, że modlitwa za wstawiennictwem naszego patrona wyjedna nam odrobinę jego świętości i siły ducha do tego, by przez naszą codzienną posługę nasi parafianie mogli doświadczać Bożej miłości – przyznał ks. Reformat wskazując jednocześnie na znamienne słowa, które do ks. Jana Vianneya skierował biskup ustanawiając go proboszczem w Ars: „Jest to mała parafia, w której nie ma wiele miłości Boga. Ty im ją przyniesiesz”.

Kościół parafialny pw. św. Jana Vianneya znajduje się na Sołaczu, starej, willowej dzielnicy Poznania. Został on zbudowany według projektu Stanisława Mieczkowskiego w latach 1928-1930 w stylu neoklasycystycznym. Ma kształt rotundy, której fronton zdobi sześciokolumnowy portyk, a jego kopułę wieńczy ażurowa latarnia.

Parafia na Sołaczu została wydzielona z poznańskiej parafii pw. św. Wojciecha, której proboszczem był ks. Narcyz Putz, jeden ze 108 męczenników II wojny światowej beatyfikowanych 1999 r. przez Jana Pawła II. To jego starania doprowadziły do tego, że wspólnota pw. św. Jana Marii Vianneya znalazła się pośród sześciu parafii erygowanych w Poznaniu przez Prymasa Polski kard. Augusta Hlonda 31 marca 1928 r. Fakt ten zresztą odnotował watykański dziennik L’Osservatore Romano.

Kościół na Sołaczu jest jedyną świątynią na terenie archidiecezji poznańskiej i jedną z nielicznych w Polsce, której patronuje święty proboszcz z Ars. Był on również jednym z kościołów stacyjnych podczas peregrynacji relikwii tego świętego po archidiecezji wiosną 2010 r., w kończącym się wówczas Roku Kapłańskim.

Jan Maria Vianney urodził się 8 maja 1786 r. w Dardilly koło Lyonu we Francji w rodzinie ubogich wieśniaków. W jego drodze do kapłaństwa wspierał go zaprzyjaźniony proboszcz z Ecully. Nauka jednak sprawiała mu olbrzymie trudności. W końcu, w 1815 r., przyjął święcenia kapłańskie, a już w trzy lata później, ponieważ brakowało duchownych, został proboszczem w małej wiosce Ars. Tam przez przeszło 40 lat swojej posługi dał się poznać jako kapłan żyjący w prostocie i ubóstwie oraz niezwykły spowiednik posiadający dar czytania w ludzkich sumieniach.

Zmarł 4 sierpnia 1859 r. Beatyfikował go Pius X w 1905 r., a kanonizował Pius XI w 1925 r., w cztery lata później ogłaszając św. Jana Marię Vianneya patronem proboszczów. Natomiast podczas Roku Kapłańskiego przeżywanego w Kościele w 2010 r. Benedykt XVI ogłosił tego Świętego patronem wszystkich kapłanów.