Według europejskich badań sondażowych, przemoc seksualna dotyka ok. 9,6% dzieci na terenie Europy (13,4% dziewcząt i 5,7% chłopców). Rada Europy podkreśla, że w 70-85% przypadków sprawca przemocy na tle seksualnym jest osobą znaną dziecku. Młodsze dzieci są szczególnie narażone na wykorzystanie przez osoby dorosłe oraz opiekunów, którym ufają i od których są zależne: zarówno w domu, jak i w innych placówkach, w których spędzają większość czasu. Z kolei osoby nastoletnie są bardziej narażone na przemoc seksualną poza domem. Mogą jej doświadczyć ze strony swoich rówieśników, partnerów, jak i osób nieznajomych. Ponadto Rada Europy podaje, że aż 90% przypadków nie jest zgłaszanych na policję.

W Polsce, według danych Komendy Głównej Policji, liczba czynów związanych z wykorzystywaniem seksualnym dzieci wykazuje tendencję zwyżkową (w 2000 roku odnotowano 1223 przypadki, natomiast w 2014 roku 2156). Ponieważ szacuje się, że zaledwie 10% przypadków zgłaszanych jest policji, przedstawione dane mogą wskazywać na dużą skalę występowania problemu oraz niewielką świadomość samych dzieci, które nie zawsze wiedzą, że o problemie należy informować osoby dorosłe.

Jednocześnie z roku na rok wzrasta zagrożenie przemocą seksualną wobec dzieci przy wykorzystaniu internetu. Sytuacja ta wynika głównie z powszechnego korzystania przez dzieci i młodzież z komputerów i telefonów komórkowych, jak również ze złudnego poczucia bezpieczeństwa i anonimowości, jakie dają te urządzenia.

Na konieczność działań prewencyjnych zwraca uwagę również Episkopat Polski. W czerwcu 2014 r. biskupi przyjęli dokument nt. „Prewencji nadużyć seksualnych wobec dzieci i młodzieży i osób niepełnosprawnych w pracy duszpasterskiej i wychowawczej Kościoła w Polsce”.

Kościół w Polsce poprzez wprowadzenie w swoim środowisku prewencji tego rodzaju zagrożeń, chce być bezpiecznym środowiskiem dla dzieci i młodzieży. Ponadto chce promować ochronę nieletnich przed różnymi formami przemocy i wykorzystania również poza środowiskami kościelnymi.