Umiłowana w Panu Rodzino Diecezjalna!

Dziękujemy Panu, bo jest miłosierny, bo Jego łaska trwa na wieki (por. Ps 118,1)

1. Oznaki miłosierdzia Bożego za naszych dni.

Dziś wraz z całym Kościołem sławimy Boga za Jego wielkie miłosierdzie, które objawiło się w sposób szczególny w zmartwychwstaniu Chrystusa, w Jego zwycięstwie nad grzechem i śmiercią. W Chrystusie Zmartwychwstałym także my przez łaskę chrztu św. "postawiliśmy do nowego życia dzieci Bożych" (por. Rz 6, 4). Dzięki tej szczególnej łasce, pomimo naszych słabości, możemy spotkać się z Chrystusem Zmartwychwstałym żyjącym w Kościele i razem z Tomaszem Apostołem wyznać Go "naszym Panem i Bogiem" (por. J 20, 28).

Miłosierdzie Boże w naszych czasach rozsławiła w sposób szczególny św. s. Faustyna Kowalska. Objawienie otrzymane za jej pośrednictwem pozwoliło Janowi Pawłowi II na ustanowienie dzisiejszej niedzieli Niedzielą Miłosierdzia Bożego. W obecnym roku, Niedziela Bożego Miłosierdzia przypada w bezpośredniej bliskości nie tylko Świąt Zmartwychwstania Pańskiego, ale także uroczystości św. Wojciecha - patrona Polski i naszej archidiecezji - którą obchodzimy 23 kwietnia. Bliskość tych świąt ma swoją głęboką, teologiczną i symboliczną wymowę; dzięki wierze i wspólnocie życia ze Zmartwychwstałym Chrystusem - św. Wojciech żyje od tysiąca z góra lat w naszym narodzie nawet po śmierci, oręduje za nami i uczy nas wierności Ewangelii.

W obecnym roku, w uroczystość św. Wojciecha, z dniem 23 kwietnia wchodzą w życie w naszej archidiecezji uchwały III Powojennego Synodu Archidiecezji Gnieźnieńskiej. Ponadto w liturgiczną uroczystość św. Wojciecha obchodzoną tradycyjnie w sobotę i niedzielę po 23 kwietnia, będziemy świętowali 100-lecie urodzin Prymasa Tysiąclecia Stefana Kardynała Wyszyńskiego. Te dwa wyjątkowe wydarzenia są również wyraźnym znakiem Bożego miłosierdzia i nadają naszym uroczystościom szczególną wymowę i treść.

2. Dziękczynienie za dzieło i modlitwa o rychłą beatyfikację sługi Bożego Stefana Kardynała Wyszyńskiego.

Jak wiemy, rok 2001 został przez polski Parlament ogłoszony Rokiem Prymasa Kardynała Wyszyńskiego. Naród Polski, który po latach komunistycznego ucisku i zniewolenia doczekał się wielkiego przełomu, pragnie w ten sposób oddać hołd i wyrazić wdzięczność temu, który uczył nas wolności ducha i jako wierny sługa Kościoła i narodu przewodził nam w drodze do upragnionej wolności.

Jak prawdziwy ojciec Narodu w głębokim zawierzeniu Maryi Matce Jezusa nauczał, "napominał w porę i nie w porę", ale przede wszystkim podtrzymywał na duchu Naród, umacniał w wierze i nadziei oraz prowadził wszystkie dzieci Boże do Chrystusa. Bronił godności człowieka, świętości każdego życia i ogniska rodzinnego, stawał w obronie ludzi prześladowanych za swoje przekonania religijne i polityczne, nie cofając się nawet - kiedy trzeba było - przed więzieniem.

6 lutego br. zakończył się w Warszawie diecezjalny proces informacyjny Sługi Bożego, prowadzony także w imieniu archidiecezji gnieźnieńskiej. To, czego uczył, wiernie wypełniał własnym życiem i dzięki temu jest dziś kandydatem na ołtarze. Wszystko, co głosił współczesnym sobie, jest nadal w pełni aktualne.

Archidiecezja gnieźnieńska, w której wielki Prymas pełnił posługę pasterską przez cały okres powojenny, ma ponadto własny tytuł, by uczcić godnie rocznicę 100-lecia jego narodzin. Niestrudzenie słowem, a nade wszystko przykładem własnego życia uczył nas umiłowania dziedzictwa naszych ojców, wierności ewangelicznemu przesłaniu św. Wojciecha i świadectwa chrześcijańskiego życia na co dzień.

Poczytujemy sobie za szczególną łaskę i dar Bożego miłosierdzia, że na drodze do świętości przewodził nam przez 32 lata swojej pasterskiej posługi ten, który dziś jest kandydatem na ołtarze. Pragniemy nie tylko włączyć się w modlitwę o rychłą beatyfikację Sługi Bożego, ale przede wszystkim chcemy mu okazać naszą wdzięczność wiernym wypełnianiem jego nauczania. Nie słowami, ale czynem, pełniejszym otwarciem się na światło Ewangelii i moc Ducha Świętego, chcemy świadczyć o wierności Ewangelii na co dzień. Zerwanie z nałogami, przezwyciężanie obojętności, miernoty, zniechęcenia, wymaga to od nas wiele odwagi i wytrwałości. Wstępując w ślady Sługi Bożego, zechciejmy z nowym zapałem i jeszcze z pełniejszą gorliwością podjąć wołanie Chrystusa: "bądźcie doskonałymi i świętymi, jak Ojciec wasz niebieski doskonały jest" (por. Mt 5, 48). Nie lękajmy się tego wezwania. Świętość bowiem, zawsze jest w pierwszym rzędzie dziełem i darem Boga samego, który nigdy "nie odmawia swojej łaski i pomocy tym, którzy Go miłują" (por. Rz 8, 28).

Jubileuszu 100-lecia urodzin Kardynała Prymasa Stefana Wyszyńskiego nie ogranicza się jedynie do samych obchodów w Gnieźnie, ale obejmuje całą archidiecezję. Program przewiduje uroczystą celebrę księży i biskupów konsekrowanych przez Sługę Bożego - pod przewodnictwem Księdza Prymasa Józefa Glempa - w niedzielę (28 kwietnia), a także Mszę św. koncelebrowaną przez wszystkich kapłanów, których wyświęcił Prymas Wyszyński (27 maja br.) w Bazylice Prymasowskiej w Gnieźnie. W bezpośredniej bliskości imienin Sługi Bożego dnia 29 lipca, we wszystkich kościołach archidiecezji, będziemy się modlili o jego rychłe wyniesienie do chwały ołtarzy. Ponadto przewidziane są katechezy dla wszystkich stopni nauczania w całej archidiecezji, oraz inne wydarzenia towarzyszące jak: wystawy, filmy, sympozja itp. Mają one przybliżyć tę niezwykłą postać młodym pokoleniom Polaków, którzy nie znali osobiście Kardynała Wyszyńskiego.

3. Synod - drogowskazem i programem na nowe stulecie.

III Powojenny Synod Archidiecezji Gnieźnieńskiej stanowi owoc kilkuletniego wysiłku kapłanów, osób konsekrowanych i wiernych świeckich, zmierzających do religijnej i duchowej odnowy na przełomie wieków. Rozpoczął się on w Święto Ofiarowania Pańskiego 2 lutego 1995 r., a zakończył w Uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny 8 grudnia 2000 r. Podejmuje on i dopełnia w duchu II Soboru Watykańskiego dwa poprzednie Synody zwołane przez Prymasa Kard. Stefana Wyszyńskiego w roku 1962 i 1981. Według słów Jana Pawła II - Kościół Gnieźnieński podjął w doniosłym momencie swoich dziejów, jaki stanowi przełom tysiącleci, "pogłębioną refleksję nad samym sobą i nad swoimi odniesieniami do współczesnego świata, (...) i wyraził w dziele Synodu swe żywe pragnienie otwarcia się na światło Ducha Świętego, który jest głównym sprawcą nowej ewangelizacji" (List Jana Pawła II na zakończenie Synodu). Synod ma swoją głęboką wymowę historyczną, gdyż wieńczy niejako tysiącletnie dzieje archidiecezji i metropolii gnieźnieńskiej, i jednocześnie obchody Wielkiego Jubileuszu Roku 2000. Synod ten obejmuje swoim nauczaniem wszystkie wymiary życia i działania Kościoła Bożego naszej archidiecezji. Dokument synodalny w 420 statutach zawiera ważne zalecenia, wskazówki i pouczenia dotyczące przekazu wiary, świętości liturgii, posługi kapłanów, ale i życia rodzinnego, małżeńskiego, posługi charytatywnej, jak i struktur, i organizacji Kościoła diecezjalnego oraz zarządzania jego dobrami materialnymi. Uchwały tego Synodu wchodzą w życie i zaczynają obowiązywać począwszy od uroczystości św. Wojciecha, czyli od dnia 23 kwietnia 2001 r. W nowe stulecie wchodzimy zatem z nowym ustawodawstwem diecezjalnym, którego celem jest nowy człowiek " stworzony przez Boga w sprawiedliwości prawdziwej świętości" (por. Ef 4, 24).

W obecnym roku, w uroczystość św. Wojciecha, a więc 23 kwietnia rozpoczyna się bez wątpienia najważniejszy etap, tj. urzeczywistnienie i wypełnienie tego wszystkiego, co zostało zapisane w statutach diecezjalnych. Wyrażam słowa serdecznego uznania i podziękowania wszystkim, którzy się trudzili wokół przgotowania, przebiegu i wydania dokumentów synodalnych. W sposób szczególny dziękuję bp. Bogdanowi Wojtusiowi, który kierował pracami przygotowawczymi Synodu.

Proszę Boga, by uchwały Synodu stały się źródłem inspiracji i nowego dynamizmu w Kościele Bożym gnieźnieńskim. Obyśmy w nowe stulecie mogli wejść z mocą Ducha Świętego, która znamionowała świadków wiary chrześcijańskiej. Wraz z Ojcem Świętym "dziękuję Bożej Opatrzności za wszelkie natchnienie, za każdą naukę, która poprzez refleksję dokonaną na tym Synodzie dotarła do umysłów i serc ludzi w nim uczestniczących" ( List Jana Pawła II na zakończenie Synodu). Proszę gorąco wszystkich, szczególnie duszpasterzy, abyśmy podjęli wspólny wysiłek i dołożyli wszelkich starań, by to, co zostało zapisane, doczekało się także jak najpełniejszego urzeczywistnienia.

Polecam to wielkie i piękne dzieło tchnieniu, światłu i mocy Ducha Świętego prosząc, aby zrodziło ono równie bogate owoce świętości i łaski w naszym codziennym życiu. Równocześnie zawierzam dzieło Synodu wstawiennictwu Matki Bożej Wniebowziętej, która patronuje naszej archidiecezji i metropolii od zarania jej dziejów oraz św. Wojciechowi Biskupowi i Męczennikowi. Niech Boży zasiew Synodu pod tchnieniem Ducha Świętego coraz pełniej dojrzewa i przynosi jak najobfitsze owoce dobra i miłości, które trwać będą na życie wieczne

Na błogosławiony trud realizacji Synodu i odnowy życia całej umiłowanej Rodzinie Diecezjalnej z serca błogosławi