Wychodząc od tekstu homilii z rytuału konsekracji Franciszek sformułował swego rodzaju katechizm posługi biskupiej. Biskup jest drugim Chrystusem, robi to samo, co Jezus. „Biskup to Chrystus, który przepowiada, który tworzy Kościół, czyni jego działalność owocną, który go prowadzi”.

Następnym ważnym słowem określającym biskupa jest „służba”. „Bądźcie sługami wszystkich: tych największych i tych najmniejszych. Wszystkich. Jednak zawsze sługami, zawsze na służbie… W Kościele, który wam powierzono, bądźcie wiernymi strażnikami i szafarzami sakramentów Chrystusa. Skoro zostaliście wybrani przez Ojca niebieskiego do rządzenia Jego rodziną, naśladujcie zawsze przykład Dobrego Pasterza, który zna swoje owce. Za każdą kartką stoi jakiś człowiek. Za każdym listem, który otrzymacie, stoi jakiś człowiek. Trzeba, byście poznali tego człowieka i byście umieli go zrozumieć” – mówił Franciszek.

Niezwykle ważnym zadaniem biskupa jest miłość i troska o kapłanów. „Chce się płakać, kiedy się słyszy, że jakiś ksiądz prosił o rozmowę z biskupem, a sekretarka czy sekretarz mówi mu: «Ależ on ma tyle, tyle spraw do załatwienia. Nie może się z tobą spotkać wcześniej niż za trzy miesiące». Pierwszym bliźnim biskupa jest jego ksiądz. Pierwszym bliźnim! Jeśli nie miłujesz swojego pierwszego bliźniego, nie będziesz w stanie kochać innych. Macie być bliscy prezbiterom, diakonom, pomocnikom w waszej posłudze; bliscy biednym, bezbronnym i wszystkim tym, którzy potrzebują przyjęcia i pomocy. Patrzcie swoim wiernym w oczy. Nie obok, ale w oczy, aby patrzeć w serce. Tak, aby ten wierzący, czy to ksiądz, czy też diakon albo świecki, mógł patrzeć w twoje serce. Patrzcie zawsze w oczy” – mówił papież.