S. Natalia Jaroszewska ZSMMM
Edycja włocławska 20/2004
Od niedzieli 16 maja 2004 r. w gronie świętych Kościoła katolickiego jest bł. ks. Alojzy Orione, kanonizowany na Placu św. Piotra w Rzymie przez Papieża Jana Pawła II.
Przez całe życie niósł pokrzepienie duchowe i pomoc materialną biednym i opuszczonym. W tym zadaniu nie był sam. Rychło znalazł współpracowników - to Eremici Boskiej Opatrzności oraz Bracia
Koadiutorzy, znani później jako Synowie Boskiej Opatrzności. Ks. Alojzy Orione jest założycielem zgromadzeń zakonnych: Sióstr Małych Misjonarek Miłosierdzia (w 1915 r.) oraz Sióstr Sakramentek Niewidomych
(w 1927 r.). Natomiast w 1990 r. została utworzona wspólnota Sióstr Kontemplacyjnych Jezusa Ukrzyżowanego, działająca w duchu oriońskim.
Cieszył się z każdej nowej placówki i chętnie każdą odwiedzał. Nie był nigdy w Polsce, choć tego bardzo pragnął. O Polakach i Polsce mówił i pisał w listach zawsze serdecznie i ciepło.
Po 1 września 1939 r. wypowiedzi ks. Orione nasycone są bólem i współczuciem dla Polski i Polaków, brzmi też w nich otucha: „Naród, któremu życzę wiele, wiele dobrego”; „Polska
naród bardzo ukochany w Kościele i bardzo drogi mojemu sercu”; „Zawsze miałem szczególną sympatię dla Polaków”; „Kocham wszystkich Polaków”.
3 września 1939 r. ks. Orione zebrał polskich księży, kleryków i siostry zakonne w Sanktuarium Matki Bożej od Straży. Ołtarz ozdobiono biało-czerwoną flagą, a po płomiennym kazaniu on pierwszy
ją ucałował. Nad swoim łóżkiem powiesił polską flagę i ryngraf Matki Bożej Częstochowskiej. Są tam do tej pory.
Skąd wzięła się u ks. Orione szczególna życzliwość dla naszego narodu? Sam Święty opowiadał: „W szkole don Bosko nauczyłem się kochać Polskę. Tam spotkałem grupę polskich chłopców, którzy uciekli
ze wszystkich trzech zaborów, by uczyć się i zostać przyjętymi do Salezjanów”. Wśród Polaków szczególne wrażenie na ks. Orione wywarł książę August Czartoryski - dziś sługa Boży, który mimo
sprzeciwu rodziny wybrał życie zakonne i kapłaństwo.
Przeniesienie Zgromadzenia na ziemie polskie było utrudnione w latach zaborów i w czasie I wojny światowej. Warunki zmieniły się po odzyskaniu niepodległości. W 1923 r. ks. Orione wysłał do pracy
na rzecz Zgromadzenia w Polsce ks. Aleksandra Chwiłowicza. Bp Stanisław Zdzitowiecki skierował „pierwszego orionistę” do Zduńskiej Woli. W ciągu 5 lat ks. A. Chwiłowicz uzyskał zatwierdzenie
statutu Zgromadzenia w Polsce. W nabytej od karczmarza protestanta karczmie otworzył Dom Misyjny Świętej Trójcy. Dziś znajduje się tam Seminarium ks. Orionistów.
Ks. Orione delegował w 1931 r. do Włocławka ks. Henryka Demrycha, celem objęcia stanowiska dyrektora Drukarni Diecezjalnej i Księgarni Powszechnej. Został też wicekustoszem kościoła katedralnego.
Gdy poznał potrzeby duszpasterskie Włocławka, zaproponował utworzenie parafii na Grzywnie, najbardziej ubogiej i zaniedbanej robotniczej dzielnicy. Do dziś jest tam parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa,
w której posługują ludziom Synowie Boskiej Opatrzności. Przy ul. Leśnej Siostry Małe Misjonarki Miłości opiekują się dziećmi i dziewczętami upośledzonymi. We Włocławku, na Zawiślu również pracują siostry,
które katechizują dzieci i młodzież. Głosząc Ewangelię, czyniąc dzieła miłosierdzia przybliżamy ludziom Chrystusa i wcielamy w życie charyzmat naszego świętego Założyciela.
