Jak ptaki bez gniazd
Jak myśli bez granic
Jak tęsknota bez ukojenia
Szukamy wciąż
Swych dawnych dni
Pragniemy spełnić
Swe marzenia
Do wolnej Polski
Przez cały świat
Swe serca wciąż niesiemy
I miłość naszą
Z dawnych lat
Ojczyźnie swojej
Dać pragniemy
I chociaż wciąż
W pamięci tkwi
Lodowa pustka
I piasku żar
To jednak tu
Najpiękniej brzmi
Ojczystej mowy czar
Sanok, 18 maja 2004 r.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
_1766416222.jpg)
