W warszawskim Teatrze Wielkim odbyła się premiera spektaklu Bajadera, należącego do żelaznych pozycji baletu klasycznego. Premiera tego baletu, w choreografii Mariusa Petipy i z muzyką Ludwiga Minkusa, odbyła się w 1877 r. w Petersburgu. Dzieło to było w całości wystawiane w Rosji i ZSRR, na deski teatrów zachodnich wróciło dopiero w latach 60. i 70. XX w. dzięki tancerzom rosyjskim, którzy zostali na Zachodzie - Rudolfowi Nurejewowi i Natalii Makarowej. Właśnie Natalia Makarowa przyjechała do Warszawy, aby z zespołem Teatru Wielkiego po raz pierwszy w Polsce wystawić w całości we własnej choreografii ten klasyczny balet.
Libretto zostało oparte na indyjskim dramacie z V w. Akcja rozgrywa się w mitycznych Indiach. Tytułowa bohaterka, bajadera Nikija, tancerka świątynna, zakochuje się w Solorze, szlachetnym wojowniku. Jednak Solor ma się ożenić z córką Radży. Barwnie prowadzona akcja prowadzi do dramatycznego finału.
Warszawskie przedstawienie zostało zrealizowane z wielką dbałością o technikę tańca klasycznego. W roli głównej wystąpiła Silvia Azzoni, znakomita tancerka włoska. Towarzyszą jej polscy artyści - Sławomir Woźniak i Karolina Jupowicz. Osobne słowa uznania należą się twórcom monumentalnej scenografii. Przedstawienie Bajadery spodoba się z pewnością miłośnikom baletu klasycznego. Na regułach klasycznego baletu oparte są techniki tańców nowoczesnych.