Drogi synu!
Na wstępie mojego listu do Ciebie chciałabym Cię przeprosić, że Cię zostawiłam. Chciałabym powiedzieć Ci, że bardzo trudna to była dla mnie decyzja. Chcę, żebyś wiedział, że masz dwoje rodzeństwa przyrodniego - siostrę i brata. Tę trudną decyzję podjęłam pod koniec ciąży, gdyż chciałam Cię urodzić i wychować sama. Zdałam sobie sprawę, że tak naprawdę to los Twój ani mój Twojego ojca nie obchodzi. Oddając Cię do adopcji mam ogromną nadzieję, że postąpiłam słusznie, gdyż chcę, abyś miał dom rodzinny, oboje rodziców, którzy by cię kochali i zapewnili ci godziwe warunki bytowe, których ja nie mogłam Ci zapewnić. (...) Bardzo bym chciała, aby Twoje życie było lepsze i rodzice, którzy stworzą Ci dom wychowali Cię na dobrego i uczciwego człowieka. Chcę abyś wiedział, że nigdy o Tobie nie zapomnę i jestem myślami zawsze z Tobą na dobre i na złe chwile w Twoim życiu.