Nowe metody
– Próbowaliśmy zastanawiać się nad tym, jaki przede wszystkim język znaleźć w przepowiadaniu Słowa Bożego dla współczesnej młodzieży, w jaki sposób do nich dotrzeć z orędziem Ewangelii – tłumaczy ks. Marek Sędek, moderator generalny Ruchu Światło-Życie. Delegat Konferencji Episkopatu Polski ds. Ruchu Światło-Życie bp Krzysztof Włodarczyk, który po raz pierwszy bierze udział w Kongregacji w takim charakterze, doprecyzowuje: – Zadaniem Ruchu na dzień dzisiejszy jest szukanie metody ewangelizacji, czyli umiejętności dostosowania się z językiem ewangelizacji. Nie mogą to być ścisłe formuły teologiczne, pobożne teksty, ale język prosty, trafiający do młodego pokolenia, pokolenia, które ma swoja secyfikę.
Warto zaznaczyć, że oaza to już nie Ruch zwłaszcza dzieci i młodych, jak jeszcze było niedawno. Dziś proporcje zmieniły się – ta grupa stanowi 50 proc., z kolei drugie 50 proc. to Ruch dojrzały, tzn. rodzinna gałąź – Domowy Kościół.
Dlatego też oaza szuka nowych metod docierania do młodych, czemu były poświęcone sobotnie i niedzielne wykłady.
Domowy Kościół
„Młodzi w Kościele” to temat nie tylko skierowany do młodzieży, ale w dużej mierze do rodzin. Bo to w nich wzrastają ci, do których Ruch kieruje swoje propozycje. Jak więc przekazywać wiarę w rodzinie? Swoim doświadczeniem dzieli się para krajowa Domowego Kościoła Katarzyna i Paweł Maciejewscy: – Ks. F. Blachnicki w genialny sposób wymyślił, że formacja, którą zaproponował, dotyczy zarówno dzieci i młodzieży, jak i rodzin. Dlatego jest to wzajemne oddziaływanie, wzajemna pomoc. Rodzice myślą o swoich dzieciach w kontekście nie tylko wychowania w domu, ale i dobrego fundamentu chrześcijańskiego. Myślą też, jak im stworzyć środowisko wzrostu rówieśniczego. Podprowadzenie młodych pod dobre środowisko chrześcijańskie, gdzie będą mieli wzorce animatorów, ludzi trochę starszych albo rówieśników, którzy wierzą w Pana Jezusa i idą za Nim, to bez wątpienia jeden z najbardziej sprawdzających się sposobów, chociaż nie łatwy. Podobnie wypowiada się ks. Tomasz Opaliński, moderator krajowy Domowego Kościoła: – W Domowym Kościele od początku jest katechumenat rodzinny. To najskuteczniejsza forma wdrażania młodych, kiedy oni nasiąkają życiem chrześcijańskim naturalnie, zanurzeni w środowisku domowym. Tego nic nie zastąpni – ani szkoła, ani rekolekcje, ani zewnętrzne ewangelizacje. (...) Trzeba w tym zmieniającym się świecie znaleźć dla ludzi młodych wchodzących w świat samodzielności grupę rówieśniczą, która będzie ich ciągnęła do dobrego, będzie dla nich autorytetem, a jednocześnie miejscem wzrastania w wierze, dzielenia się wiarą.
Reklama
Doświadczenie jedności
Czym Kongregacja jest dla animatorów, ludzi posługujących na co dzień w diecezjach? – Pokazanie jedności ruchu, bo jest tu Domowy Kościół, młodzież, księża. To piękne, że możemy się spotkać w jednym czasie i tworzyć wspólnotę – dzieli się Ania z diecezji radomskiej. – Bo to jest też najważniejsze w Ruchu, wspólnota. Doświadczenie jedności, ale też służba drugiemu człowiekowi. Każdy nie jest tylko dla siebie, ale przez agape – tę doskonałą miłość jesteśmy w stanie wspólnie przeżywać te chwile radosne, ale i te smutne.
Arek z warszawsko-praskiej i Agata z łomżyńskiej jednomyślnie podkreślają, że na Kongregacji chcą przyjrzeć się tematowi kolejnego roku formacyjnego. – Najpierw go poznajemy, przyglądamy się mu, a dopiero później go ropoczniemy. On będzie w nas już żył i kiełkował. Nie wchodzimy w ciemno, nieprzygotowani – przekonuje Agata.
Piosenka roku
Tradycyjnie podczas zimowego spotkania na Jasnej Górze po raz pierwszy została zaprezentowana piosenka roku formacyjnego 2018/2019 Ruchu Światło-Życie. Spośród 30 zgłoszonych do konkursu zwyciężyły „Młode serca” Marty i Darka Madejskich z Domowego Kościoła archidiecezji częstochowskiej (wywiad z autorami – w „Niedzieli” 8/2018).
Reklama
Podsumowania
Jak podsumować Kongregację i jakich owocow spodziewać się po niej? Ks. Marek Sędek odpowiada: – Nasze spotkanie to nie tylko rozważanie, referaty, ale i modlitwa, podtrzymywanie więzi. Spodziewam się przede wszystkim odnowienia nowej gorliwości. Chcemy przekazywać tradycję Kościoła, ale przekazywanie tradycji to nie znaczy przekazywanie popiołu, tylko to znaczy rozpalanie ognia, który ciągle z Kościele płonie i ma płonąć. A bp Włodarczyk podsumowuje: – Ruch Światło-Życie ciągle jest atrakcyjną formą dorastania do wiary całych zastępów dzieci, młodzieży i dorosłych. Małe grupy oazowe nie tylko Polski, ale i świata pozwalają młodym spotkać żywego Jezusa. Ważne, że w tej Kongregacji mamy charyzmatyczną odwagę stawiania pytań i wierzymy, że Pan udzieli swojemu Kościołowi odpowiedzi.