„Oddajemy dzisiaj cześć św. Izydorowi, od którego uczymy się wiary i wiernego trwania przy Bogu” – mówił na początku Mszy św. ks. Sławomir Galasiński, proboszcz parafii w Borzykowej.

Nawiązując do Uroczystości Wniebowstąpienia Pańskiego ks. Frukacz przypomniał, że święci wskazują nam drogę do nieba - Święty to człowiek, który wskazuje nam drogę do Boga, do nieba. Nie wolno nam rezygnować ze świętej ambicji, jaką jest droga do świętości. Święci są po to, aby nas zawstydzać – mówił ks. Frukacz.

- Św. Izydor swoim życiem pokazuje nam jak ważne jest połączenie pracy ludzkiej, wszelkiego trudu z modlitwą. Często na obrazach święty ten jest przedstawiany z dwoma atrybutami: pługiem i krzyżem – kontynuował ks. Frukacz..

Redaktor „Niedzieli” wskazał również na duchowość pracy ludzkiej. - Owoc pracy człowieka składany jest na ołtarzu podczas każdej Mszy św. Praca ludzka, szczególnie praca rolnika jest włączona w Eucharystię. Ona służy Eucharystii. Ziarno zasiane w glebę daje chleb. Ten chleb staje się Ciałem Chrystusa – mówił kaznodzieja i przypomniał za św. Janem Pawłem II, że „W pracy ludzkiej chrześcijanin odnajduje cząstkę Chrystusowego Krzyża i przyjmuje ją w tym samym duchu odkupienia, w którym Chrystus przyjął za nas z Chrystusowego Zmartwychwstania.”

- To, co zachwyciło świat w 1980 r., kiedy w Polsce rodziła się „Solidarność”, to było szczególne związanie świata ludzi pracy z Mszą św. Modlitwa stoczniowców i świata pracy stała się symbolem wydarzeń – kontynuował duchowny.

- Trzeba stale włączać modlitwę w pracę. Jeszcze tak niedawno rolnik na polskiej ziemi przerywał pracę na modlitwę „Anioł Pański”, gdy biły dzwony w kościele. Gospodarz zanim zaczął siać ziarno, to czynił znak krzyża nad ziemią, aby przyniosła plony – przypomniał ks. Frukacz.

Nawiązując do tekstu Ewangelii ks. Frukacz podkreślił, że głoszenie Dobrej Nowiny jest sianem ziarna wiary w ludzkich sercach. – Dla św. Izydora ważne było to ziarno zasiane w glebę, ale też to ziarno Ewangelii zasiane w jego sercu – podkreślił ks. Frukacz.

- Trzeba wciąż orać głębiej, by z wiarą dotrzeć do ludzkich serc i sumień – dodał redaktor „Niedzieli”.

Ks. Frukacz przywołał również wydarzenie z życia kard. Stefana Wyszyńskiego, który we wrześniu 1939 r. jako młody ksiądz spotkał rolnika, który siał ziarno na roli. Na pytanie ks. Wyszyńskiego po co to robi, przecież jest wojna, trzeba uciekać, usłyszał odpowiedź, że trzeba siać zawsze. – W każdych warunkach trzeba siać. Bo nawet jeśli ja nie zbiorę zboża, to przyjdzie ktoś inny i je zbierze. Z tego zboża będzie chleb, który da życie innym. To ziarno trzeba zawsze siać, w każdych okolicznościach życia – mówił ks. Frukacz.

- Patrząc za życie św. Izydora nie zapominajcie o pacierzu, ale także umiejcie dziękować Bogu za każdy dar, także za codzienny krzyż. To jest droga do świętości, do nieba – zakończył ks. Frukacz.

Uroczystości zakończyły się procesją z Najświętszym Sakramentem i ucałowaniem relikwii św. Izydora Oracza.

Św. Izydor Oracz urodził się w Madrycie ok. 1080 r. Pochodził z ubogiej, ale szczerze religijnej rodziny, która z niewiadomych przyczyn przeniosła się na wieś. Bieda w domu zmusiła Izydora jako młodzieńca do pracy w charakterze parobka u zamożnego sąsiada, Jana Vargasa. Po pewnym czasie Izydor ożenił się i wraz ze swoją małżonką, bł. Marią Toribia, przeniósł się do Madrytu. Izydor zasłynął z pobożności, z ducha pokuty i z uczynków miłosierdzia. Zmarł około roku 1130. Jego beatyfikacji dokonał papież Paweł V w roku 1619, a kanonizował go papież Grzegorz XV w roku 1622.

Według starych zapisów pierwsza wzmianka o Borzykowej pochodzi z roku 1098, a parafia istnieje od 1105 r. To w tutejszym kościele w 1210 r. odbył się synod biskupów pod przewodnictwem abp. Henryka Kietlicza z udziałem biskupa Wincentego Kadłubka, także z udziałem książąt m.in.: Leszka Białego, Konrada Mazowieckiego, Henryka Brodatego i Władysława Odonicza. Celem synodu było wprowadzenie reformy gregoriańskiej w Kościele polskim, rozważano również sprawę obsadzenia tronu krakowskiego.

Obecny murowany kościół w parafii Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Borzykowie pochodzi z lat 1844-85. W dawnych dokumentach pojawia się także wzmianka, że w 1522 r. arcybiskup gnieźnieński Jan Łaski przeprowadził wizytację parafii. Po rozbiorach Polski parafia, tak jak cały Kościół, została podporządkowana rygorystycznym zarządzeniom władz rosyjskich, które domagały się m.in. szczegółowych wykazów jej stanu osobowego, jak i materialnego. Obecny kościół zaczęto budować w 1841 r. staraniem proboszcza - ks. Wojciecha Kopczyńskiego, wykończenie świątyni przez kolejnych proboszczów trwało aż do 1885 r., konsekracja odbyła się nieco wcześniej - 9 września 1881 r. Po erygowaniu diecezji częstochowskiej w 1925 r. Borzykowa znalazła się w jej granicach.

Od 2016 r. w świątyni znajdują się relikwie Patrona rolników Świętego Izydora Oracza.