Reklama

Święty Franciszek z Asyżu

Niedziela rzeszowska 39/2001

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera



Nowe znaki zajaśniały

Świętości tak godnej chwały

Tak przedziwnej, tak dojrzałej

We Franciszku dane nam.

Nowy Zakon, nowe życie

Światu jawi się w rozkwicie

By odnowić należycie

Znów ewangeliczny stan.

To słowa pięknej poezji z Mszy św. o św. Franciszku - Świętym Ojcu, Założycielu Trzech Zakonów.

Jan, zwany potem przez ojca Franciszkiem, urodził się w 1182 r. w Asyżu, z ojca Piotra Bernardone Marieoni i matki imieniem Picca z francuskiego rodu Bourlemont. Ojciec był bogatym kupcem sukiennym, a matka wielce pobożna. Młody Franciszek w szkole przy kościele św. Jerzego poznał miedzy innymi język łaciński i francuski tak bardzo potrzebny do pomagania ojcu. Chłopiec wesoły, żywy, inteligentny i dowcipny, był nadzieją ojca i matki. Miał pociąg do służby rycerskiej, więc w wieku 20 lat wziął udział w walce z Perugią i dostał się do niewoli. Niewola, a potem choroba, dały sposobność do zastanowienia się nad sobą W 1206 r. nastąpił przełom w jego życiu. Franciszek postanowił być heroldem Wielkiego Króla - Boga samego. W kościele u św. Damiana usłyszał głos Chrystusa i zaczął odbudowywać zniszczone asyskie świątynie prowadząc życie pustelniczo-żebracze, co doprowadziło do zerwania kontaktu z ojcem. Franciszek liczył 24 lata, gdy rozpoczął rycerską służbę pod sztandarem Pani Ubóstwa, przyjmując za podstawę życia dosłowne wcielanie ewangelii. W 1209 r. miał już pierwszych 11 naśladowców, objął w posiadanie kościółek Matki Bożej Anielskiej czyli Porcjunkulę w Asyżu i otrzymał pierwsze ustne zatwierdzenie swego sposobu życia u papieża Innocentego III. W 1212 r. pozyskał dla swego sposobu życia Klarę i tak powstał II Zakon. Wysłał swych braci na misje do Saracenów, gdzie otrzymali palmę męczeństwa, a sam w 1219 r. odbył podróż misyjną do Ziemi Świętej uzyskując zgodę od sułtana Firman na swobodne poruszanie się po Palestynie. W 1221 r. po spotkaniu z kupcem Luchesio, Franciszek myślał o ułożeniu przepisów życia dla ludzi świeckich i tak powstał III Zakon pokutujących w świecie. Zakon zarówno męski jak i żeński - dziewic zgromadzonych wokół Klary, rozrósł się już za życia Franciszka i objął wiele Krajów Europy, więc papież Honoriusz III w roku 1223 uroczystą bullą zatwierdził regułę franciszkańską.

Sam Franciszek upodabniając się wewnętrznie do Ukrzyżowanego miał także na zewnątrz przejawić z Nim podobieństwo. W 1224 r., dla uczczenia Matki Bożej Wniebowziętej odprawiał Franciszek post 40-dniowy na górze Alwernia i tam 14 września otrzymał stygmaty na rękach, nogach i boku, których ukryć się nie dało. Już przedtem zdał Franciszek rządy Zakonu w ręce brata Eliasza z Kortony i wycieńczony licznymi cierpieniami zmarł 3 października 1226 r. mając 44 lata życia. Pochowany był najpierw w kościele św. Jerzego w Asyżu i tam 16 lipca 1228 r. został uroczyście kanonizowany przez papieża Grzegorza IX. Następnie brat Eliasz, oddany całą duszą swemu Patriarsze, wzniósł dla niego wspaniałą podwójną bazylikę, gdzie spoczęło ciało św. Franciszka.

Jaki człowiek wyzbędzie się wszystkiego, by żyć niczym jagnię na łasce wilków, których jest tak wiele i bardzo są okrutne? Takim człowiekiem był św. Franciszek! Był heroldem Chrystusa, był czcicielem Najświętszej Dziewicy. Ku Jej czci ostatni post odprawiał na Alwernii i dla Niej - Matki Chrystusa ułożył przepiękne pozdrowienia:

Wybrana przez Najświętszego Ojca z nieba. Ciebie On uświęcił umiłowanym Synem Swoim i Duchem Świętym Pocieszycielem, w Tobie była i jest pełnia łaski i wszelkie dobro [...] Możemy mówić, że pobożność św. Franciszka była maryjna.

Franciszkański Klasztor Ojców Bernardynów w Rzeszowie obchodzi święto swego Patriarchy szczególnie uroczyście. Święto jest poprzedzone modlitewną nowenną od 25 września, na Mszy św. o godz. 9.00. Samo święto - 4 października jest dniem odpustowym. Msze św. poranne odprawiane są o godz. 6.00, 7.00, 8.00, 9.00, 10.30, 12.00, 16.00. Suma odpustowa odprawiana jest o godz. 18.30, a jej tak zwany Transitus, czyli uczczenie śmierci św. Franciszka to przepiękne nastrojowe nabożeństwo.

Ojcowie Bernardyni serdecznie wiernych zapraszają.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2001-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

„Napełnił naczynie wodą i zaczął umywać uczniom nogi” (J 13, 5)

Niedziela warszawska 15/2004

[ TEMATY ]

Wielki Tydzień

pl.wikipedia.org

Mistrz Księgi Domowej, "Chrystus myjący nogi apostołom", 1475

Mistrz Księgi Domowej,

1. Wszelkie „umywanie”, „obmywanie się” lub kogoś albo czegoś kojarzy się ściśle z faktem istnienia jakiegoś brudu. Umywanie to akcja mająca na celu właśnie uwolnienie się od tego brudu. I jak o brudzie można mówić w znaczeniu dosłownym i przenośnym, taki też sens posiada czynność obmywania; jest to oczyszczanie się z fizycznego brudu albo akcja symboliczna powodująca uwolnienie się od moralnego zbrukania. To ten ostatni rodzaj obmycia ma na myśli Psalmista, kiedy woła: „Obmyj mnie całego z nieprawości moich i oczyść ze wszystkich moich grzechów …obmyj mnie a stanę się bielszy od śniegu” (Ps 51, 4-9). Wszelkie „bycie brudnym” sprowadza na nas złe, nieprzyjemne samopoczucie, uwolnienie się zaś od owego brudu przez obmycie przynosi wyraźną ulgę.
Biblia mówi wiele razy o obydwu rodzajach zarówno brudu jak i obmycia, czyli oczyszczenia. W rozważaniach niniejszych zajmiemy się obmyciami z brudu w znaczeniu moralnym.

CZYTAJ DALEJ

Nowenna do Miłosierdzia Bożego

W Wielki Piątek rozpoczyna się Nowenna do Miłosierdzia Bożego. Pan Jezus polecił Siostrze Faustynie, aby przez 9 dni odmawiała szczególne modlitwy i tym samym sprowadzała rzesze grzeszników do zdroju Jego miłosierdzia.

Nowenna do Miłosierdzia Bożego w 2023 roku rozpoczyna się 7 kwietnia i zakończy się w sobotę przed Świętem Miłosierdzia Bożego, 15 kwietnia.

CZYTAJ DALEJ

Za mały mój rozum na tę Tajemnicę, milknę, by kontemplować

2024-03-29 06:20

[ TEMATY ]

Wielki Piątek

rozważanie

Adobe. Stock

W czasie Wielkiego Postu warto zatroszczyć się o szczególny czas z Panem Bogiem. Rozważania, które proponujemy na ten okres pomogą Ci znaleźć chwilę na refleksję w codziennym zabieganiu. To doskonała inspiracja i pomoc w przeżywaniu szczególnego czasu przechodzenia razem z Chrystusem ze śmierci do życia.

Dzisiaj nie ma Mszy św. w kościele, ale adorując krzyż, rozważamy miłość Boga posuniętą do ofiary Bożego Syna. Izajasz opisuje Jego cierpienie i nagrodę za podjęcie go (Iz 52, 13 – 53, 12). To cierpienie, poczynając od krwi ogrodu Oliwnego do śmierci na krzyżu, miało swoich świadków, choć żaden z nich nie miał pojęcia, że w tym momencie dzieją się rzeczy większe niż to, co widzą. „Podobnie, jak wielu patrzyło na niego ze zgrozą – tak zniekształcony, niepodobny do człowieka był jego wygląd i jego postać niepodobna do ludzi – tak też wprawi w zdumienie wiele narodów. Królowie zamkną przed nim swoje usta, bo ujrzą coś, o czym im nie mówiono, i zrozumieją coś, o czym nigdy nie słyszeli” (Iz 52, 14n). Krew Jezusa płynie jeszcze po Jego śmierci – z przebitego boku wylewa się zdrój miłosierdzia na cały świat. Za mały mój rozum na tę Tajemnicę, milknę, by kontemplować.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję