Październik, spokojny i cichy okres roku kościelnego, jest jednocześnie miesiącem cierpliwej modlitwy różańcowej, modlitwy, która u wielu straciła swe oczywiste znaczenie, a która przez wieki przynosiła błogosławione owoce. Różaniec jest modlitwą indywidualną, ale także chwytamy się tego łańcucha nadziei w chwilach szczególnie trudnych i wspólnotowo wołamy o ratunek. Tak było również 7 października 1571 r. Flota Świętej Ligi, zorganizowana razem z Hiszpanią i Wenecją, pod dowództwem Juana d´Austria, syna cesarza Karola V, w pobliżu Lepanto (dziś Naupaktos w Zatoce Patras) stanęła do walki z turecką potęgą morską, dążącą na podbój Europy. W tym samym czasie w Rzymie odprawiano procesje różańcowe, błagając Boga za pośrednictwem Maryi o ocalenie przed niebezpieczeństwem.

Flota chrześcijańska odniosła zwycięstwo, które można porównać z później odniesionym zwycięstwem nad lądową potęgą islamu po Wiedniem w 1683 r. W tym wypadku złamana została turecka potęga morska, a zwycięstwo przypisano wstawiennictwu Maryi i modlitwie różańcowej. Dlatego papież Pius V ustanowił święto Matki Bożej Różańcowej, które dziś obchodzimy jako wspomnienie, zachęcając do gorliwego odmawiania Różańca; aby w ten sposób przyczyniać się do zwycięstwa dobra na całym świecie, dziś bardziej zagrożonym różnorakim złem niż niegdyś potęgą turecką.

Dzisiaj w wielu świątyniach na całym świecie znajdują się ołtarze z obrazami wizerunku Matki Bożej Różańcowej, które przypominają o mocy tej modlitwy i wstawiennictwa Matki Najświętszej u Boga. Między innymi taki ołtarz i obraz spotykamy w bazylice katedralnej w Łowiczu.

Znajduje się on w nawie głównej łowickiej bazyliki katedralnej, po lewej stronie łuku tęczowego. Jest to ołtarz z wizerunkiem Matki Bożej Łowickiej nazywany zamiennie obrazem Matki Bożej Różańcowej.

Pierwsza fundacja ołtarza dokonała się w 1627 r. z legatu ks. kan. Jerzego Rokickiego i od jego nazwiska fundacja ta była nazwana " Rokieciana". W roku w 1719 r. z polecenia prymasa Stanisława Szembeka fundacja ta została odnowiona przez ks. kan. Marcina Lipnickiego. W tym też roku w retabulum został umieszczony obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem w typie "Salus Populi Romani", namalowany przez franciszkanina Adama Swacha. Od tej pory obok nazwy "Rokieciana" w archiwaliach dotyczących tego ołtarza zaczęły funkcjonować jeszcze dwa inne określenia: " Rorate" i "Matka Boża Różańcowa". Pierwsza związana była z Mszą św. roratnią "De Beata" sprawowaną przy tym ołtarzu, zaś druga z Bractwem Różańcowym i obrazem zainstalowanym na zasuwie ołtarza.

Początek kultu związany był z tragicznym wydarzeniem, jakie miało miejsce 26 stycznia 1761 r., kiedy to w nocy na skutek niedbalstwa spłonął barokowy drewniany ołtarz główny, a wraz z nim łaskami słynący ozdobiony licznymi wotami wizerunek przedstawiający Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny. Przez kilka lat kolegiata pozbawiona była ołtarza głównego, a wierni utracili bezpowrotnie obraz czczonej od wieków Madonny. Wprawdzie prymas Władysław Łubieński ufundował do obudowanego ołtarza nowy obraz Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, ale nie został on przychylnie przyjęty ani przez kapitułę, ani przez wiernych. To sprawiło, iż kult maryjny zaczął się rozwijać przy obrazie Matki Bożej namalowanym przez wspomnianego Adama Swacha. Już w dwa lata po pamiętnym pożarze w roku 1763 ks. Ludwik Michał Trwaliński, kanonik łowicki, ufundował dla tegoż obrazu dwie "srebrne pozłociste korony", co dało początek nowej tradycji ofiarowania Matce Bożej wielu wotów. Od tej pory łowiczanie chętnie gromadzili się przed obrazem, by wypraszać u Matki potrzebne łaski. W roku 1868 na zasuwie zainstalowano obraz Matki Bożej Różańcowej pędzla Antoniego Strzałeckiego. W tej formie ołtarz trwa do dnia dzisiejszego. Po dzień dzisiejszy, prawie już od trzech wieków mieszkańcy Łowicza i okolic przychodzą do Matki, by podzielić się z Nią swoją radością i kłopotami, aby w chwilach niepowodzeń i smutków prosić Ją o ratunek i wsparcie, aby u Niej szukać o doznać pocieszenia, aby od Niej uczyć się wiary. Wielu z nich w dowód wdzięczności za otrzymane łaski przynosi wota - dary, na jakie ich stać. Jedni przynoszą bursztyny, inni kolorowe jak łowicka tradycja paciorki.

W październiku przy ołtarzu Łowickiej Matki Bożej Różańcowej gromadzą się wierni na nabożeństwach różańcowych. Modlą się przed tym obrazem mieszkańcy Łowicza i pielgrzymi. Po wiekach Matczynej obecności bp Alojzy Orszulik, chcąc za tę opiekę podziękować w sposób duchowy i zewnętrzny, podjął w Stolicy Apostolskiej starania zmierzające do koronacji tego cudownego Wizerunku koronami papieskimi. Zapewne w tym roku w czasie modlitwy różańcowej łowiczanie w sposób szczególny modlić się będą o rychłą koronację, co, mamy nadzieję, nastąpi w przyszłym roku.