Ojciec Święty przypomniał, że praca znajduje się w centrum powołania, jakie człowiek otrzymał od Boga. Ma on kontynuować dzieło stwórcze Boga, panując nad innymi stworzeniami, zgodnie z nimi współistniejąc i szanując je. Jednocześnie Franciszek wyraził zaniepokojenie Kościoła z powodu obecnego stanu ludzkości i stworzenia. Niosą one w sobie głębokie naznaczenie grzechem, wyrażające się wrogością, egoizmem, ślepym uprzywilejowywaniem siebie.

„Ileż osób nadal pozostaje wykluczonych z postępu gospodarczego. Iluż naszych braci cierpi, ponieważ są przytłoczeni przemocą i wojnami lub degradacją środowiska naturalnego. Jakże wielu jest uciskanych przez usunięcie na margines i cierpi z powodu braku pozytywnych perspektyw na przyszłość, a więc nadziei!” – powiedział papież.

Ojciec Święty zaznaczył, że w obliczu tych negatywnych zjawisk nie można pozostać biernymi. Jednocześnie podkreślił, że nie można ograniczać się jedynie do działań w sferze materialnej.

„Nie można być szczęśliwym bez możliwości wnoszenia wkładu, niezależnie czy będzie on mały czy też duży - w budowę wspólnego dobra. Każda osoba może wnieść swój wkład – wręcz musi go dać! - aby nie stać się biernym lub nie czuć się wyalienowaną z życia społecznego” – stwierdził Franciszek.

Papież zaznaczył, że społeczeństwo musi opierać się na pracy i musi ją promować. Wskazał także na ścisłą relację pracy z troską o środowisko naturalne człowieka.

Ojciec Święty podkreślił, że odnowa pracy w sensie etycznym oznacza także odnowę całego społeczeństwa, usuwając oszustwa i kłamstwa, które zatruwają rynek, współżycie społeczne i życie ludzi, zwłaszcza najsłabszych. Wskazał na potrzebę „paliwa duchowego” - które, w przeciwieństwie do paliw kopalnych się nie wyczerpuje, a przeciwnie pomnaża wraz z używaniem – a więc chodzi o miłość bliźniego.

Franciszek zaznaczył, że podręcznik takiego działania znajdujemy w ewangelicznych Błogosławieństwach. Ukazują nam one, że świętość to nie tylko duch, ale także nogi, aby pójść do braci i ręce, aby podzielić się z nimi. Uczą nas one nie wystrzegać się lub pozostawiać na łasce fal imigrantów. Prowadzą nas do wstrzemięźliwego stylu życia, troski o rozwój wszystkich, do pochylenia się ze współczuciem nad słabymi. Nie można się łudzić, że bogatego stołu nielicznych, może automatycznie spaść dobrobyt dla wszystkich – przestrzegł papież.